TESTCASE BERSIAP TESTCASE Liesbeth Zegveld is hoogleraar oorlogsrechtsherstel aan de Universiteit van Amsterdam en in Indische kringen vooral bekend als de advocaat van de weduwen van Rawagede. De claim tegen de Nederlandse staat werd toegekend. Zijn er parallellen te trekken tussen deze zaak, en die van de Indische Nederlanders die slachtoffer werden van het geweld tijdens de Bersiap? ZEGVELD IS GESPECIALISEERD IN AANSPRAKELIJKHEID VOOR MENSENRECHTEN SCHENDINGEN EN ZIJ ZET ZICH IN HET BIJZONDER IN VOOR OORLOGSSLACHTOFFERS. met Liesbeth Zegveld DOOR JOSSELIEN VERHOEVE ILLUSTRATIE REMONA POORTMAN Ze speelde een beslissende rol in onder andere de toekenning van de claim Rawagede, een zaak die vooraf door velen als kansloos werd beschouwd. Zonder enige vragen vooraf ac cepteert Liesbeth Zegveld een interview voor Moesson. Zegveld: 'Ik voel me een beetje verplicht om dit te doen. Moesson is specifiek voor de Indi sche gemeenschap, waar dan ook ter wereld. Voor hen is de informatie over deze rechtsza ken relevant, want er leven veel vragen en al lerlei emoties. Ik denk dat zij het recht hebben te weten hoe, wat en waarom we het doen.' Wanneer het gaat om de onafhankelijkheid van Indonesië is er in de media doorgaans aandacht voor twee gezichtspunten: de Indo nesiërs als slachtoffers tegenover Nederlanders als overheersers met hun politionele acties. Maar bijna iedere Indische familie kent verhalen over de Bersiap, de verwarrende en uiterst gewelddadige periode direct na de Japanse capitulatie tot aan het voorjaar van 1946. Zes maanden van buitensporig geweld van Indonesische bendes en milities tegen alles en iedereen die geassocieerd werd met Neder land. Recente schattingen spreken van twintig duizend burgerslachtoffers: mannen, vrouwen, kinderen, baby's en bejaarden - hoofdzakelijk Indische Nederlanders. Als de Nederlandse staat verantwoordelijk en aansprakelijk is in de zaak Rawagede, wie is dan aansprakelijk voor de misdaden tegen de Indische gemeenschap tijdens de Bersiap? Zou de Indische gemeen schap een zaak kunnen maken? Zegveld: 'We zijn nu bezig met een zaak naar aanleiding van het boek van Wilma van der Maten Vergeten door het Vaderland: Indi sche mensen die tussen 1949 en 1964 naar Nederland wilden, omdat ze geen leven meer hadden in het nieuwe Indonesië. Maar het beleid van de Nederlandse overheid was nogal restrictief en velen werden geweigerd. Door de oorlog waren vele Indische Nederlanders hun identiteitspapieren kwijt geraakt en dat was voor Nederland reden om ze te weigeren. Velen zijn zo tegen hun wil achter gebleven en slijten hun oude dag in bittere armoede. Me neer Herman de Pauw is een van hen en heeft een uitermate schrijnend verhaal. Wat ik daarmee zeggen wil, voor de buitenwe reld lijkt het soms alsof we op basis van groe pen procederen: "de weduwen van Rawage de". Dat is niet het geval. Er moet een juridisch aanknopingspunt zijn, een anker. Het wordt per zaak bekeken en per individu afgehandeld, ook bij Rawagede. Voor andere individuele ge- MOESSON 27 Moesson #2 augustus.indd 27 20-07-16 17:18

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2016 | | pagina 27