9
TONG i
TONG 1
9
1956-1976
12
FaNIMROD
2e JAARGANG, NOVEMBER 1957
Uitg
Halfmaandelijks blad van en voor Nederlanders
die onder de Tropenzon geleefd
Onder Redactie van A, de Grave-Terwogt
Tjalie Robinsoo
Jaarabonnementf6
Gironummer 6685
Redactie-adres: Franklinstraat 106 - Den Haaf
,.Swleteostr 76-71
Den Haac
e grote brug-
lainstc stad worden
n goede 60 km van
GOUD, KOFFIE EN SUIKER.
De hoofdredacteur van het Australische geïl
lustreerde maandblad ..Pacific Islands Monthly"
R. W. Robson, noemt in een artikel naar aanleiding
van zijn bezoek aan het Ausiralische deel van dit
eiland, Kainantu „Nieuw Guinea's nieuwste en
meestbelovende stad De plaats ligt op een hoogte
van ongeveer 2.000 meter boven de zeespiegel op
dc Ramu-Markham waterscheiding, midden tussen
lieflijk-uitziende, groene heuvels.
Wanneer de weg van Lae naar Goroka volgend
jaar is voltooid hetgeen o.m
zich brengt van twee kleine e
gen zal Kainantu de voorn,
van de Hooglanden. Het ligt e<
Goroka vandaan. -
Kainantu is gebouwd op goud en koffie. Er wonen
op het ogenblik 120 Europeanen en hun aantal
groeit met de maand. Het aantrekkelijke stadje ligt
op een helling, parallel aan de onmisbare air-
De „goudvelden" van Kainantu worden bewerkt
door inheemse goudzoekers, enig in Nieuw Guinea.
Ongeveer 25 tot 30 jaar geleden vonden Europese
goudzoekers er reeds goud. maar niet van zodanige
omvang om zich erover op tc winden.
Toen Robson kortgeleden in Kainantu was. zag
hij een rij Papoea's in het portaal van het kantoor
voor het Mijnwezen staan voor een tafel, waarop
behalve vele honderden Australische ponden, ook
talrijke blikjes en flessen waren „uitgestald". Deze
laatste bergplaatsen bevatten bijna zuiver alluviaal
goud. Het was betalingsdag voor de autotochtone
goudzoekers.
Van 1 juli 1956 tot 1 juli van dit jaar heeft het
kantoor voor het Mijnwezen een totaal bedrag van
230.000 gulden aan Papoea-zoekers uitbetaald. De
gemiddelde uitbetaling per maand ligt nu ongeveer
tussen 12 en 15,000 gulden. De Papoea's krijgen
bijna f 160,— per ons, plus f 15,subsidie. Zij
betalen geen mijneigenaars-belasting of heffing
voor royalties. Europese goudzoekers moeten deze
heffingen echter wel betalen. Eén Papoea heeft
wel eens een bedrag van f24.640,— op een uit
betalingsdag ontvangen.
Het goud wordt door 40 tot 60 Papoea's gewon
nen. Het Australische gouvernement is doende hen
aan te sporen de verkregen rijkdommen op een
bank tc zetten, maar het gaat langzaam, zo ver
volgt Robson zijn artikel. Het is het oude pro
bleem om nieuwe behoeften te scheppen voor pri
mitieve mensen, die tot zekere welstand zijn ge
komen. In dit geval wordt het geld omgezet in
horloges, fietsen en juwelen, zoals ringen. De
autochtoon die het grote bedrag van bijna 25.000
gulden kreeg, bestelde een motorfiets.
Geen fortuin.
Het goud in de valleien ligt in een straal van 60
km rond Kainantu en hoe langer hoe meer Euro
peanen hebben zich nu op hét zoeken geworpen
naar dit kostbare metaal. Er schijnt heel wat goud
in de valleien te zijn, zo merkt Robson op. maar
tot dusver hebben dc zoekers het nog niet zo dik
bezaaid gevonden, dat zij er hun fortuin mee
maakten.
Er is een vrij aanzienlijke Inheemse bevolking in
deze streek, waarom er weinig landbouwland be
schikbaar is. Maar hier en daar zijn koffieplanta-
Tong Tong juni 1958
Relletjes - In die beginjaren was er nogal eens een klop
partij tussen Hollandse en Indische jongens. In Middelburg,
Den Helder en natuurlijk in Den Haag. Culture clash natier-
lijk. Waarom? Om van alles, maar vooral om territorium en
om meisjes. Op de cover van Tong Tong prijkt op 15 juni
1958 de foto van twee djago's Maarten en Frits, die elkaar
verzoenend de hand reiken.
Zo zit een eenvoudig kolonistengezin bijeen in ilfunoktvéwi, Zonder ziekenfonds
zonder dager, groenteman of drogist om de hork. Zonder allerlei zekerheden e
ons lenen in Holland. Wat een moeilijk bestaan! Kunt U zich indenken, dat er
mensen in Holland zijn die hier direct mee willen ruilen?!
ges
die
i hoogwaardig produ
afle-
In de vallei naast die van Kainantu, bij Kaiapit,
vond Robson een tweede verrassing: rijstaanplan-
tingen. Een Luthcriaanse zendeling in deze vallei
vertelde, dat de Papoea's surplus-land aan anderen
verkochten, van welker opbrengst zij tractoren en
andere materiaal aankochten en zodoende rijst
velden konden aanleggen. Zij verwachten een op
brengst van ongeveer 500 zakken rijst van hun
eerste gemechaniseerde oogst. Intussen hebben de
Papoea's ook reeds een rijstpel-machine besteld.
Een sympathiel
Geef met Sinterklaas aan Uw
geschenk een abonnement op
zorgen voor de ontvangst van
cies 5 December a.s„ passend
Knip s.v.p. het onderstaande
gefrankeerd aan „Onze Brug",
Den Haag. Wij doen de rest.
Zend s-v.p, aan Hr./Mevr./M
SCHRIKKELDANS.
In dit nummer zijn al veel meer ingezon
den stukken dan in de vorige nummers. En
het doet ons plezier dat alweer (herinnert
U zich ons loflied op de Indische huis
vrouw?) de dames zijn voorgegaan. We wil
len dit nummer dus beschouwen als een
schrikkeldans op ons schrijvcrsfeestt de da
mes nodigen de heren uit om ook mee te
doen. Ajo, moppentappers, jagers, vissers,
koffieboerkampioenen, spookhuisbezoekers,
tast rond in Uw geheugen, pak de pen op
en schrijf!
Gaarne doen ontvangen precie
a.s. Postwissel ad f6.— giro
heden verzonden.
Onze Brug november 1957
In de beginjaren van Onze Brug ge
loofde men nog dat Nieuw-Guinea, als
enige overgebleven Indische gebieds
deel, een prima thuisland voor Indo's
zou zijn. Onze Brug verhaalde dan ook
over de opbouw en ontwikkeling van
Nieuw-Guinea. Het bijschrift van deze
coverfoto (duidelijk al van Tjalie's hand
'Zo zit een eenvoudig kolonistengezin
bijeen in Manokwari. Zonder zieken
fonds of Dreespensioen, zonder slager,
groenteman of drogist om de hoek.
Zonder alle zekerheden en veiligheden
van ons leven in Holland. Wat een moei
lijk bestaan! Kunt U zich indenken dat e
desondanks genoeg mensen in Holland
zijn die hier direct mee willen ruilen?'
2e JAARGANG, 15 JUNI 1958
HET ÉNIGE INDISCHE BLAD IN NEDERLAND
Relletjes van Haagse Indische Jeugd
I Redactie! TJALIE ROBINSON.
Verslaggevers: ALLE LEZERS.
Want het was een leven dat Mensen groot ge
maakt heeft en Nederland groot gemaakt heeft,
maar nu vergeten en verloochend dreigt te worden,
TONG-TONG is geen
PLICHT.
Kednctie-adres: Fraitkli
Tel. 63.77.86.
Giro 6685.
Verschijnt tweemaal in
Prijs per nummer
K wartaalabonnement
Jaarabonnement
t 106. Den Haag
f0,25
ergere} stonden enkele
y en veel andere bladen
de vechtpartijen vermeld, die in een paar Haagse
wijken plaats hadden tussen Indische en N.
tandsc jongens. Het is deze aanduiding (Indisch'
en Nederlands in tegenstelling gebruikt) die over
bodig veel deining heeft veroorzaakt. En onge
zonde deining. Wij hebben opzettelijk enige tijd
kijk op deze zaak tc kunnen geven.
De feiten zijn:
1. Op de tienduizend Haagse jongelui zijn het
maar een paar honderd geweest, die aan de klop
partijtjes deelnamen
2. Deze troepen vechtersbazen (aan belde kan
ten) bestonden voor 90% uit op sensatie beluste
-nerkpers (zeals overal ekUuui,
3 Rechts in een drietal wijken is het een korte
tijd tot een handgemeen gekomen. Het overgrote
deel van Den Haag heeft er niéts van gemerkt.
4. De politie greej
voorkwam met sucm» «nW<-. »-.«j
naar zei ons: „Al dat opblazen tot radicale ge
schillen in r.oTseus, Zulk sooit vechtpartijen komen
overal in Holland voor. Als een clubje Friezen
over dc grens in een Drents café komt, is het ook
vaak mis en worden messen getrokken. Of Lim
burgers in De Bosch, Of Zweden in Amsterdam."
5. Zeer zeker zijn er psychologische verschillen
en !.utV en bruin, nvmr r rijn ook grot.' over-
renkomsten en het aantal vriendschappen over en
weer is zé dominerend, dat he. dwaas is, zich over
een enkele flinke twist druk te maken.
Erger is: a. dat tegenover de Indisch-Nederlandse
iel géén opvallend en lichtend voorbeeld is van
Indisch-Nederlandse samenwerking (op sociaal of
cultureel gebied I en dat dit komt omdat over het
algemeen dc Indischman tekort schiet in sociale
verplichtingen:
b dat dit een gerede aanleiding voor veel „wijze
en weldenkende" Indische Nederlanders was om
k w/yar aan, nalnufttct hailtaïn af te WCndttl
■'ijl de Nederlander zich
«moeit en streeft naar
oezonder kn-
van „zulke boewaja's'
direct met zijn zonda
het leiden van deze
nnlen;
t. dat zulke onfrisse geschiedenissen wel vake
tullen voorkomen en de Indische groep IN ZIJN
GEHEEL zullen ..blameren omdat het ONT
BREEKT aan acties, die de indische groep een
goede reputatie bezorgen. Kort gezegd: de Indische
groep staat er slecht op, omdat bepaalde mensen
altijd verkeerde dingen doen. terwijl daartegen
over goede mensen NIETS doen.
Voor vele ouderen geldt, wat ik eens een ver
bitterde Indische H.B.S.-er hoorde zeggen. ,Ach.
vol w^cr praatjes" maar ze DOEN NIKS. En dat
is een waarheid als een koe.
Als TONG-TONG óóit mocht staan, dan
is eincïelpk op effectieve wijze de strijd
aangebonden tegen een stelselmatige
GESCHIEDENISVERVALSING
die vele decennia lang (en mt nog
steedsvolkomen verkeerde en funeste
ideeën kweekte omtrent ons leven in
de Tropen,
Nederlandse volksgroep een onrecht
matig slechte reputatie bezorgde (en be
zorgt!).
schrijft in de Nederlandse geschiedenis,
valse en onbetrouwbare bladzijden
werkelijke assimilatie onmogelijk
maakt
en zodoende alle mogelijkheden vernie-j
tipt om in de toekomst op nieuwe wijze1
de steven te wenden naar de Tropen.
DAAROM, LEZERS VAN TONG-TONG,
twrgeet kleine onderlinge geschillen,
vergeef kleine fouten van Tong-Tong
maar getuiggetuig eindeloos van uw
eerlijke en menselijke leven in ïndië.
De twee „djago's" van de „Haagse jeugdrelleijes reiken
p-rtitlc georganiseerde verzoening.. Twee potige A
geleden, ja een halue eeuw geleden nog, zouden ze m mei
prachtkans gehad hebben voor hun „dash&è. v^mnrdelm i
de hand bij de door de
ZEVEN OSCARS VOOR RIVER KWAL
Wij. ex-krijgsgevangenen, zijn allemaal wezen kij
ken naar die veel-gcroemde „Bridge over The River
En we zijn allemaal een beetje teleurgesteld en
een beetje zuur weer thuisgekomen. Want zonder
afbreuk te willen doen aan de waarde van som
har dat de film erg opgeblazen is: een beetje al
te veel heldenmoed aan de ene kant, een beetje
,il te veel jankerig zelfbeklag aan de andere kant
Ach, ach, en dat gesjouw met die lieve Grietjes.
Het gebrek aan wérkelijke menselijke moed om
ook te durven lachen om eigen leed. Neen. het is
allemaal een beetje bangsawan-tjap-rebab.
Maar nu waar blijven onze eigen getuigenissen?
Waar blijven al die Nederlandse krijysgevange-
tunnels groeven, vliegvelden bouwden?
Ach, daar staan wc weer, wij, die altijd zoveel aan
tc merken hebben op andermans oordeel over ons,
maar die alsmaar door onverschilligheid of lui
heid - wcigTco èèn woord op tc schrijven over
ons. Luister, het Is wanr dat de historie die „men"
over ons pleegt tc Bchrijven, fout is. Maar dat zal
NOOIT veranderen als WIJ ZELF niet los ko
men. In dit nummer bcnint Wanroov. Wie volgt?
WAPEN- EN MUNITIEHANDEL
A C Koch
Wapenhandel NIMROD heeft ten gerieve van de jagers vaste maandelijkse
aanvoer van alle soorten munitie: alsook geweertoebehoren. Verder ont
vangen wij de schitterende KRICO HORNET alsook de KRICO Cal 22,
de Belgische Enkelloops, dubbelloops VERREES wapens met garantie en
prachtige Spaanse gladloopgeweren met Holland 6 Holland sluitingen.
Onze Brug
nov. 1957
Dat is nog eens
andere koek:
een advertentie
van een wapen
handel. Only in
Nieuw-Guinea!
MOESSON 29
Moesson juni/juli 2016 (nieuw).indd 29
31-05-16 1508
