eerjk is dat, verdwijnen in een leeg vel. Er bestaat niets mooiers' wel leuk zjn Hoge hakken INTERVIEW altijd op zoek naar het komische in het al ledaagse ongemak. Ik heb ook bewondering voor Sylvia Witteman, om haar taalgebruik. Zij is een meester in komisch overdrijven.' Wie Peter van Straaten stil wil krijgen moet hem vragen wat een tekening een goede tekening maakt. 'Dat weet ik niet. Nooit over nagedacht ook', zegt hij na een paar keer doorvragen. 'Ik teken in de eerste plaats om dat ik dat leuk vind. Heerlijk is dat, verdwij nen in een leeg vel. Er bestaat niets mooiers. Alleen met een wit vel papier, alleen met mezelf en de tekening. Enkel vergezeld door een potje inkt, een tekenpen en dekwit. Veel dekwit. En als een tekening klaar is dan kopi eer ik hem, en stuur ik hem naar de redactie. Ik heb geen regels voor waar een goede tekening aan moet voldoen. Dat is vaak een kwestie van gevoel. Ik ga nooit bewust naar buiten om mensen te observeren voor inspi ratie. Het blanco vel is mijn muze.' Volkskrant Magazine, 12 voor Zin en 12 voor MUG en 1 voor Moesson dit jaar. Die teke ningen komen allemaal in de Zeurkalender. Zo gebruik in mijn tekeningen zo efficiënt mogelijk.' Hoewel Peter van Straaten dit jaar tachtig is geworden, is hij nog steeds bezig zich als tekenaar te ontwikkelen. 'Ik wil iets actu eler worden, dan ik nu ben. En dan bedoel ik niet dat ik politieke prenten wil tekenen. Die deadlinedruk van op het nieuws van de dag zitten, daar vind ik nu niets meer aan. Maar ik vind wel dat mijn tekeningen meer urgentie mogen krijgen. Ik denk dat mensen dat wel waarderen. Dat mijn tekeningen een tijdsbeeld geven. En hoge hakken. Ik zou na al die jaren eindelijk eens perfecte hoge hakken willen kunnen tekenen. Daar heb ik na al die jaren nog altijd moeite mee. Op een bepaalde manier zijn ze gewoon heel ingewikkeld.' het volledige bedrag uitgegeven aan drank. Daarna heb ik de mouwen opgestroopt en ben ik hard aan het werk gegaan.' Zo kwistig als hij met geld was in zijn jonge jaren, zo zuinig is hij met zijn tekeningen. Bij Peter van Straaten gaat geen tekening ver loren. Alle vijftienduizend tekeningen die hij in zijn lange carriere heeft getekend zijn ge publiceerd. 'Een tekening maken, heeft geen zin wanneer het niet voor publicatie is. Daar maak ik ze uiteindelijk toch voor. Als een tekening niet gedrukt wordt, is het niet leuk. Wat dat betreft zie ik mezelf ook meer als journalist dan tekenaar. Mijn tekeningen zijn een soort columns, een cursiefje. Ik zou graag zien dat mensen mij de tekenende Simon Carmiggelt vinden. Ik heb altijd bewondering voor hem gehad. Ik herkende mezelf in hem: Maar wat maakt een tekening nou een Peter van Straaten-tekening? Wat is het geheim van de meester? 'Ik weet eigenlijk niet precies waarom ik teken wat ik teken. Het belangrijkste is voor mij dat ik zelf kan lachen om mijn tekeningen. Iets is voor mij grappig wanneer het grappig en treurig tegelijk is. Vroeger was ik wel bezig met of mensen mijn tekeningen leuk zouden vinden. Nu ben ik daar totaal niet meer mee bezig.' Tekenen moet voor Van Straaten vooral leuk zijn. Verder niets. Net als het leven zelf. 'Ik heb een mooi leven. Tekeningen maak ik wanneer ik daar zin in heb. Ik teken het beste wanneer ik een dag geen afspraken heb. Dan komen de cartoons, vaak in vlagen. Per jaar maak ik 365 tekeningen en één keer in de vier jaar 366. Precies genoeg om de Zeurka lender te vullen. Ik maak 50 tekeningen voor Peter van Straaten is 19 april te gast op Indomania en vertelt over zijn schoolvriend Rogier Boon. Biograaf Jop Ewijk spreekt over zijn fascinatie met het werk van Eppo Doeve. Peter van Dongen laat zien hoe hij Familieziek van Adriaan van Dis verstript. En verder: Rob Renoult, Pieter Latul, Max Kisman, Lucas Silawanebessy, Ronald Hooft, Jennifer Tee e.v.a. Indomania: 19 april in de Melkweg in Amsterdam. Van 12.00 tot 00:00 uur. Meer informatie en reserveren: melkweg.nl april 2015 43 Moesson #10 april 2015.indd 43 26-03-15 15:59

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2015 | | pagina 43