INTERVIEW
pozen in Nederland, gewoond. Toen ze er
kwam, was het liefde op het eerste gezicht.
Toen mijn moeder anderhalf jaar geleden
overleed, hebben we haar as dan ook op Bali
laten uitstrooien. Zo is ze altijd op het eiland
waar ze zo van houdt. Ik vind dat een mooie
gedachte. [Het nummer We only part to meet
again schreef Maxime voor haar moeder; SB]
Van Bach tot Blues
Ik heb mijn liefde voor zingen aan mijn
moeder te danken. Thuis zong ze altijd. En ik
zong van jongs af aan met haar mee. Ze zong
ook in een bandje, maar dat was vooral voor
de lol. Mijn vader is een enorme bluesfan en
speelt zelf mondharmonica. Mijn moeder
was meer van de soul: Earth, Wind Fire.
Zulk werk. Ik denk dat ik daar wel door geïn
spireerd ben. Mijn muzieksmaak is tegelijker
tijd heel erg breed. Ik hou van bijna alles. Als
baby luisterde ik naar de klassieke muziek
die mijn vader opzette, toen ik dertien was
luisterde ik naar de hiphop en r&b-muziek
die toen in de charts stond. Ik hou nu ook nog
van veel muzieksoorten. Van Patrick Watson
tot Katy Perry. Alleen schreeuwerige metal
trek ik niet.
Uit de hand gelopen hobby
Muziek heb ik altijd als een hobby gezien.
Nooit gedacht dat ik op het punt terecht zou
komen waar ik nu ben. Ik vond het mooi om
muziek te maken, maar dacht: er zijn zoveel
mensen die dat al doen, ik hou het gewoon
als iets voor mezelf. Toen ik de hbo-opleiding
International Media Management volgde,
wilde ik in de muziekindustrie gaan werken.
Mijn droom was om naar het buitenland
door te stromen en daar te werken. Want ik
vind reizen ook heel leuk om te doen. En toen
zeiden mijn vrienden in het eerste jaar: Max
je moet echt de muziekopleiding gaan doen,
het past zo bij je. Ik heb me aangemeld zon
der ooit gitaar- of zangles te hebben gehad
en werd aangenomen. Nooit gedacht dat
het tot een succesvolle band zou leiden. Het
is bijzonder dat ik in het eerste jaar de drie
jongens heb ontmoet en de juiste mensen
bij het juiste label. Bizar dat het allemaal zo
goed is gegaan. Dat koester ik. Ik ken zoveel
klasgenoten die muziek maken, maar keihard
moeten werken om gehoord te worden.
Mrs. Souschef
Ik heb sinds kort ook een nieuwe baan, naast
Mister and Mississippi. Koken en muziek zijn
de twee grootste dingen in mijn leven. En nu
werk ik als souschef bij Kees aan de Weesper-
zijde. Dat is echt een heel leuk restaurant.
Het concept is origineel. Je komt binnen en
de bediening vraagt wat je lust en op basis
van die ingrediënten wordt er dan wat voor
je bereid. Ik maak de koude voorgerechten.
De baas van het restaurant leidt me op om
straks de keuken ook in mijn eentje te kun
nen runnen.
Ik ben daar eigenlijk bij toeval terecht
gekomen. Ik was er uit eten met de twee
beste vriendinnen van mijn moeder. Ik
schonk de wijn in aan tafel en toen zei Kees,
de eigenaar: 'Nou dat doe je netjes, dat
soort mensen zoeken we hier.' Ik was op dat
moment op zoek naar een baan, want ik
moest eigenlijk wel wat bijverdienen. En zo
ben ik daar terechtgekomen. Ik mocht gelijk
in de keuken. Dat was wel spannend. Ik ben
zelf maar een amateur-kok. Niet zoals mijn
moeder, die kon echt alles maken - zo lekker.
Het is vast doordat mijn moeder altijd van
alles voor me kookte, dat mijn smaak vroeg is
ontwikkeld.
Liefde is: koken en zingen
Ik leef nu van muziek en koken en ben su
pergelukkig. Hoe mooi is het dat je niet van
één, maar van twee liefhebberijen je werk
hebt weten te maken? Ik ben blij dat dit op
mijn pad komt nu. Zit dan ook heel erg lekker
in mijn vel. Ik kan er intens van genieten.
Het koken en de band zijn gelukkig goed te
combineren. In het restaurant houden ze er
rekening mee dat ik af en toe op toer ben.
Ze begrijpen dat en gunnen het me. Koken
is natuurlijk ook een creatief vak, ik denk dat
mijn collega's daarom zo begripvol zijn.
Big in Indonesia
We hebben de afgelopen tijd veel in het
buitenland gespeeld. Heel gaaf om te doen.
We hebben net de Duitse tour achter de
rug en hebben gespeeld in Milaan, Londen
en Boedapest. Eén man uit Boedapest vond
onze muziek zo mooi dat hij een ticket naar
Nederland heeft geboekt om hier drie van
onze shows te zien. Dat is toch prachtig!
Het zou geweldig zijn om in Indonesië op te
treden, net als Di-rect een paar jaar geleden
heeft gedaan. Om die massahysterie tijdens
een concert één keer mee te mogen maken.
Luisterband
Vanaf maart gaan we de theatertour doen.
Op dit moment schrijven we nieuwe num
mers. We hebben nu wel heel veel nieuwe
prikkels: waar gaat het heen en wat gaan
we doen? Daar ben ik nu mee bezig. Ik kijk
heel erg uit naar die theatertour. Een nieuwe
uitdaging voor ons als band maar het voelt
ook als een volgende stap in onze carrière.
Wij zijn wel echt een luisterband, met die
gedachten wilden wij ook de theaters in.
Cheesy
Het klinkt heel cheesy: maar alles wat ik wil
is gelukkig zijn en zin hebben in wat ik doe.
Het kan zijn dat ik over tien jaar klaar ben
met muziek en dat ik dan iets anders wil met
mijn leven. Maar zolang ik weet wat ik wil en
daar gelukkig bij ben, dan mag er van mij van
alles op mijn pad komen. Ik hou van nieuwe
uitdagingen. Ik merk wel dat ik iemand ben
die snel iets anders wil. Dat heb ik in relaties
gemerkt, en ook in andere dingen. Niet dat
ik ongeduldig ben. Maar een baan zoals mijn
ouders - mijn moeder was secretaresse, mijn
vader is vrachtwagenchauffeur - die elke dag
hetzelfde deden, dat is niets voor mij. Mijn
ouders hadden ook andere dromen... Maar
ik vind afwisseling belangrijker dan geld.
Makkelijk gezegd, maar misschien heb ik het
leven dat ik nu leidt wél aan die levenshou
ding te danken.'
14 Moesson
Moesson #8 februari 2016.indd 14
26-01-16 13:12
