Connie Heins-Livain
Mangga's stelen, gatrik spelen. Allemaal vanzelfsprekend voor
kinderen die in Indië opgroeiden. Eind dit jaar verschijnt het
fotoboek Opgegroeid in een land dat niet meer bestaat met
korte interviews met de kinderen van toen. In Moesson vast een
voorpublicatie.
(Tegal, Java, 1933)
'We wilden eens een
kampvuur maken in de
tuin. We zochten naar
papier om het vuur aan
te krijgen en pakten de
postzegelverzameling
van mijn vader
VOORPUBLICATIE
Opgegroeid
in een land
dat niet meer bestaat
Door Corine Poleij Fotografie Mary-Ann Struijk
Connie Heins-Livain (1933) is in Tegal gebo
ren. Ze groeide op in Makassar waar haar
vader, Leopold Livain, directeur was van
een hbs. Het gezin telde negen kinderen en
woonde naast de school.
'Ik vrat van alles uit', vertelt Connie ondeu
gend. 'We kregen een abonnement op het
zwembad, omdat we vanwege de haaien
de zee niet in mochten. De zee is natuurlijk
veel spannender, dus stiekem zwommen we
daar toch. En we wilden eens een kampvuur
maken in de tuin. We zochten naar papier om
het vuur aan te krijgen en pakten de postze
gelverzameling van mijn vader. Helaas wer
den we betrapt door de kinderjuffrouw, ze
heeft ons verraden. We zijn toen hard wegge
rend over het grindpad. Mijn vader kwam
wel boos op ons af, maar hij was op zijn blote
voeten en dat doet zeer op het grindpad. Hij
ging op een stoel zitten en bleef wachten tot
we weer thuiskwamen.'
Het rebelse zit in haar bloed. Tijdens de VOC-
tijd waren de Makassaren en de Boeginezen
namelijk de piraten van het oosten.
'De nonnen hadden van 13.00 tot 15.00 uur
verplicht rust, dan sliepen ze. Op hun terrein
stonden negen manggabomen en wij stalen
tijdens hun middagdutje regelmatig mang
ga's Die verstopten we dan bijvoorbeeld
tussen de wortels van een waringin. Ik ben
rooms-katholiek opgevoed en ging biech
ten. De pastoor heeft geleerd dat je alleen
moet biechten als je er spijt van hebt, anders
worden je zonden niet vergeven. Toen ik
klaar was met biechten zei de pastoor: "Ben
je niets vergeten? Ik heb namelijk gezien dat
je mangga's gestolen hebt." Toen zei ik dat ik
ze wel gestolen had, maar er geen spijt van
had.' Connie kan er nog steeds om lachen.
'Mijn zus was trouwens overal bang van.
Zo hadden mijn broer en ik ooit een grote
schildpad gevangen. Er werd een klapper
doormidden gezaagd en er kwamen gaten
in. Deze klapper maakten we bovenop de
schildpad vast met was van een kaars. De
kaars werd aangestoken en in de constructie
38 Moesson
Moesson #5 november 2015.indd 38
