Ml
Moesson" JSt*
Javapura, het vroegere Hollanma,
is een grote stad met zelfs hoogbouw: een warenhuis, een paar hotels
en een regeringsgebouw. De lokale bevolking noemt de stad Port
Numbay, maar Jakarta - zoals de regering wordt genoemd - erkent die
naam nog niet. Als ik uit het raam van het hotel kijk, kan ik de eerste
'check' al roepen van mijn lijstje-terug-te-vinden-plekken: de Von
Humboldtbaai met daarin de kleine eilandjes.
Gids Antoni herkent veel locaties op de foto's. Hij brengt me naar
Base G, zo genoemd door de Amerikanen in de Tweede Wereldoor
log. Het was een militaire omgeving, maar nu herinnert niets meer
daaraan en is het een paradijselijke plek met wit zand. En door het
helblauw van de Grote Oceaan en het weelderige groen van de
bomen, net een plaatje uit een luxe
vakantiegids.
Wanneer we rondlopen bij een school
tje, brengen de kinderen ons direct bij
de hoofdmeester en na het handen
schudden, het uitwisselen van 'hoe
het met mij gaat' en 'waar ik vandaan
kom' en 'wat ik kom doen', komt een
grote glimlach op het gezicht van de
hoofdmeester. Alles moet ik bekijken en
aanraken en aan de kinderen vertellen.
Begrijpen ze mijn mix van Indone-
sisch-Engels-Nederlands? Dit is de
school van mijn broer, vertel ik. Van zijn
achtste tot zijn elfde. Ons gezin woonde
toen bij het water in Dok VIII en ook
daar loop ik even later rond. Steiger Dok
VIII is gebouwd en zo genoemd door de
Amerikanen en later zijn daar huizen
aan- en opgebouwd.
Op een markante plek, Hamadi, vond in
1944 de grootste amfibische operatie
plaats en veel Japanners zijn hier krijgsgevangen gemaakt door de
Amerikanen. Nu staan er nog drie roestige, bijna onherkenbare am
fibievoertuigen. Ik bezoek ook het militaire ziekenhuis, om te kijken
of dit het gebouw is waar mijn vader heeft gewerkt. Maar de foto's
en de verhalen van de huidige patiënten en wat we zien, geven niet
echt een match. Helaas geen resultaat, maar het is erg leuk om met
de foto's bezig te zijn en de mensen te bevragen. Ze zijn erg aardig,
denken mee, en vertellen zoveel meer.
Wamena ligt op een half uur vliegen van Jayapura. Het vliegveld
gebouw van Wamena is net als een verenigingsgebouw-natuurijsclub
in Nederland: piepklein, veel handwerk, maar uiterst efficiënt. Eerst
een bezoek aan de kleine plaatselijke markt met zoete aardappelen,
mandarijnen en tabak. Maar het allermooist zijn de mensen. Zo
Moesson #1 juli 2015.indd 30
94-06-15 1228
