Bestellen?
Bekend was zij reeds door onder meer haar geschied
schrijving van de Indorock en de Hawaiian-muziek in
Nederland. Lutgard is een Nederlandse en is nooit in
Indonesië geweest. Zou iets dergelijks bestaan, dan
zou ik haar hierbij willen nomineren voor de Indische
cultuurprijs. Op onderdelen heb ik kritiek op haar werk,
maar groot is de waardering voor haar bijdragen aan
het vastleggen van de Indische muziekcultuur.
Doodmoe was ik na het lezen van de 559 bladzijden
geschiedenis van de krontjong, vanwege alle informa
tie die op je afstormt en omdat ik mij af en toe flink
heb opgewonden. Veel van die informatie is in het
boek terechtgekomen dankzij de digitalisering van
het (Indische) kranten- en tijdschriftenarchief van de
Koninklijke Bibliotheek waardoor je niet meer hoeft te
zoeken, maar gegevens naar je toe komen met kron
tjong als zoekterm.
Opgewonden heb ik mij als ik vond dat Lutgard de
plank missloeg dan wel zich vertilde. Dat vertillen
geldt waar het gaat om politiek. De persoonlijke opvat
ting van de auteur wordt dan wel zichtbaar, maar ik
steek toch een sigaret op als ik zoiets lees als: 'In de
institutioneel racistische, autoritair bestuurde, georga
niseerd corrupte en met zwaar geschut gecontroleerde
koloniale wereld klinkt het woord Indisch lachend en
zo ziet het er ook uit als iemand het uitspreekt.'(blz 81)
Opgewonden heb ik mij op badzijde 422 e.v. waar
het gaat over Vincent Mahieu en zijn verhaal 'Me
neer Martherus' in de bundel Schuilen voor de regen.
Lutgard: 'Kort daarna verweeft hij als Vincent Mahieu
een stukje krontjonggeschiedenis in het korte verhaal
'Meneer Martherus'.[...] De auteur speelt de seksuele
potentie van de jonge generatie uit tegen de psychi
sche impotentie van de oude generatie. Hij gebruikt de
dekmantel van de gitaren, net als in de legende van de
boeaja-krontjong, bij de jacht op de vrouw.' Complete
onzin. Maar ik snap het wel: het uitgangspunt in het
boek (en in veel oude artikelen en boeken) is dat kron-
LUTGARD MUTSAERS
tjong identiek is aan
erotiek. En dat is,
beweer ik, complete
kolder. Aan het
begin van het boek
citeert Lutgard uitvoerig Johan Fabricius om de
zwoele setting van krontjong te illustreren, maar de
zelfde Fabricius is ooit uitdrukkelijk van aantekeningen
voorzien door Rob Nieuwenhuys in diens Oost-Indische
Spiegel en daarna ook door Wim Willems en Annema-
rie Cottaar in hun onderzoek naar de beeldvorming
van Indische Nederlanders. Het is ongetwijfeld zo dat
er krontjongers zijn geweest die tijdverdrijf vonden in
het regelmatig verrichten van de geslachtsdaad, maar
dat maakt krontjong niet tot erotiek.
In het boek zit ook een cd met zeer oude en zeer
nieuwe nummers. Een mooie unieke collectie, behalve
nummer 25 'Terang Bulan' door de Jakarta Street Band.
Daar had als slotnummer van de cd 'Lief Ambon' van
George de Fretes moeten klinken. Maar dat is toch
geen krontjong, hoor ik zeggen, geen viool en fluit en
zo. Ach, als er één vertolking is van de roep der verten...
Tijdens de pauze vroeg ik de jongens in de Irish pub
of ze ook krontjong speelden. Een beetje, was het ant
woord. Ik vroeg of ze het lied 'Bulan Purnama' kenden,
de Indonesische versie van 'Schoon ver van jou'. Hoe
gaat dat, vroegen ze. Ik neuriede. Sorry, kennen wij niet,
was de reactie. Na de pauze begonnen ze met 'Danny
Boy'.
Oh Danny boy, the pipes, the pipes are calling
From glen to glen, and down the mountain side
The summer's gone, and all the flowers are dying
'Tis you, 'tis you must go and I must bide.
Het schilderij heb ik niet gekocht. Ik wilde alleen de
prijs weten.
Roep der verten
Door Lutgard Mutsaers
In de Knipscheer:
559 pagina's (gebonden)
ISBN: 9789062658299
Prijs: 34,50
Verkrijgbaar bij Moesson!
Maak het bedrag van
36,50 (inclusief 2,-
verzendkosten) over op
NL77 INGB 0000 006685
t.n.v. Moesson in
Amersfoort en o.v.v. Roep
der verten.
november 2014 17
Moesson #5 november 2014.indd 17
31-10-14 11:49
