Column vWo Normaliter worden deze columns gebracht door de ogen van Ricky Risolles, maar vandaag niet. Wellicht verras ik u hiermee en wordt het wat ingewikkeld, maar kom... Ricky heeft ongetwijfeld gekkere dingen geschreven. Ricky Risolles en ik hebben veel raakvlakken, maar we hebben ook zeker een aantal verschillen! Zo praat Ricky geregeld vanuit emotie en doe ik dat meer vanuit mijn ratio, vindt hij het niet zo spannend hoe anderen over hem denken, terwijl ik geregeld bezig ben met hoe anderen mij zien en. is hij tenslotte de eeuwige womanizer die letterlijk alles uit z'n handen laat donderen voor een mooie (Indische) meid en ben ik al zo'n kleine 7,5 jaar bij dezelfde (Hollandse) dame die ik binnenkort de moeder van mijn eerste kind mag noemen. Waarom dan toch een column zonder Ricky? Dat heeft te maken met mijn schoonvader. Die wat Indisch zijn betreft niet veel verder kwam dan de nasi goreng van Conimex. Tot zover reikten onze gesprekken wanneer het aankwam op mijn Indische achtergrond. Hij wist natuurlijk wel van Ricky Risolles, de optredens, de videoclips en de Moesson-columns, maar echt spreken over mijn Indo-roots deden wij niet. Daarom was ik wel verrast toen hij me recentelijk vroeg om een aantal columns van Ricky Risolles door te sturen. Hey, wordt mijn schoonvader nou een beetje meer Indisch?, dacht ik. Ook gebruikte hij de laatste tijd geregeld een aantal Ricky quotes, die hij kende van de videoclips op YouTube en kreeg hij van goede vrienden, die momenteel in Jakarta wonen, een batik sarong cadeau. De verrassing was bij mij helemaal compleet toen hij vertelde dat hij samen met zijn vriendin naar de voorstelling Gideons droom van Ernst Jansz was geweest. Al kon dit weer niet tippen aan de verrassing die Ernst Jansz had voor hém: door zijn toegift 'Huiswaarts' aan mijn schoonvader en zijn vriendin op te dragen. Een geweldig gebaar en hup, weer een beetje Indisch erbij, dacht ik! Nog even en hij draagt een grijze pantalon met een batik blouse! Maar helaas. Afgelopen Tweede Paasdag overleed hij op 64-jarige leeftijd. Thuis en in het bijzijn van zijn gezin. Mijn schoonvader was geen prater, maar een schrijver. Een begenadigd schrijver. En hoewel hij qua bloed niet Indisch was, was hij er van op de hoogte dat zijn kleindochter dit wel gaat zijn, want hoe je het wendt of keert, dat was voor mijn schoonvader al lang geen verrassing meer. Wellicht had het te maken met het feit dat hij zelf sinds afgelopen november ook een eigen column had, genaamd 'Tijd', in het Eindhovens Dagblad. Waarin hij op unieke wijze schreef over zijn naderende levenseinde. Hij had longkanker en was uitbehandeld. Hij haalde met zijn columns zelfs Radioi, de Volkskrant en het programma 'Jinek', waarin hij werd gezien als één van de pioniers wanneer het aankwam op bewust te kiezen voor kwaliteit in de laatste fase van je leven. Echter kon het natuurlijk ook gewoon komen doordat hij wist dat zijn eerste kleinkind een indootje zou gaan worden. Ik geloof graag dat laatste. Sampai jumpa lagi, De schoonzoon van Hans Vogels, PS Voeg mij toe op Facebook (als je wil) like website saya op www.rickyrisolles.nl mei 2015 9 Moesson #11 mei 2015.indd 23-04-15 09:19

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2015 | | pagina 9