INTERVIEW
14 MOESSON
dan dat er miljoenen mensen luisteren naar iets wat niet
echt mijn muziek is.
VOOR DE ZIEL
Ik denk niet graag in hokjes, maar als ik moet omschrijven
hoe mijn muziek klinkt, dan zou ik zeggen dat R&B en soul
dominant zijn in mijn muziekstijl. Natuurlijk zit er ook een
vleugje jazz in; ik ben ermee opgegroeid. Er zit ook pop in,
want ik hou van pop. Maar R&B en soul zijn leidend. Niet
per se in de muziek, maar vooral de tekst en de manier
waarop ik het zing: het is muziek voor de ziel. Ik schrijf als
iedereen slaapt, dan word ik niet afgeleid. Inspiratie komt
na middernacht. Ik ben alleen en in the zone. [Lacht]
Ik ben dan ook geen ochtendmens. Ik begin meestal met
de akkoordenschema's. Ik probeer daarmee iets onver
wachts samen te stellen. Als ik dat heb gevonden, volgen
de melodie en de tekst meestal vanzelf. Soms werk ik
met een zin die ik eerder heb geschreven en schrijf ik van
daaruit een liedje, maar meestal gaan de melodie en tekst
tegelijk. Ik hou van het schrijfproces. Je schrijft en schrijft
en schrijft. Als je dan het rauwe materiaal dat je eerder
geschreven hebt gaat terugluisteren, ontdek je nieuwe
dingen van jezelf. Het heeft op mij een helende werking;
ik ken mezelf steeds een stukje beter en ik hou weer meer
van mezelf.
FAMILIEGESCHIEDENIS
Onze familiegeschiedenis speelt een grote rol in mijn le
ven, al weet ik er nog niet zoveel van. Ik hou er van al die
verhalen te horen. Het verbindt me meer met wie ik ben,
het beïnvloedt me en hoe ik me gedraag. Mijn Duits-In
donesische moeder [Sophia Latjuba; red] is geboren in
Duitsland en heeft er nog familie, daar ben ik wel eens ge
weest. Ik heb ook nog familie in Nederland; broers en zus-
sen van mijn opa. Ik zou hem zo graag nog op een bepaalde
manier willen leren kennen, ook al is hij inmiddels overleden.
Mijn vader had zo'n hechte band met hem en mist hem heel
erg, dus hij gaat nooit ver in op de details. Dus ik hoop de
overige familie van mijn opa te kunnen opzoeken om met
hen over hem te praten. Mijn opa was deels Nederlands en
Pakistaans en nog veel meer. Zijn zus woont in LA en toen ik
daar woonde heb ik met haar veel over onze familiegeschie
denis gepraat. Ze zei tegen me dat ik ook nog deels Chinees
ben. Ik dacht alleen maar: hoe dan? Van welke kant?
ERFENIS
Mijn vader zegt tegen mij dat ik de erfenis van mijn voor
ouders later moet doorgeven; zonder hen waren we er
immers niet geweest. En zonder mijn opa was onze muzikale
gemeenschap in Indonesië er niet geweest. Ik bewonder wat
mijn opa gedaan heeft, toen hij naar Jakarta kwam was hij
nog een van de weinige jazzmuzikanten. Soekarno was groot
fan en nodigde hem vaak uit voor optredens in zijn Istana.
Voor hem veranderde mijn opa zijn naam van Lemmers in
Lesmana. Later begon hij zijn muziekschool, samen met mijn
vader, in Jakarta. Die is er nog steeds, maar mijn vader ver
kocht hem toen mijn opa overleed. Het is een plek geworden
waar muzikanten samenkomen, elkaar ontmoeten en waar
samenwerkingen ontstaan. Zonder die muziekschool had
ik mijn bandleden en producers nooit ontmoet. Mijn vader
heeft grote dromen, echt insane grote dromen. Hij bouwt nu
op Bali een muziekschool, waar hij muziekles geeft, net zoals
mijn opa dat vroeger deed. Er zijn zoveel muzikanten die niet
weten waar ze naartoe kunnen om zich verder te ontwikke
len. Mijn vader probeert hun samen te brengen, creëert een
plek waar ze zich kunnen ontwikkelen, in hun muziek maar
ook als persoon. Ik vind dat een prachtig ideaal en wil die
muziekschool graag voortzetten later. Dat is mijn doel.'
Moesson #4 oktober.indd 14
27-09-16 16:43
