INDONESIË JAKARTA MON AMOUR Toen Joko Widodo in 2012 namens de PDI-P werd verkozen tot gouverneur van Jakarta waren veel mensen benieuwd of hij in staat was hetzelfde 'Obama-effect' in de hoofdstad te bewerkstelligen. In de metropool zouden de politieke krachten groter zijn en is het daarom lastiger om dingen voor elkaar te krijgen. Maar zijn ontwapenende jongens achtige glimlach en zijn oprechte interesse in de inwoners van Jakarta maakt dat hij snel de harten van de mensen wint. In de amper twee jaar dat hij de scepter zwaait in de Indonesische hoofdstad wist hij al veel voor elkaar te krijgen. Zo is hij de eerste gouverneur die serieuze stappen neemt om de jaarlijks terugkerende overstromingen in Jakarta een halt toe te roepen. Het mini mumloon in de hoofdstedelijke provincie steeg bovendien met veertig procent en hij gaf de armste inwoners gratis toegang tot onderwijs. Allemaal maatregelen waar de inwoners van Jakarta écht op zitten te wach ten. Ook ziet hij er persoonlijk op toe dat zijn ambtenaren hun werk goed doen en zich aan hun werktijden houden. Wie te vaak te vroeg weggaat, hoeft niet meer terug te komen. Ook verplicht hij zijn ambtenaren om een keer per maand met de fiets naar kantoor te gaan om zo de files en de daarmee gepaard gaande vervuiling te beperken. SCHOON BLAZOEN In tegenstelling tot zijn tegenstrever Pra- bowo heeft Joko Widodo een ongeschonden blazoen. Hij heeft geen persoonlijke connec ties mijn Orde Baru-politici, heeft geen mili tair verleden en is ook nog nooit in opspraak geraakt. Van Prabowo Subianto kan dat niet worden gezegd. Hij was in het verleden ge trouwd met de Siti Hediati - Titiek - Soehar- to. De dochter van oud-president Soeharto. Zijn vader Sumitro Djojohadikusumo was 22 Moesson respectievelijk minister van economische zaken en minister voor technologie en ont wikkeling onder wijlen president Soeharto. MILITAIR VERLEDEN Prabowo heeft net als Soeharto en Yud- hoyono een militair verleden. Alledrie zijn generaal geweest en Prabowo en Yudhoyono zaten bij elkaar in de klas op de militaire academie. En hoewel Prabowo zich aan de In donesische kiezers presenteert als een demo craat en een economisch vernieuwer, doen zijn militaire palmares anders vermoeden. Hij stond aan het hoofd van de ninja's des doods die op Oost-Timor onafhankelijkheids strijders vermoordden. Een jaar later tijdens de reformasi in 1998 was hij generaal van Kostrad, de strategische reserves. Hij pleitte er in een publiek debat voor de demonstra ties van 'de verraders' met geweld de kop in te drukken. Hij vond dat de demonstraties de kans waren om 'de Chinezen eens en voor altijd het land uit te jagen'. Hij kon dit met de hulp van de moslims en militairen in het land voor elkaar krijgen. Niet het onbesproken gedrag waar Widodo prat op gaat. IT'S THE ECONOMY STUPID! Net als zijn politieke leermeester, is de poli tieke agenda van Prabowo voornamelijk eco nomisch gekleurd en gebaseerd op winstbe jag. Hij vindt dat de economie en het leger de pijlers zijn van de Indonesische welvaart. Een Orde Baru-esque visie. Hij probeert stemmen te winnen door in te spelen op de onrust onder arbeiders over loon en arbeidsvoor waarden. Als een ware demagoog belooft hij zijn gevolg tijdens verkiezingsbijeenkomsten meer salaris en kortere werkdagen. Ook op het platteland. Ook zegt hij op te komen voor het leger en de islam. Twee groepen die vol gens hem onterecht aan belang en invloed hebben ingeboet sinds de val van Soeharto. ORDE BARU IN EEN NIEUW JASJE De agenda en tactiek van Prabowo doen in veel denken aan die van Soeharto. Steun ver garen onder het leger, de moslims en op het platteland door economische welvaart te be loven. Een boodschap waar in - pak hem beet - 2000 hard om zou worden gelachen. Maar in 2014 zijn er verrassend veel kiezers die wel wat zien in de 'sterke man' Prabowo. En dat is niet zo verwonderlijk. De reclamecampagne met aanstekelijke YouTube-filmpjes met Mas Garuda in de hoofdrol, zijn vakkundig gemaakt en spreken een groot publiek aan. Net als andere populisten weet hij heel goed de ontevreden onderbuikgevoelens van een grote groep mensen aan te spreken. NEK-AAN-NEK RACE Als we de polls mogen geloven wordt het 9 juli een nek-aan-nek race tussen Jokowi - de man die spreekt met zijn daden - en Prabowo - de man die veel spreekt om zijn daden uit het verleden te verdoezelen. Beide presi dentskandidaten hebben in elk geval één ding gemeen. Over marketing hoef je ze niets te leren en beiden houden de kiezer een 'ver beterd en welvarender' Indonesië voor. Maar kiezen voor Prabowo, lijkt kiezen voor Orde Baru 2.0 en onverdraagzaamheid. Hoewel Jo kowi van buitenaf gezien de beste president voor Indonesië lijkt, ligt ook hier een gevaar op de loer: ook Jokowi is afhankelijk van de mensen om zich heen. Eén corrupte minister en zijn ongeschonden blazoen is geschiede nis. De vraag is hoe hij met zulke tegenslag omgaat. En het is de vraag of hij als president net zo doortastend kan zijn als gouverneur of burgemeester. Wie er op 9 juli de presidents verkiezingen ook wint, het valt te hopen dat de frisse wind die ze de kiezer voorhouden geen stinkende natte wind blijkt te zijn. Moesson #1 juli 2014.indd 22 27-06-14 15:45

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2014 | | pagina 22