H.J. van Mook, geboren in
Semarang, was de laatste
landvoogd van Nederlands-
Indië. Na de onafhankelijkheid
van Indië zou hij zich nooit
meer ergens thuis voelen.
Maar hij was een staatsman
met visie, volgens oud
Moesson-hoofdredacteur
Ralph Boekholt.
Door Ralph Boekholt
is een eenvoudig en klein graf,
zonder buren. Op de steen ligt
een bloem die weet dat zij morgen definitief
verdord zal zijn. Op het kaartje staat geschre
ven: In dankbare herinnering. Daar rust hij
dan, die grote man uit de Indische geschiede
nis: dr. H.J. van Mook, onder meer Indoloog,
controleur, assistent-resident van politie,
ambtenaar Bureau voor Bestuurshervor-
ming, lid Volksraad, hoofdambtenaar Bureau
voor Economische Zaken, directeur depar
tement van Economische Zaken, luitenant
gouverneur-generaal van Nederlands-Indië,
minister van Koloniën, opnieuw luitenant
gouverneur-generaal, hoogleraar politieke
wetenschappen, voorzitter adviescommissie
van de Verenigde Naties voor bestuurlijke
problemen der ontwikkelingslanden. Maar
meer nog: een staatsman met een visie.
Springlevend
Eindelijk is er dan een biografie van hem ver
schenen. Een mooi uitgegeven boek, geschre
ven door Tom van den Berge die politicologie
heeft gestudeerd en talen en culturen van
Indonesië. Hij is gepromoveerd op een disser
tatie over Soendanese poëzie in de koloniale
tijd en hij is thans als onderzoeker verbonden
aan het KITLV te Leiden.
In 1998 verscheen een door Tom van den
Berge geschreven boek over Karel Frederik
Holle, theeplanter in Indië. Over dat boek
vertelt de auteur in het tijdschrift Indische
Letteren jaargang 14: 'Wie schrijft over
een persoon wil zien en wil horen wat die
persoon gezien en gehoord heeft, wil ruiken
18 Moesson
Moesson #1 juli 2014.indd 18 27-06-14 15:45
