iU M De krachten van mijn moeder nemen steeds Iedere maand vertelt een Moesson-lezer over zijn of haar familie-poesaka. Dit keer Henk Harcksen. POESAKA meer af. De formulering van sommige woorden lukt haar niet meer. Ze krijgt moeite met lopen en op een dag glijdt ze letterlijk uit mijn armen op de vloer in de gang. Ze redt het niet. Niemand kan haar helpen. Zij overlijdt in het ziekenhuis. De rust keert terug op haar gezicht. Ze is weer het mooie meisje uit Batavia, snel van begrip, met tomeloze energie. Kadal werd ze genoemd: klein hagedisje. Het heengaan van mijn moeder betekent het einde van een band met iemand waar je deel van bent. De definitieve breuk met de eerste Indische generatie en dus het verlies van een wereld die je niet kan oproepen, omdat je daar niet geboren bent. Een land waarvan je de taal niet kent, niet de rites en de humor, kleuren noch geuren. Haar verhalen brachten Indië tot leven. Haar gevoel voor situatie, dialogen klaar voor een script. Het dubbele gevoel van Moederland en Vaderland. De geur van vruchten en kruiden. Ik bewaar nog steeds een kadal en als ik kijk, denk ik aan haar. Heb je een voorwerp dat je koestert omdat het vertelt over je eigen Indische familiegeschiedenis? En wil je ook in deze rubriek staan? Mail dan naar redactie@moesson.com of bel Moesson: 033 - 4 611 611. juni 2015 19 Moesson #12 juni 2015 (nieuw).indd 19 20-05-15 13:49

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2015 | | pagina 19