'Altijd als ik in Indonesië ben,
vind ik het bijzonder te beseffen
dat mijn roots daar liggen'
INTERVIEW
zei ik tjebok in plaats van tjobek. Lonny deed eigenlijk
alles. Oeleken deed hij ook altijd zelf. "Ga jij de sjalotjes
maar snijden", zei hij dan. Daar hebben we vreselijk om
gelachen.
Mijn moeder kan heel goed Indonesisch koken. Dat
heeft ze geleerd van haar schoonmoeder. Mijn moeder
heeft nog allemaal schriftjes met recepten van mijn
oma. Die heeft ze bewaard, maar die geeft ze dan niet
aan mij. Ze geeft ze aan haar kleindochters.
Ik heb twee dochters. Michelle, de oudste, is heel blond
en Charlotte, de jongste, is donker. Bij Charlotte kun je
zien dat ze Indisch is. Maar ze zegt altijd: "Ik ben don
ker van buiten en wit van binnen." Ze kan ook absoluut
niet pedis eten. Terwijl de oudste regelmatig met haar
vriend van Antwerpen naar Breda rijdt. Daar zit een
heel goed Indonesisch restaurant, restaurant Bali. Daar
zaten ze bij wijze van spreken wel drie keer per week.
Michelle is blond, maar voelt zich heel Indisch.
Ik werd vroeger op school uitgescholden voor pinda.
Ik begreep dat niet. Ik was het enige Indische kindje
in de klas. Ik had een beetje wat getrokken ogen, nu
niet meer, nu zakken ze wat naar beneden, haha. En
ze zagen het natuurlijk wel aan mijn vader. Ikzelf voel
me meer Belgisch en Nederlands. Toen ik één jaar
oud was verhuisden we naar Rotterdam. Daar ben
ik opgegroeid. Maar elk weekend gingen we naar de
familie van mijn moeder in België. Zodra ik de grens
over was, begon ik Vlaams te praten. Ik spreek nog
steeds Vlaams, maar thuis met mijn gezin spreek ik
Nederlands. Met mijn Belgische moeder trouwens ook.
Dat hoor je wel vaker. Hier wonen heel veel Nederlan
ders en al die kinderen spreken zowel Nederlands als
Vlaams.'
Sandra ontmoette Frank toen ze danste in het show
ballet van het programma dat hij presenteerde: De
helemaal alleen in je eentje show. 'In 1984 leerde ik
Frank kennen. Hij was toen nog niet de hoofdpresenta
tor. Dat was Leontine Ceulemans. Zij presenteerde de
show in 't Spant in Bussum en hij deed de spelletjes op
locatie, buiten met de kandidaten. Tijdens een repetitie
zat hij samen met Nico Haak in de zaal naar ons te
kijken. "Nou", zei Nico Haak, "ik zie wel naar wie jij zit
te kijken." En zo is het begonnen. Het kwam wel van
zijn kant.
24 december in Amsterdam. Kerstavond in Amster
dam, niet wetende dat alles in Amsterdam dicht was.
Het enige wat open was, was De Nachtwacht; een
steakrestaurant aan het Rembrandtplein. De eerste
tijd woonde ik nog bij mijn ouders in Rotterdam en hij
bij zijn ouders in Soest. Dat was twee jaar op en neer
reizen. In 1986 zijn we gaan samenwonen in Soest.
Ging ik officieel het huis uit. Mijn moeder huilen. Ik
ben gestopt met dansen toen ik in verwachting was
van Michelle. Ik zat toen ook in de zanggroep Timeless.
Michelle en Charlotte zijn allebei in Hilversum gebo
ren. Toen Charlotte een paar maanden oud was, zijn we
in 1995 naar België verhuisd.
In mei gaan we met de hele familie naar Indonesië. Ik
hoop dat Frank van de rechter mee mag. Dan gaan we
familie van mijn vader bezoeken. En Lonny. We gaan
ook de plek zien waar mijn vader is geboren en naar de
koffieonderneming waar mijn grootouders een huis
hadden. Daar ben ik nog nooit geweest. Dat wordt vast
heel speciaal.
Ik stond altijd op de achtergrond. In de schaduw. Ik was
natuurlijk altijd 'de vrouw van'. Daarom kon ik ook zo
goed met Lonny samenwerken. Hij was de chef-kok en
ik de assistente. Dat klikte heel goed. Ik vond het nooit
erg om in de schaduw te staan. Toen Frank ineens in
de gevangenis kwam, moest ik het allemaal zelf doen.
Daar leer je ongelooflijk veel van. Maar omdat dit nu
gebeurd is, zeg ik niet: ik laat hem stikken. Dat doe ik
niet. Je bent niet voor niks 32 jaar samen.'
De Reistafel wordt iedere zaterdag om 17.00 uur
herhaald op ONS: www.kijkbijons.nl
Na de opnamen kwam Frank naar me toe en hebben
we een keertje afgesproken. Ons eerste afspraakje was
april 2016 15
Moesson #10 april 2016.indd 15
22-03-16 16:11
