'In Indië waren wij tevreden met een vork en lepel en
anders gebruikten wij onze vingers wel. We raakten in
paniek door al het flonkerend zilver.'
woning ruikt naar kruiden en kamferbollen, die in de
kleerkasten geborgen liggen om motten te verjagen.
Maar verder was het gezellig, met bloempotten en een
kleine kooi met een kwetterende vogel en de gastheer,
student medicijnen, was heel vriendelijk. De volgende
ochtend moest hij naar zijn colleges en werden wij
aan ons lot overgelaten. Hoewel in juli, was het weer
slecht met wind en regen. Ik bleef liever thuis. Anwar,
avontuurlijker ingesteld, wou er per se uit om de buurt
te verkennen. Maar na een klein uur kwam hij rood
en opgewonden terug om mij te vertellen wat hem
overkomen was.
"Ik had genoeg van de regen en zocht schuil in een café
voor een drankje. Er was maar één dame als vroege
klant in de zaak en ik vroeg de kastelein om een kop
koffie. Die dame aan de bar kwam naar mij toe en
vroeg mij, al handenwrijvend, of ik zin had om bij dit
weer een gesellig neukertje te hebben. Van de schrik
rende ik de zaak uit en ging huiswaarts. Een gesellig
neukertje, hoe vind je dat?"
Zei ze dat werkelijk? vroeg ik hem ongelovig.
Bij zijn volgende beaming, keek ik hem bewonderend
aan, omdat hij toch op een of ander manier te begeren
was. Ik floot tussen mijn tanden en zei hem dat ons
in Holland veel avonturen te wachten stonden, als er
om nauwelijks tien uur in de ochtend bij afschuwe
lijk weer, een vrouw iemand zo maar om een gesellig
neukertje vroeg.
Dezelfde middag nam ik afscheid van mijn gastheer en
van Anwar om per trein naar Den Haag te reizen voor
een ontmoeting met mijn twee neefjes, die al twee
jaar in Holland studeerden.
Zij hadden voor een maand een kamer voor mij ge
huurd, tegenover waar zij woonden. De ontvangst was
allerhartelijkst. De dochter des huizes leidde mij rond.
De verhuurde kamer was klein. Veel rode bloemen op
de vensterbank. Zij noemde namen als begonia's, cy
clamen en geraniums, namen die als gedichten in mijn
oren klonken. En verder een bed, waar mijn blik werd
getrokken naar twee brede riemen vastgesjord om de
dekens. Direct dacht ik aan de Constellation:
Please fasten your seatbelts and no smoking allowed!
Het was haar eigen kamer die haar moeder voor een
maand verhuurde. Ik mompelde een soort van dank
om zoveel opofferingsgezindheid en vroeg verder
niets. Of zij het bijvoorbeeld niet vervelend vond, nu
door mijn aanwezigheid in een bezemkast of op zolder
te moeten slapen. Die nacht bij het naar bed gaan
knoopte ik heel voorzichtig de riemen wat losser, kroop
nog voorzichtiger tussen de lakens en sjorde ze weer
vast. Mijn god, slapen die Hollanders op het land ook
vastgesjord? De volgende dag werd ik stijfjes wakker,
maar gaf geen commentaar over de slaapgewoontes
in dit land. De dag werd besteed aan inkopen doen,
want ik had niet genoeg kledij. Mijn neefjes brachten
mij onder andere naar Maison de Bonneterie voor over
hemden. Allemaal in ruil voor textielbonnen en geld.
Verder toerden we wat met de tram in Den Haag en
aten bij de Chinees. Heel laat kwam ik thuis en betrad
heel stilletjes mijn kamer om de rest van de bewoners
niet wakker te maken. Bij het openen van de slaapka
merdeur zag ik direct dat het bed ontbrak. Wel dezelfde
kamer, maar nu zonder bed. Mijn god, ik heb de kamer
toch gehuurd en er een nacht in geslapen? Maar waar
is dan mijn bed? Ik ging op de stoel aan het raam zitten
om te overdenken wat ik verder moest. Het was al heel
laat en ik durfde niemand wakker te maken met de
vraag waar mijn bed was.
Opeens zag ik aan de muur oranje gordijnen hangen
die mij niet eerder waren opgevallen. Nieuwsgierig
deed ik een gedeelte open en zag metalen spiralen, die
van de onderkant van het bed moesten zijn. Mysterie
opgelost! Bij het opentrekken van het ledikant begreep
ik eindelijk de functie van de twee riemen.'
PS Die spekkoek heb ik aan de rechtmatige
eigenaar overhandigd. De zoon had zijn hbs niet
afgemaakt en nog nooit een atoom gezien. Immer
aan het foja-foja, fuiven, in Holland. Terug in Indo
nesië trouwde hij dankzij zijn machtige moeder een
beeldschoon meisje uit een nog rijker en machtiger
Arabische familie uit Singapore, die aldaar onder
meer het wereldberoemde Raffles Hotel eigende.
PPS Ik heb maar twee jaren van mijn beurs geno
ten. Toen Indonesië officieel zelfstandig werd, hield
tegelijk mijn toelage op en ik moest op kosten van
de Repoeblik terug of hier blijven op eigen ver
antwoordelijkheid. Ik bleef en het lange sappelen
van werken en studeren begon. Ik werd uiteindelijk
Bouwkundig Ingenieur.
april 2016 41
Moesson #10 april 2016.indd 41
22-03-16 16:12
