DIEDERIK VOGELPOEL,
DE BIJBEL EN MIJN GENEN
Nusantara Kennis- en Expertisecentrum
NUSANTARA
HET BESTE UIT
TWEE WERELDEN
ADVERTORIAL
Door Peter Huijs, BTH-Thinkpictures
Diederik Vogelpoel, geboren in 1947, in
Meester Cornelis, de bekende wijk van het
toenmalige Batavia. Maakte als tweejarige
twee aanslagen mee in het dal van Tjili-
woeng, de rivier die midden door Jakarta
loopt, waarvan het Nederlands-Indische
leger gebruik maakte voor haar opslag. Hij is
van Europees-Soendanees-Javaans-Chinese
afkomst. Studeerde aanvankelijk theologie,
maar switchte naar medische biologie met
als specialiteit de fysiologie van de mens; in
gewone begrippen 'het bewegingsapparaat
van de mens, het gezonde lichaam van de
mens en waar en waarom kan het mis gaan'.
Hij vertelt: 'Mijn moeder is rond haar tachtig
ste gaan vallen, en het was al gauw duidelijk
dat ze niet meer zelfstandig kon wonen. Ze
maakte kennis met Patria in Bussum en wil
de van meet af aan daar niet meer weg.
In de tien jaar mantelzorg die ik kon leveren,
begon ik te begrijpen hoe wij, Indische
mensen, anders oud worden dan de westerse
mens. Dat heeft zeker ook te maken met
de erfelijke eigenschappen en hoe die zich
gedragen. Het blijkt dat naarmate je ouder
wordt, je minder controle krijgt over hoe die
erfelijke eigenschappen zich gaan gedragen.
Ook al heb je, zoals mijn moeder of ik, een
halve eeuw in Nederland gewoond, je gaat
als je ouder wordt toch weer als Javaan op
48 Moesson
je omgeving reageren. Fysiologisch, licha
melijk, bedoel ik, niet alleen psychologisch.
De westerse mens is gewend zich aan te
passen aan een koud klimaat. Hij heeft zich
leren handhaven door zijn bloedvaten steeds
dikker te maken. Hoe komt dat vallen nu?
Dat komt door bewustzijnsvernauwing.
Maar de oorzaak is in beide gevallen totaal
anders. Indische mensen gaan als ze ouder
worden reageren alsof ze in een tropisch
klimaat zijn. En in een tropisch klimaat moet
je veel warmte kwijt. Je bloedvaten, de aders
dus, gaan openstaan. Het bloed zakt dan
naar beneden. De meeste Indische mensen
zijn eerder mager dan dik. Ze hebben laag
gewicht. Relatief verlies aan het bloed in de
circulatie is bij magere mensen veel groter
dan bij dikke mensen.
Hun trauma's - en die hebben ze vrijwel alle
maal - die werken daarin mee, die versterken
dat. Hersenen sturen aan op twee manieren.
Bewust naar onze beweging, dat is signaal
verwerking via het cerebrospinale zenuw
stelsel. Een tweede aansturing geschiedt op
een niveau waarop we geen bewuste contro
le hebben, via het vegetatieve zenuwstelsel.
De zogeheten zwervende zenuw, de nervus
vagus staat rechtstreeks in verbinding met
je hersenstam, en de hormoonmachine die
daar is, wordt aangestuurd door de hypofy
se en de amygdala, dat zijn enkele centrale
kernen gesitueerd in de middenhersenen, ook
wel het emotionele brein genoemd. Daar vindt
de regulering van angstprikkels plaats.
Welnu, het systeem van snel verlagende
bloeddruk bij de Indische mens en het systeem
van paniek- en angstregulatie ten opzichte van
vroeger trauma - dat versterkt elkaar. Er zijn
nogal wat oudere mensen die buitengewoon
veel last van die oorzaak van vallen hebben.
En dat is bij de Indisch-Aziatische mens totaal
anders dan bij de westerse mens. Die valt door
te nauwe vaten, te weinig zuurstof in de her
senen, terwijl de ander, de Indische mens, valt
door te wijde vaten.
Welnu. Als ik op de Nederlands Huisartsen
genootschap de vraag stel: 'Hoe behandel je
valincidenten bij oudere mensen?', dan zeggen
de meeste huisartsen: 'Temazapam geven, dat
kalmeert en is bewustzijn verlagend'. Maar
dan neemt bij Aziatische mensen het aantal
valaccidenten schrikbarend toe: 50 tot 100
keer zo vaak, lees je in de literatuur, juist door
de combinatie van dat middel en de Indische
genen.
Diabetes hoort ook bij dat systeem. Een Aziaat
met diabetes moet vier keer per dag spuiten,
een Europeaan één tot twee keer. Er zijn nu
bij de vier grote ziekenhuizen aparte klinieken
voor diabetes voor Aziatische mensen. Je moet
de achtergronden kennen om de juiste diagno
se te stellen; medisch zowel als genetisch.
Moesson #9 maart 2016.indd 48
23-02-16 15:52
