Ricky Risolles ft Jyj Column 'Het gaat door hoor Ricky! Je mag 2 liedjes doen tijdens het afscheids feest van de Indonesische ambassadeur Bu Retno. Laat je snel weten wat je nodig hebt, het is namelijk al over 4 dagen!' Hoe kom hèt, dat wanneer ik zakèn doe met Hollanders, sè sich qua timing altijd aanpassen aan mij Afijn, hoe dan ook, ik fin fantastisch dat ik mag optreeën èn al hele maal voor zoveel verschillende doelgroepen. 'Lho, hoezo dan?' hoor ik je zeggen. 'Jouw doelgroep zijn toch alléén de Indo's?' Iya, dat dacht ik dus óók! Maar toen ik plotsklaps een bericht kreeg van de PPI Belanda (een 100% Indonesische studentenvereniging voor Indonesische studenten die hier in Holland studeren), was ik aardig verbaasd. Die lui sijn volbloed Indonesisch èn spreken geen Neder lands, zouden sè mijn liedjes wèl leuk finden? Al met al, de saal ging uit s'n dak en ik heb aardig wat +62 nummers eraan overgehouden. Het was een beduidènd andèr optreeën dan toen ik voor 200 Indo- Chinesèn stond in een luxe hotel. Ik dacht: vinden die mij óók leuk? Tsja, wan hoe je wèn of keer, is tog weer nèt even wat anders. Maar gelukkig... óók alle tandartsen van de Oei-family deeën lèkker mee! Dènkend dat ik só mijn scala aan verscheidene Indo-doelgroepen wel had gehad, val èr prompt weer een nieuwe mail van IAW in mijn box. Een vereniging van Indonesische jongeren, die als baby zijn geadop teerd. Wat eigenlijk wil sèggen, dat ik straks in een saal vol mèt Belan- da's sta, die eruit sien als Indonesiërs! Ik was metéén gèprikkèld en dat kwam niet alleen door de profile pictures van de organisasie-dames. Géén idee wat ik kon verwachtèn èn dus vond ik het tog wel pantat- spannend, rete-spannend. Sprékèn sè Indonesisch? Nee. Kènnen sè woordjes? Nou, nee niet ècht. Sijn sè bekend mèt de Indonesische, danwèl Indische cultuur? Hmm... sommige wel, anderen helemaal niet. Lho. hoe dan? Kènnen se mij wèl? 'Ja, jou kènnen sè wèl!' Dat kom goed uit, dacht ik bij mijsèlf, nadat ik hun foto's had bekeken. Èr sijn een aantal dames bij, die ik ook wèl wil léren kènnen! Maar dèsondanks sè volledig Hollands sijn opgèvoed, was er duidèlük een Indo-touch te sien in hun manier van werken èn meende ik een rode draad te ondèkken die ik hèrken van menig andèr optreeëns. Só wis bijvoorbeeld niemand van de organisasie waar ik mij moes mèldèn, was de kleedruimte in eerste instansie het twa-lèt (maar veranderde dit op laatste mómèn in de hotèlkamer van één van de or- ganisasiedames), was de datum het enige dat nog klopte aan het vollè programma èn was mijn optreeën al in volle gang toen mijn geluids band nog moes worden aangeslótèn. Sou èr dan tog meer Indo in désè lui sitten, dan sè sèlf op eerste gesig souden dènken? Ik hèb geen idee, maar hoewèl ik technisch voor een saal met Belanda's stond, ging hèt spreekwoordelijke dak eraf van désè pekupon doro, duiventil! Ik genoot mèt volle teugen, want voor mij voelde het in ieder gèval als bekènd terrein èn sèlden heb ik 'Hollanders' só uit hun kepala sien gaan op de 'Poco Poco Style': 'Bèn jij van hier, van Surabaya of van Yogya?' Sampai jumpa lagi! PS Voeg mij toe op Facebook (als je wil) like website saya op www.rickyrisolles.nl februari 2015 9 Moesson #8 februari 2015.indd 30-01-15 17:18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2015 | | pagina 9