Vergeten door
het Vaderland
bewust hier gehouden. Ze hebben het hen zo
moeilijk mogelijk gemaakt om naar Neder
land te komen. Uiteindelijk zijn er nog geen
350.000 landgenoten uit de kolonie vertrok
ken. Dat zijn er uiteindelijk niet veel.'
De ruzie die Herman voerde met het con
sulaat had totaal geen zin. Zijn situatie is
daardoor zelfs nog verergerd. Hij had beter
Indonesiër kunnen worden. Dan had hij kans
op een baan gehad, konden zijn kinderen
naar universiteiten en kwamen ze voor een
betrekking bij de overheid in aanmerking.
'Nederland heeft zijn eigen landgenoten
bedonderd. Dit noem ik ziek beleid', Sellier
wond zich zichtbaar steeds verder op.
Als familie hebben ze hun trouw aan de
Nederlandse staat bewezen. Hermans oudste
broer verloor zijn leven tijdens één van de
politionele acties die als doel had de oud-ko
lonie terug te veroveren. 'Mijn broer Karel is
ergens in een hinderlaag door Indonesische
rebellen neergeschoten. Dat was een week
voor zijn huwelijk. Mijn tweede broer zat
bij de mariniers. Ze zonden hem uit naar
Nieuw-Guinea. Mijn broertje Mathijs zat
bij de politie. Alleen deze twee kregen een
visum voor Nederland omdat ze in het leger
zaten.'
De Stichting Help de Indischen in Indonesia
vindt dat het Nederlandse parlement een on
derzoek moet instellen naar de onmenselijke
wijze waarop de regering zijn landgenoten
na de onafhankelijkheid heeft behandeld.
'Maar als je met Nederlandse politici over
deze hondse behandelingen praat, kijken ze
liever de andere kant uit. Want deze mensen
bestaan niet. Ze zijn dood', vond Sellier.
Als een Nederlander verblijft Herman de
Pauw nu al 65 jaar illegaal in Indonesië. 'In
dische Nederlanders waren na de onafhan
kelijkheid niet meer welkom in de Republiek.
Alle buitenlanders die achterbleven werden
door de immigratie opgeroepen. Ik kreeg een
identiteitskaart waarop staat op dat Herman
de Pauw afkomstig is uit Nederland. Als ik
met die kaart naar een instantie ga zeggen
ze: "Ga jij maar weg. Je bent een Hollander. Je
mag hier niet meer wonen." Ga je ergens sol
liciteren zeggen ze tegen je dat je niet voor
deze baan in aanmerking komt, omdat je een
buitenlander bent. Wij Indische Nederlanders
konden na de onafhankelijkheid geen kant
meer uit. Door deze identiteitskaart kregen
we geen werk, verdienden we geen geld. Ik
voelde me net een jood met een jodenster op
mijn blouse.'
Herman werkte zwart als chauffeur op een
bemo, een klein busje voor lokaal vervoer.
Voor zijn kinderen en zijn kleinkinderen zijn
er als nazaten van deze Hollander ook geen
banen te krijgen. Op hun identiteitskaart
staat eveneens dat ze een Hollander zijn.
De Indonesische regering gedoogd hem.
De Nederlandse ambassade geeft hem als
zoethoudertje een uitkering van 700 duizend
rupiah, dat is iets meer dan vijftig euro per
maand. Met dat geld kan hij weinig. 'Een
keer boodschappen halen en het is al weer
op.' Herman schreef ooit een brief aan de
Nederlandse ambassadeur waarin hij hem
uitlegde dat alles in Indonesië zo duur was
geworden. 'U moet tevreden en blij zijn', was
het antwoord dat hij terugkreeg.
Bij de burgerlijke stand van het koloniale
bestuur staat Herman de Pauw als Nederlan
der ingeschreven. In het stadhuis in Surabaya
liggen die lijsten nog steeds. Nederland heeft
het bestaan van deze documenten ontkend.
De regering beweert dat het grootste ge
deelte van het archief tijdens de grote brand
verloren ging. Maar dat waren niet alle ak
ten. Tijdens de Bersiap zijn er inderdaad veel
Hollandse documenten vernietigd. Niet alles.
Dat wist de regering. Toch moest je om voor
een visum naar Nederland in aanmerking te
komen drie stukken kunnen overhandigen: je
geboortebewijs, je paspoort en je eventuele
trouwakte. Herman beschikte niet over een
paspoort, maar wel over zijn geboortebewijs.
Voor Nederland was dat niet genoeg om
hem en vele landgenoten naar het vaderland
terug te laten keren. De regering in Den Haag
voerde moedwillig een ontmoedigingsbeleid.
In oude stukken uit de Tweede kamer wordt
ook heel denigrerend over Indo's gesproken.
'Laat ze daar maar. Daar horen ze!'
Nu Herman 83 jaar is komt hij ook niet
voor AOW in aanmerking. Hij heeft nooit in
Nederland gewoond, gewerkt of belasting
betaald. 'Ik heb een rot leven', zegt Herman
de Pauw lachend. Hij wijst naar een portret
van Jezus. 'Ik bid meerdere malen per dag tot
de Heer. Ik vraag hem om hulp. Ik kan blijven
lachen omdat ik weet dat zijn goddelijkheid
altijd nabij is.'
Op 10 augustus wordt het boek Verge
ten door het Vaderland door uitgeverij
Conserve gepresenteerd. Journaliste
Wilma van der Maten woont nu bijna tien
jaar in Indonesië en sprak met de Indi-
sche-Nederlanders, die hun laatste dagen
in eenzaamheid en bittere armoede in de
sloppenwijken of op straat doorbrengen.
Met een voorwoord van Wieteke van Dort.
Vergeten door het Vaderland
Door Wilma van der Maten
Conserve: 192 pagina's (paperback)
ISBN: 9789054293842
Prijs: 17,99 (zie ook pagina 28)
augustus 2015 43
Moesson #2 augustus 2015.indd 43
23-07-15 13:15
