Column
E PS Voeg mij toe op Facebook (als je wil) like website saya op
www.rickyrisolles.nl
Nadat ik een uitnodiging kreeg van Temp(e)tation voor een tempé-
proeverij, besefte ik dat tempé voor sommigè mensen nog stééds
onbekend is! Ik moest namelijk mijn goede vriend (van Chinésè
afkomst, mèt eigen restaurant) uitlèggen wat tempé was. Hoe kèn hij
dat nou niet weten, dacht ik. Tempé sat spreekwoordelijk al in mijn
allèréérste potje Olvarit!
Sèlf kèn ik tempé al mijn hele léven. In de sambal goreng, gado-gado
of gewoon drooggebakkèn met wat zout voor bij het hoofdgerecht,
maar vandaag kregen wij èchter drie maal een luxe 2 gangenmenu
mèt tempé als hoofdingrediënt, gemaak door Europesè topkoks! Ik at
tempé soals ik nog nóóit tempé had gegetèn èn ik genoot mèt vollè
teugels! Met volle teugels, hoort u mij sèggen? lya, persies só!
Bij ons thuis wèrd er namelük gerégeld een loopje genomen met
spreekwoordès èn gezegdèn. Méér dan eens, wèrden désè (al dan niet
bewust) compléét verkeerd uitgèsprókèn, verkeerd uitgelèg, danwèl
verkeerd toegepast.
Om een voorbeeld tè geven hoorde ik thuis, toen ik maar 1 van de 6
schoolcertificatèn had behaald: Rèkk, beter één vogèl in de hand, dan
dat 'ie daluk verdrink in de put! Klonk nèrgens naar, maar ik begreep.
Fèrfolgens uitlèggen hoe dat spreekwoord daadwèrklük klonk, dee
ik niet. Ik was allang blij dat sè niet boos wèrden dat ik maar 1 van de
6 certificatèn had bemachtigd. Ik bèn misschien niet goed, maar ook
niet gèk!
Hèt kon en mog ook allemaal, want we wisten over het algemeen wèl
wat er bedoeld wèrd èn plus... de hele family dee er aan mee! Dus tsja,
hoe beuk ik die bierkaai?
Só was ook een gevleugdè uitspraak van mijn moeder: Wie niet
luis'trèn wil, moet maar bloeien. Ook lag de gévallen appel persies ónder
de boom en moest je folgens haar een gegeven paard nooit lèllen.
'Rèkk, die fènt... hij hééf nooit gèld, sijn zaad is al zwart!'
'Lhö, u bedoel: op zwart zaad zitten!'
'Ach je bèn belasèrd! Ik ga daar niet op sittèn!'
Het warèn gesprèkken die gerégèld de revue passeerden. Al deed mijn
oom Allin daar graag nog een schèpje bóvènop, door spreekwoordèn
(tijdens het gokkèn) sèlf te creeën! Só sei hij dan stoer: Als aan désè
tafèl je geld rinkèl, bèn je een boerenkinkèl. Wanneer je gèld hier wapper,
dan ben je pas dapper! Leuk bedacht, maar eindigde altijd weer mèt
hem fragend: 'Ai dan Max, kèn ik niet 200 pop van jou lenèn?' Het gaf
nèks, maakte allemaal niet uit, als je maar begreep!
Na 2,5 uur makan, sat de tempé-proeverij er bijna op. Iedereen ging
van tafel en liep rond om gèsellig mèt elkaar na te babbelen. Nèt
toen ik mij wilde klaarmaken om hèt restaurant tè verlaten voor mijn
folgende afspraak, kwam Detty (de organisatrice) met het nieuws
dat èr, ter afronding, óók nog een uitgebreide rijsttafèl voor ons
klaarstond. Mijn hand die al reeds bij de deurklink was op weg naar
buitèn, trok ik linea recta weer tèrug. Van alle spreekwoorden die
wij thuis kenden, was er maar één die wij in tact hielden èn sówaar
mij óók nu weer van pas kwam. Het bèste spreekwoord sinds de
uitvinding van de Indo. Haastige spoed is zelden goed!
Sampai jumpa lagi!
juli 2015 11
Moesson #1 juli 2015.indd 11
24-06-15 12:26
