'DE VERSCHILLEN
DAAR WAS IK ME ALS
KIND AL VAN BEWUST'
INDONESIË
Al jaren op rij staan Nederlandse jongeren in de top vier van gelukkigste jongeren
op aarde, vanwege de scholingsmogelijkheden, de gezondheidssituatie, het gevoel
van veiligheid en de open relatie met hun ouders. Maar hoe ervaart de Indonesische
Anis (20) het leven? Zij groeide op in niet-westerse omstandigheden in het landelijke
Citeureup. Hoe gelukkig is zij?
INDONESIË
ZIJN GROOT,
TEKST EN FOTOGRAFIE TJAAL AECKERLIN
Anis is de jongste van acht kinderen. Ze is
een nakomertje. Toen ze drie was, vertrokken
de eerste broers en zusters al uit huis om een
eigen bestaan op te bouwen. Citeureup, dat
circa 19 duizend inwoners telt, kent nog een
groot aantal boerenfamilies, die op de vrucht
bare gronden rijst, ubi en maïs verbouwen. Het
gebied geldt als een belangrijke toeleveran
cier van agrarische producten voor de regio
Bogor. Daarnaast geniet Citeureup bekendheid
door de aanwezigheid van een fabriek van
Indocement met het kenmerkende logo van
de tiga roda, de drie witte wielen op een rode
achtergrond.
Anis: 'Mijn moeder werkte op het land in de
verbouw van rijst. Van het in de grond zetten
van bibit, de jonge plantjes, tot het oogsten
van de padi, de rijsthalmen. Ze had niet echt
een sterk gestel, want ze was in mijn herinne
ring vaak duizelig en vermoeid. Als kind hing
ik een beetje om haar en de andere vrouwen
heen. Ik tekende met een stok in de aarde of
ik speelde met de kodoks, de padden die zich
opblazen tot een bal als ze met rust gelaten
willen worden. Op een dag zat ons huis vol
familie en buren die in hun beste kleding ge
stoken waren. Ik was zes en mijn moeder was
plotsklaps overleden. Ik begreep niet wat er
aan de hand was, hoewel het me wel uitgelegd
zal zijn. Ik heb nog maandenlang naar mijn
moeder gevraagd.'
De vader van Anis is pannenmaker. Vooral
wadjans, in allerlei formaten, die na duizenden
hamerslagen op het metaal hun uiteindelijke
halfronde vorm aannemen. 'Teng... teng...
teng... Dat zijn de geluiden uit mijn jeugd. Als
ik aan hem denk, zie ik mijn vader voor me
met zijn Sampoerna sigaretten in zijn buurt en
zijn hamers met bolle koppen. Ik moet hardop
tegen hem praten, want zijn gehoor is door de
hamerslagen aangetast.'
NOVEMBER 21
Moesson #5 november.indd 21
26-10-16 13:01
