Hoe is het allemaal begonnen? 'Als kind zag ik lichtstralen uit mijn handen komen. Met dat licht lag ik in mijn bed te spelen. Ik maakte bollen van energie en die gooide ik soms tegen de muur; dan ver spreidde de energie zich naar alle kanten. Ik speelde mezelf in slaap. Als meisje besefte ik al wel dat andere mensen deze gave niet hadden. Ik was een druk kind, ontzettend nieuwsgierig en iedere schim ging ik direct achterna. Daar werden de mensen om mij heen wel eens gek van. Maar ik heb altijd mezelf kunnen zijn. Ik zag eens donkere slier ten uit het hoofd van mijn moeder komen, die trok ik er zo uit. Toen was haar hoofdpijn over. Mijn gave komt van boven. Maar on langs vertelde mijn vader dat zijn zus vroeger een hele zware bevalling had die niet wilde vlotten. Mijn opa was aanwezig, deed zijn vingers in een glas water en sprak een gebed uit. Dit water liet hij mijn tante drinken. Met een daarna werd mijn nicht geboren, zonder complicaties. Wat bedoel je met geestelijk opere ren? Hoe gaat zo'n behandeling? 'Het begint allemaal wanneer iemand mij belt. Ik vraag eerst naar de naam en de leeftijd. Als ik die krijg, dan heb ik volledige toestemming en wordt het onzichtbare Zijn er mensen die afhankelijk van je worden? MAAND VAN DE SPIRITUALITEIT Hollandse moeder, Menadones\yader - geneest al meer dan twintig jaar wereldwijd mensen met water dat ze instraalt. Maar pas sinds haar boek Deo Volente - de kracht van het water eind 2013 verscheen, leert ook het grote publiek in Nederland haar kennen. Haar boek kwam binnen op nummer 8 van de Bruna top tien en is gevuld met getuige nissen over haar werk. Inmiddels is het onder andere naar het Indonesisch vertaald en verschijnt daar deze maand. Jessica werkt zes dagen per week, maakt zelf haar huis schoon ('s nachts) en haalt haar kinderen van school. Opladen hoeft ze niet: 'Ik kom helemaal bij van een actiethriller voor het slapen gaan.' Haar vader, Mario Lang, is de jongste uit een gezin van dertien kinderen en groeide op in Menado op Celebes. Daar bezat haar opa veel landerijen en was een bekend bokskampioen; niemand kon hem verslaan. Ze voelt nog altijd een sterke band met haar grootouders, ook al heeft ze haar opa nooit gekend en stierf haar oma toen Jessica vier was. In 1966, toen Mario twaalf was, kwam het gezin naar Nederland. Hij trouwde met de Hollandse Sonja Gerritsen, met wie hij al snel twee dochters kreeg: Jessica en haar zus. Hoewel geboren in Nederland voelt teruggaan naar Manado altijd als thuiskomen. Zelf heeft Jessica ook twee dochters, voor wie ze zo min mogelijk van huis wil zijn. 'Zodra ik de jongste naar school heb gebracht, vlieg ik de snelweg op, om bij de mensen thuis te komen. Gelukkig is Nederland klein en sta ik meestal om kwart voor drie weer op het schoolplein. Dan vraag ik mijn dochter: Wat wil je eten vanavond? En dan gaan we bood schappen doen. Mijn gave gaat als een soort sensor aan wanneer het nodig is en uit wan neer het klaar is. Ik ben een familiemens, het mag niet ten koste van mijn gezin gaan. Ook mijn partner is een geschenk uit de hemel, mijn steun en toeverlaat. Ik ben niet te koop, al ligt er een miljard op tafel.' Ik zie dus niet alleen lichte en stralende ener gie. Ook de andere kant wordt mij getoond, bijvoorbeeld in de vorm van zwarte slierten. De energie kan ook rood zijn, dan staat het voor pijn. Een andere, veel voorkomende vorm van negativiteit is goena-goena, die zie ik keer op keer terug. Ik noem dat bewerking; dit komt in veel culturen voor. Alles wat met die donkere energie te maken heeft, noem ik negativiteit en haal ik weg. Het licht dat ik als klein kind al zag, straal ik in op het water dat ik gebruik om mensen te helpen. Water wordt warm wanneer ik het aanraak, dit gaat onbewust. Ik behandel met water en met geestelijk opereren.' voor mij zichtbaar en tastbaar. Op de mil limeter nauwkeurig kan ik door de telefoon aangeven waar de pijn zit. Soms zie ik meer klachten, die niets met negativiteit te maken hebben. Dan geef ik aan op dat vlak niets te kunnen betekenen en adviseer ik iets anders: bezoek de huisarts bijvoorbeeld. Ik heb een soort röntgenogen, ik bespeur in iemands lichaam zwarte plekken, maar deze kunnen dus ook grijs en rood zijn. Ik haal die plekken weg. De buitenkant van het lichaam moet schoon zijn, dan pas kan ik opereren. Anders kan er viezigheid van buiten het lichaam naar binnen komen. Daarom geef ik eerst een soort douche. Daarna opereer ik. Dat is een etherische operatie, op afstand, zonder te verwonden. Mensen voelen daarbij een soort wind. Allerlei instrumenten krijg ik aangereikt en ik maak de bewegingen die bij een operatie horen: inspuiten, snijden, dichtmaken. Na de behandeling ga ik scan nen: ik strijk met het licht uit mijn handen twee, drie keer over het lichaam. In een keer is het te sterk en kan je duizelig worden. Sommigen hebben een herstellingsperiode nodig, bijvoorbeeld een maand, een week. Dan maak ik wat water erbij, dat ze kunnen drinken of op een zere plek kunnen toepas sen.' 'Afhankelijk is een te zwaar woord. Sommi gen hebben een nabehandeling nodig. Dus dan zijn ze inderdaad even afhankelijk van wat ik voor ze beteken. Maar de nabehande ling is tijdelijk en het is altijd een keuze. Ik help mensen met alle liefde, maar ze zijn vrij om mijn advies te volgen of niet. Dat moeten ze zelf weten. Ik ben daar heel makkelijk in. Dan laat ik het los. Wat ik doe is cultuuroverschrijdend. Iedereen is voor mij gelijk, ook al zijn ze pimpelpaars of oranje. Ik ben recht voor zijn raap, maar januari 2015 29 Moesson #7 januari 2015.indd 29 20-12-14 08:!

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2015 | | pagina 29