0
INDONESIË
Doen!
Optredens bekijken en zelf angklung spelen bij de
muziekschool van Pak Udjo in Bandung.
Fietsen door de dorpen van Yogyakarta en een kijkje nemen
in het dagelijks leven van de inwoners (via 'Towilfiets') en op
een dokkar door het dorpje Candirejo.
Borobudur met zonsopgang.
Rondleiding op het 2000 meter hoge Dieng plateau;
Hindoeïstische tempels, geisers, kraters en een prachtige
uitzicht op de terrassen en kratermeren.
Overnachten in Duta Boutique Villa in Yogyakarta en
Majapahit in Surabaya.
Je smaakpapillen verwennen in Surabaya bij Kedai Tua Baru,
Ria Indonesian Delicacies, en Dream of Kahyangan Art Resto
(live krontjong muziek of gamelan). Geniet van gado-gado
met Balinese dans bij Made's warung in Seminyak. Ga in
Bandung naar Nyonya Suharti voor hun befaamde ayam
goreng. Mie baso met restjes vlees (lees ingewanden) en
overheerlijke es campur bij Warung baso ceker braga.
Chic dineren
Senang
januari 2016 23
plateau uitzicht
gemixte achtergronden voor mij niet meer dan normaal. Naarmate ik
ouder werd, merkte ik wel wat verschilletjes op. Zo was het bij de Ne
derlandse vriendinnetjes waar ik speelde niet zo vanzelfsprekend dat
je na al dat geravot misschien ook wel een gehaktballetje mee kon
eten. Vrienden en vriendinnen kwamen vaak bij ons over de vloer, en
ik vermoed dat dat niet zozeer met mijn speelgoed te maken had. Bij
ons thuis waren logeerpartijtjes mogelijk, was er ruimte voor muziek,
dansen, lekkernijtjes, filmpjes maken en kijken, en werd er niet zo op
de klok gekeken (die trouwens nog altijd 5 minuten voorloopt; met
tijd kun je spelen). Toen ik zo'n 10 jaar oud was en er nog een Indisch
meisje bij mij in de turnselectie zat, dook steeds vaker de vraag op:
wat ben ik nou precies? Halfbloed, nee? Indo? Indisch? Mijn vader
legde me toen maar aan de hand van een taartdiagram uit waar 'mijn
bloed' uit bestond. Zoveel verschillend bloed? Plak daar dan nog maar
een definitie op, best verwarrend op die leeftijd. 'Indisch' dus.
In mijn tienertijd ontmoette ik steeds meer Indische leeftijdsgenoten.
Op de een of andere manier zochten wij elkaar op en begrepen wij
zonder uitleg elkaars 'taal'. Vooral op die puberleeftijd ben je je identi
teit aan het vormen, daal je diep in jezelf af en spelen je leeftijdgeno
ten in dat proces een invloedrijke rol. De chatplatforms en profielpa
gina's op het wereldwijde web doken op en zo ook de online namen
mét typerende schrijfstijl zoals NoNa CaNtIk, NoNa LuCu, NyOnG
GiLa, en ikzelf welja: NoNa MaNiS 2001. Lachende smiley...
De afgelopen drie weken die ik met mijn vader doorgebracht, kreeg
ik mijn glimlach van oor tot oor niet meer van mijn gezicht. Dat moet
er toch best gek uit hebben gezien. Ik heb enorm genoten van onze
reis op Java en Bali. Om onze reis daar vooral comfortabel te maken,
hebben we van te voren samen met Merapi Tour Travel in grote
lijnen onze reis ingevuld: van Jakarta naar Surabaya met tussenstops
in Bogor, Bandung, Borobudur, Wonosobo, Dieng plateau, Mage-
lang, Yogyakarta en Bromo (Java), en afsluitend in de omgeving van
Seminyak (Bali). Op Java hadden we de hele reis chauffeur Kukun tot
onze beschikking, een vriendelijke Soendanees die ons op de mooiste
plekken bracht. Voorafgaand aan de reis stelden verschillende men
sen mij de vraag of ik het niet spannend vond om samen met mijn
vader een aantal weken door te brengen. Gek genoeg niet iets wat
mij bezighield. Het was voor mij een bewuste keuze en ik was me
ervan doordrongen dat deze reis waardevolle herinneringen in mijn
geheugen zou gaan etsen. Ik keek er vooral erg naar uit en ontving
regelmatig voorpret-mails van mijn vader: 'Misschien leuk om chic te
dineren in hotels Savoy Homann (Bandung) en Majapahit (Surabaya)?
Bent u er klaar voor?.' Nou en of!
Als ik in één woord zou moeten omschrijven hoe mijn vader en ik
ons hebben gevoeld is senang zeker op zijn plaats. We hebben iedere
dag zo genoten samen. Van de tripjes die we hebben gemaakt, de
ontmoeting met Bandung, de familiebezoekjes, het contact met
de lokale bevolking en andere reizigers, de wonderschone natuur,
de groene plantages, padi planten, gamelan en angklung spelen,
dansvoorstellingen, de indrukwekkende tempels, het leven dat zich
voornamelijk buiten afspeelt, de steden, de desa's, de ambachtslieden
en hun werk, en natuurlijk het eten. Er ging een tropische wereld voor
me open toen ik kennis maakte met vruchten als jambu aer, salak en
rambutan. En nog niet eerder heb ik zo vaak op een dag de vraag aan
mezelf gesteld: hoe ga ik dit keer mijn billen schoonmaken? Momen
ten waarvan een aantal noodgedwongen waren bij gebrek aan papier
en in de plaats daarvan een spuit of teil die mij, als ze het hadden
gekund, lachend aankeken. Ik probeerde iedere keer een nieuwe
techniek uit in de hoop dat niet alleen mijn billen een bad hadden
Moesson #7 januari 2016.indd 23
18-12-15 1413
