De
tempo doeloefoto van
Josselien
Verhoeve
0
TEMPO DOELOE
Deze foto do&y me denken aan de tijd dat ik, in kimono,
mmijn blonde zoon, in rompertje, in Brazilië door onze
tuin liep om op ontdekkingstocht te gaan.
OP DE FOTO MIJN VADER EN
mijn grootmoeder, op hun erf in Djombang
in 1933. Dit is een van de weinige foto's die
ik van mijn grootmoeder heb en die koester
ik. Ik vind het een bijzonder beeld. Het doet
me denken aan de tijd dat ik, in kimono, met
mijn blonde zoon, in rompertje, in Brazilië
door onze tuin liep om op ontdekkingstocht te
gaan. Het kind vrolijk en zorgeloos, de moeder
ernstig en op haar hoede. Ook al heb ik haar
nooit ontmoet - ze stierf voordat ik geboren
werd - door deze foto heb ik het idee dat ik
haar wel ken. Toen mijn vader vier jaar was,
verhuisde het gezin Verhoeve naar Setjang op
Midden-Java waar mijn grootvader tamelijk
succesvol vanille en cacao kweekte. Ook hield
hij er Fries stamboekvee. Mijn vader groeide
daar op met zijn ouders, vier broertjes en
zusjes en een hangbuikzwijn dat hem overal
volgde. In 1955 repatrieerden zij en vestigden
zij zich in Doetinchem. Ik kijk nog altijd graag
naar deze foto. De enige keer dat ik mijn vader
zo intens zag stralen was toen we met ons
gezin in 1992 op rondreis waren op Java. Papa
kwam thuis.
Josselien Verhoeve schrijft voor Moesson
MOESSON 83
Moesson juni/juli 2016 (nieuw).indd 83
31-05-16
