Meer! Meer! Meer! band ontstond in 2009 in een stoffig studen tenhuis, ergens in Maleisië. Onder het pseu doniem Suiko Takahara produceert zij haar eigen stijl van eclectische muziek en speelt ze op alles wat voorhanden is. In 2014 bracht ze het album Hikayat Perawan Majnun Tales of a Lunatic Damsel) uit. Dat schrijvers niet alleen maar schrijven, be wijst de talentvolle Tash Aw die als advocaat in Londen werkte terwijl hij zijn debuutroman The Harmony Silk Factory (in Nederland ver schenen als De zijdehandelaar) schreef. Aw haalde de longlist van de 2005 Man Booker Prize én won twee prijzen. Inmiddels is het boek vertaald in 20 talen. Zijn derde boek Five Star Billionaire haalde de longlist Man Booker Prize in 2013. Tash Aw wordt ook wel 'de Maleisische Graham Greene' genoemd. De shortlist wordt compleet gemaakt met publiek intellectueel Farish Ahmad Noor, politiek wetenschapper, historicus en docent aan de Technological University, Singapore. Het zijn veelbelovende en merendeels voor Nederland onbekende namen die in oktober centraal staan op RMW. Ze zullen worden omringd door vele collega's want vergis je niet, op het festival staan honderd schrijvers geprogrammeerd, inclusief Marion Bloem, Kees van Kooten en Adriaan van Dis. Indonesië en Maleisië samen: bisa? Vorige maand vierde Indonesië zijn 70-jarige onafhankelijkheid. Inmiddels lijkt er in Ne derland ruimte voor een meer gelaagde te rugblik op een gedeeld verleden. Er is ruimte voor complexiteit, getuige de verhalen over Buitenkampers, Indonesische weduwen uit Rawagede en slavernij in Nederlands-Indië. Maar ook het hedendaagse lonkt: Indonesië is hot! Rutte en Ploumen stonden in 2013 met een economische delegatie in de rij en ook de Indonesische creative juices worden opgemerkt en mogen op steeds meer aan dacht rekenen in Nederland en Europa (zie Ruangrupa, Paper Moon, Jecko Siompo, De Frankfurter Buchmesse). Nederland heeft veel minder historische banden met Maleisië en Singapore, maar dat RMW deze (stads)naties koppelt, is alleen maar toe te juichen. Ze delen eenzelfde taalstam, historische banden en wederzijdse competitieve gevoelens (ik keek ooit in Jakarta naar een voetbalwedstrijd Indonesië-Maleisië: wow). Indonesië, Maleisië: kunnen de inhoud en vorm van kunst worden losgemaakt van so ciale en politieke omstandigheden? We gaan het meemaken op Read My World. www.readmyworld.nl LITERATUUR Nog meer Indische en Indonesische literatuur vind je dit najaar ook: -op de Frankfurter Buchmesse van 14 tot en met 18 oktober. Motto: '17.000 Inseln der Imagination'. Maar liefst 70 Indonesische schrijvers en schrijfsters zijn te gast, waar onder Ayu Utami, Laksmi Pamuntjak, Andrea Hirata, Okky Madasari, Toetie Herati, Djoko Damono en vele vele anderen. www.buchmesse.de -in de toneelbewerking door Toneel Groep Amsterdam van Couperus' De Stille Kracht. Met onder meer Halina Reijn als Leonie van Oudijck, Gijs Scholten van Aschat als Otto, Dewi Reijs als Oerip, Gaite Jansen als Doddy en Mingus Dagelet als Addy de Luce. Regie: Ivo van Hove. www.tga.nl -op de planken in de voorstelling Hoe mooi alles. Het stuk is gebaseerd op de biografie van Leo Vroman, Hoe mooi alles. Leo en Tineke Vroman, een liefde in oorlogstijd geschreven door Mirjam van Hengel. Esther Scheldwacht speelt Tineke, Kees Hulst speelt Leo. www.hoemooialles-toneel.nl -in de tragikomedie Ik kom terug waarin Adriaan van Dis en Olga Zuiderhoek de ver stikkende band tussen moeder en zoon op het toneel tot leven brengen. Vanaf december. Meer informatie: www.bostheaterproducties.nl -op het Bronbeeksymposium van Indische Letteren waarmee op 15 november het 30- jarig jubileum van de Werkgroep Indisch- Nederlandse letterkunde wordt gevierd! Thema heel toepasselijk: Eten Drinken. Eregast is Yvonne Keuls. www.indischeletteren.nl september 2015 23 Moesson #3 september 2015.indd 23 26-08-15 15:46

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2015 | | pagina 23