Column
Ricky Risolles
'Ricky, ik hèb wat leuks!' Mijn goede vriendin, sij bèl. 'Lho, wat dan?' ik
fraag. 'Ze zoeken voor de nieuwe speelfilm van Bassie Adriaan nog
2 Chinezen èn ik dacht mètéén aan jou!' Hoewèl er in het voormalig
Nederlands-Indië en in hèt huidige Indonesia nog véle Chinezen
wonen, moet ik bij een Chinees nou niet dirèk aan mijsèlf denken.
Hèbben de vele visits aan Fat Kee dan tog mijn DNA verandèrd?
'Nee, sèg se, dat weet ik ook wel, maar ik vroeg aan de castingdirector
of het óók gewoon Aziaten mochten zijn. Indo's eventueel. Ze vonden
het prima en dus vandaar dat ik jou meteen bel.' Hèt was maar een
piepklein rolletje in de film, maar zou dan wèl in een scene mèt de
èchte Bassie Adriaan sittèn! Ik zou dan één van de twee Chinese
bewakers van Bassie Adriaan spélèn in een Chinees restaurant... en
plus ik zou makan krijgèn!
Hoewèl hèt makan mij èxtra triggèrde, was in een film sittèn met
de legendarische Bassie Adriaan natüürlük al méér dan genoeg!
Piepklein of niet, als anakkecil, klein kind, was désè fènt al een groot
fèn van die clown èn acrobaat! Dus drömmèls, drömmèls èn nog ééns
drommels, daar moes Ricky Risolles bij sijn!
Afijn, ik bèl mijn goede vriend Wyu op die wèl Chinees is! Niet dat het
mij raak, maar dit is een èchte ECHTE Chinees èn hoe je wèn of keer,
voor de Aziëkènner is èr weinig resemblence tussèn ons. Behalve dan
dat wij beiden weinig body hair hèbben èn in een koude trailer niet
veel groots kunnen latèn sien. Iets wat duidelük waar tè nemen was,
toen wij beiden wèrden gehésèn in onsè Chinese kung-fu pakjes. (Hèt
blijf natüürlük een Bassie Adriaan film ya lui!) Hoe dan ook, Chinees
1 Chinees 2 waren geborèn.
Verwondèrlük was óók dat nieman mij froeg of ik wèl of niet Chinees
was èn ik, in dat kader, méér een TwijfelChinees speelde. Voor de rèst
warèn wij gewoon 'de 2 Chinezèn'. Stèrker nog, de supervriendelükke
Bassie Adriaan complimènteerden mij mèt 'mijn mooie Chinese
restaurant'. Ach, hèt maaktè mij nèks uit, ik was namèlük gewóón
ouderwèts starstruck. Chinees of niet, mijn five minutes of fame (en
de bèloofde bami goreng) paktèn sè mij niet meer af! Nèt als mijn
rode lopèr momèn bij de première! Jawèl... Als een stèl èchte bintangs,
flanéérde Team Ricky Risolles óvèr de rode lopèr - die óvèrigèns in de
praktijk méér een rode deurmat genoemd kon worden, maar ach,
wie hèt kleine niet eert. èn sèg nou sèlf, wie had dit nou kunnèn
bedenken begin 2015?
Só maak ik aan hèt einde van óók dit jaar weer mijn balans op. Hèt
was een bèwogèn jaar èn ging twènty-fifteen als een kereta api, een
trein, voorbij. Mèt helaas triestè momènten, tapi gèlukkig óók hélè
mooie momènten! Besar of kecil, ik hèb sè allèmaal groots próberen
aan te pakkèn. Soms luk, soms luk niet. in beiden gevallèn, ik hèb mijn
best gedaan èn kan só weer mèt frisse moed twenty-sixteen binnen!
Selamat hari natal dan tahun baru!
PS Op Youtube staat nu de hele reportage van
Ricky Risolles over de rode... euhm... deurmat...
PS Voeg mij toe op Facebook (als je wil) like website saya op
www.rickyrisolles.nl
november 2015 11
Moesson #6 december 2015.indd 11
