Veel mensen dachten dat hij een Surinamer was, HORMAT maar Boy Edgar was een echte Indische jongen. Hoe kan het ook anders met zo'n voornaam? Als jazzmuzikant, maar vooral als leider van zijn eigen bigband speelde hij een invloedrijke rol in de Nederlandse jazzwe- reld. Niet voor niets draagt de belangrijkste jazzprijs in Nederland - de Boy Edgar prijs - zijn naam. Ter ere van zijn 100ste geboorte dag schreven Marie Klomp en Marie-Claire Meltzer zijn biografie. Daarin wordt hij geaf ficheerd als de man die de Nederlandse jazz op de kaart zette. Als bandleider bood hij een podium aan een hele generatie Nederlandse jazzmuzikanten. Gezichtsbepalende musici als Piet Noordijk, Theo Loevendie, Willem Breuker en Hans Dulfer, die allen toonaan gevend zouden worden in de Nederlandse jazz, speelden allemaal in zijn bigband. Kiezen kon hij niet Boy Edgar (Amsterdam 1915-1980) leerde zichzelf piano en trompet spelen. Ado Brood boom, een van de beste trompettisten van Nederland, die zijn halve leven bij Boy Edgar zou spelen, was nog een jonge muzikant toen hij Boy voor het eerst zag optreden. Ado verwonderde zich erover hoe Boy met zo weinig noten zo'n muzikaliteit kon laten horen. Boy zou later van zichzelf zeggen: 'Ik was voor de oorlog een van de beste trompettisten van Europa, maar ik kon geen trompet spelen.' Boy was branie. Tijdens de Tweede Wereld oorlog bracht hij joodse kinderen en volwas senen van Amsterdam naar een veilig onder duikadres in Limburg, waar hij als huisarts werkte. Daarvoor was hij opgeleid. Na zijn medicijnenstudie promoveerde hij cum laude op een neurochemisch onderwerp, een dan nog omstreden stroming in de neurologie. De neurochemie bestudeert biochemische processen in de hersenen. Een groot deel van zijn carrière zou hij op het Nederlandse Herseninstituut werken. Voor beide carrières had hij talent. Kiezen kon hij niet, dus leidde hij een merkwaardig en uitputtend leven. Overdag werkte hij op het wetenschappelijk instituut als onderzoe ker, terwijl hij 's nachts in kroegen en jazz clubs speelde. Boy Edgar. Het dubbelleven van een alleskunner luidt de titel van het boek. Een deels goedgekozen titel. Deels, want de slechte afloop ervan ligt er niet in besloten. Naar binnen bluffen Het leven van Boy Edgar leest als het bestaan van een chaotisch en rusteloos persoon. Omdat hij zo ongelooflijk veel deed en ook zeer getalenteerd was, deed hij de dingen vaak maar half. Eigenlijk musiceerde hij zoals hij ook zijn leven leidde. Anderen zagen dat als nonchalant of gemakzuchtig. Soms kon dat finaal mislopen. Zo stapte Nina Simone in het Concertgebouw boos van het podium af, omdat ze vond dat de begeleiding niet goed genoeg was. Ook een optreden in Car negie Hall in New York ter ere van de 75ste verjaardag van Duke Ellington liep uit op een teleurstelling. Boy had zich naar binnen gebluft door de promotor te beloven dat hij drie vliegtuigen met fans uit Nederland zou meenemen. Een reisbureau in Nederland zou de kaarten voor het concert verkopen, maar er waren geen boekingen. Aan zijn bandleden had Boy verteld dat ze persoonlijk door Ellington waren uitgenodigd om mee te komen spelen, wat niet waar bleek te zijn. Het optreden in Carnegie Hall, waar Ellington zelf vanwege ziekte ontbrak, liep uit op een fiasco. Jane, de dochter van Boy Edgar, schreef in haar dagboek dat het een genante vertoning was en dat ze medelijden met haar vader kreeg. Van tijdelijke aard In de biografie komt dochter Jane, zijn doch ter uit zijn tweede huwelijk, veel aan het woord. Over het liefdesleven van haar ouders is Jane opvallend openhartig. Haar vader en haar moeder Ida hadden een turbulent hu welijk, vertelt Jane. Ze konden enorm verliefd op elkaar zijn, maar er waren ook perioden dat ze langs elkaar leefden. Tijdens hun hu welijk hadden ze allebei weleens een vriend of een vriendin. Volgens Jane had dat niet zo veel om het lijf, omdat die relaties altijd van tijdelijke aard waren. Alleen toen Boy een serieuze relatie kreeg met cabaretière Gerrie van der Klei had haar moeder daar moeite mee, al vierden ze Kerst wel met elkaar. Haar ouders zouden twee keer trouwen en twee keer scheiden. Maar volgens Jane was haar vaders grote liefde zijn eerste vrouw, de joodse Mimosa Frenk, die werd getroffen door multiple sclerose. Toen zijn eerste vrouw ziek werd, zette Boy de jazz op een laag pitje en stortte hij zich op de wetenschap en de verpleging van zijn vrouw. Maar Mimosa overleed en Boy had haar niet kunnen redden. Kort voor haar overlijden had hij haar nog in een tot ambulance omge bouwde Eend door Frankrijk gereden. In de biografie vertelt Jane hoe haar vader aan het begin van de zomer naar Frankrijk wilde om te kijken hoe daar de mimosa bloeide. Na de dood van Mimosa stortte Boy zich weer op de jazz en haalde hij hele nachten door. Het zou tot problemen op zijn werk leiden en hem uiteindelijk zijn baan kosten. Toch slaagde hij er telkens in om als arts zijn brood te verdienen. Hij vestigde zich als eerste huisarts in de Bijlmermeer. Later was bij geestelijk raadsman in de eerste abortus kliniek van Nederland. Het leven in de jazz ging gepaard met veel alcohol. De laatste jaren van zijn leven had hij een drankprobleem. Zijn turbulente levenswijze zorgde bovendien voor de nodige geldproblemen. Hij slaagde er altijd wel in om werk te vinden, maar het geld dat hij ver diende gaf hij weer even snel uit. Volgens zijn jazzvrienden die in zijn bigband speelden, betaalde hij optredens en tournees vaak uit eigen zak. De laatste jaren van zijn leven zat hij financieel aan de grond. Opgroeien als een prinsje En dat terwijl hij uit een welgestelde familie kwam. Zijn opa was een Armeniër die naar Soerabaja was geëmigreerd. De familie had 42 Moesson Moesson #1 juli 2015.indd 42 24-06-15 12:28

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2015 | | pagina 42