Column
Ricky Risolles
¥1 PS Voeg mij toe op Facebook (als je wil) like website saya op
www.rickyrisolles.nl
'Düs Rèkk, je maak liedjes, videokèlips, je treedt op, je sing live, vertèl
verhalèn èn je schrijf èlke maand een column in Moesson. Sèg, sijn èr
nog méér dingèn die je niet goed kèn?'
'Ohw ya hoor', ik anwoord.
TawarIk bèn namèlük onsèttend slècht in tawar, ofwèl onderhande
len, danwèl afdingen.'
'Ahuuuh... aduh. aduhduh. Ik fin wèrkèlük waar, vrésèlük om te tawar!
Ik bèn sóó slècht in tawar, dat ik altijd eindig mèt een bèdrag dat
hógèr is dan de originéle vraagprijs!'
Wat eigen'lük héél raar is, want Indonesia is het land van hèt tawar.
Sèlfs als ieman een aalmoes kom fragèn, kèn je nog afdingen mèt
wat je wil gévèn. Mijn moeder is daardóór ook ècht de koningin van
hèt afdingen, mèt soms ruzie aan toe. Sij sèg altijd: 'Tsja, als jè niet de
onderste uit de kan haal, dan blijf hèt liggen!'
'Minimale inlèg aan désè tafèl is tien euro mevrouw.'
Ach klèts, jè wil tog gèld verdienèn? Hier is vijf!'
'Ja maar mevrouw.'
'Ah yo, rein die va plus mèt die bal!'
Iksèlf bèn dan ook méér van 't harmoniemodèl, dan van hèt konflik. Ik
fin éérdèr zielig om só laag te bieën, dan dat ik mij daarméé op mijn
borst klop. Wat èr dan óók altijd wéér in résulteer, dat ik uiteindelük
véél tè véél betaal en me dan óók nog schuldig voel óók, omdat ik
in éérste instansie een lagèr bod hèb gedaan. Niet soals mijn tante
Deetje, die altijd éérst uitgèbreid de tijd neem om de foto's van al haar
13 kleinkinderen te tonèn, om bij kleinkind nummer 7 tè mèrken dat
de prijs al mèt 60 pèrcènt is gedaald. 'De aanhoudèr hééf de meeste
kleinkinderen', sèg sij dan!
Hèt afdingèn bij een massagesalon is óók niet ècht aan te radèn. Só
lukte hèt mij een keer om vijftigduisèn rupiah af te dingèn voor twee
uur pidjit èn ik kèn je swérèn dat die meid hardèr kneep, op plèkken,
waar aanraking op de éérste plaats al niet de afspraak was!
Overigèns de laatsè keer dat ik suksèsfol hèb gètawar, datéér alweer
van 2007 op Bali. Waar ik na hèftige onderhandèlingen met de tukang
souvenir, de nèpsieradèn voor mijn zussèn voor dè originélè vraagprijs
hèb gekrégèn. Wat ik had afgèdongen? Een rit achterop de motorbike
van de tukang souvenir tèrug naar mijn hotèl.
'Sèg Rèkk, wat is jouw gage voor een optreeën?'
Ik sèg: 'Nou só èn só.'
'Ach niet ach. de hèllüf.'
'Kok de hèllüf, maar ik hèb óók nog een gitarist lho?!'
'De hèllüf, graag of niet Rèkk!'
'Nou prima dan, maar mijn gitarist sal niet leuk vinden om tè hórèn
dat nou nèt sijn hèllüf is wègbesuinigd.'
Düs linksom of rèchtsom, ik eindig altijd aan de vèrkeerde kant van
de medaille wanneer de boel aankom op tawar èn betaal ik altijd mèt
vèrve weer véélste veel.
'Maar waarom tog Rick? Is tog zonde van je gèld!', hoor ik mijn moeder
sèggen.
Ach, ik dènk dat ik gèwoon een gevoeligè jongen bèn.
Sampai jumpa lagi!
Tapi wanneer ik aan de an'drè kant van de onderhandèling sta en
ieman kom bij mij tawar, dan glip mijn standpunt óók nèt só snèl uit
mijn tangan,als gula Jawa uit een opèngespatte klepon.
november 2014 9
Moesson #5 november 2014.indd
31-10-14 11:49
