Column
4.
Poirrié's Perikelen
Half Bandoeng
Mogen we toch blij zijn dat we, alle negatieve gedoe rondom het
koloniale verleden ten spijt, onze gevallenen op 15 augustus kunnen
herdenken bij een eigen monument. Dat is niet iedereen gegund, heb
ik begrepen.
Bij een maart jl gevoerde discussie over het nieuwe beleidsplan van
het Comité 4 en 5 mei voor 2015 en daarop volgende 5 jaar, werd door
een paar organisaties gesteld dat de Nationale Herdenking 4 mei
expliciet bestemd is voor slachtoffers van de 2e Wereldoorlog. De
daarna gevallenen kunnen op de Nederlandse Veteranendag worden
herdacht, vonden ze. Welk idee werd afgeschoten door de veteranen.
Kortom, naar goed Nederlands gebruik is toen een commissie in het
leven geroepen om een en ander te onderzoeken.
Hadden die afgevaardigden ook hun petje mogen afnemen voor
de jonge fakkel-estafettelopers die het in Wageningen opgehaalde
bevrijdingsvuur naar het monument kwamen brengen. Een ruim 30
jaar geleden door het Jeugd Jongeren Centrum de Boerderij opge
pakt ritueel, dat evenals de zorgoverdracht van het monument door
leerlingen van de openbare basisschool de continue doorgave van de
vrijheidsboodschap waarborgt. Ben ik er daarom trots op dat Jack jr
als zoon van een Oeloenees uit de oedik van Zuid-Sumatra één der
voorlopers van die fakkeltraditie is. Hij in het prille begin ervan met
zijn estafetteploeg in het park arriveerde, om de fakkel te overhan
digen aan de toenmalige burgemeester Hubers van de gemeente
Apeldoorn. Zodat die het bevrijdingsvuur bij het monument kon
ontsteken.
Verwacht wordt dat de definitie van de Nationale Herdenking 4
mei op een paar toevoegingen na gehandhaafd blijft. Geen reden
voor ongerustheid dus. Toch zou het best nuttig zijn geweest als die
paar organisaties een afvaardiging naar de 4 én 5 mei manifestaties
van dit jaar bij ons in Beekbergen hadden gestuurd. Dan had die
kunnen meemaken hoe een kleine Veluwse dorpsgemeenschap zijn
gevallenen herdenkt en de bevrijding viert. En wel in het Teixeira de
Mattospark, bij het Oorlogsmonument 1940-1945, waarop de namen
vermeld staan van verzetslieden die in de aangegeven periode
zijn geëxecuteerd. Maar ook van soldaten die daarna in Indië zijn
gesneuveld en een marineman die er daarvóór is overleden. Drie
categorieën slachtoffers uit drie verschillende perioden, die op drie
verschillende manieren om het leven zijn gekomen, maar op de
Nationale Herdenking 4 mei gezamenlijk op één plek in het dorp
worden herdacht. Waar niemand iets over te mekkeren heeft en geen
onderzoekscommissie voor in het geweer hoeft te komen.
Is toch een groot voorrecht, dat een ouwe sinjo zoiets mag mee
maken in Holland. Dat doet zijn door vele aanslagen geteisterde
patriottenhart sneller kloppen en is een prima compensatie voor de
belabberde manier waarop vroeger bij ons in Indië is omgespron
gen met de bevrijdingsfakkel. Ook al was die niet alleen voor ons
bestemd en waren wij het niet die er een boel mee in brand hebben
gestoken. Half Bandoeng, heb ik gezien. En komt bij de indrukwek
kende live tv-uitzending van Herdenking 15 augustus altijd even om
de hoek kijken.
Jack Poirrié groeide op in Batoeradja en woont
sinds 1951 in Nederland. Elke maand schrijft Jack
Poirrié in Moesson over zijn perikelen.
augustus 2014 19
Moesson #2 augustus 2014_V4.indd 19
23-07-14 23:59
