HET JAAR 1937
Lilian, moeder Van Zele, Hedwig en
Ludwig in Monaco
Ludwig van Zele, Soerabaja, ca. 1935.
van mijn lezing over jazz in Indië de cadens
uit het eerste deel gespeeld, gevolgd door
het slot van dat deel voor piano samen met
orkest. Het publiek moest er zelf de saxofoons
en trombones bij denken omdat ik alleen een
vleugel tot mijn beschikking had. Ook vroeg
ik de zaal met andere oren te luisteren - alsof
bebop en moderne jazz nog niet bestonden -
en terug te gaan naar het tijdperk van de oude
jazz en de swing.
MANILLA-JAZZ
Een dergelijk stuk draagt sterk bij aan de
geschiedenis van de jazz in Indië, vooral daar
er zo weinig bekend is op het gebied van
compositie en opnamen. Er komt zelfs een
hele biografie in zicht van een musicus die een
belangrijke rol speelde in het muziekleven van
Malang en Soerabaja, zowel in de koloniale
tijd, de Japanse bezetting als de naoorlogse
jaren. Ongetwijfeld is dat een zeer bewogen
leven geweest waarin de omstandigheden Lud
van Zele dwongen al in een vroeg stadium
naast de klassieke muziek het pad van de jazz
en de populaire dansmuziek te kiezen. Hoe
zou hij gespeeld hebben in Dancing Tabarin en
hoe zou zijn Swingtet (bestaande uit Filipijnse
spelers) met Manilla-jazz geklonken hebben?
Ook hier verzucht ik: konden we maar een op
name beluisteren! Wat het jazzconcert betreft
is het gunstig dat er zowel een versie bestaat
voor twee piano's als een uitgeschreven versie
voor pianosolo en jazzensemble. Praktisch
gezien kunnen twee pianisten het concert - na
serieus instuderen, het is een klus - uitvoeren,
maar mooier is de tweede versie. Hopelijk is er
een bigband geïnteresseerd in een uitvoering
of eventuele bewerking. En wat betreft die
verzonken Indische jazzwereld, die beschrijf
ik graag. Want wordt het niet tijd voor een
nieuw boek over jazz in Indië? Dat nazaten
dat waarderen blijkt wel uit een emotionele
reactie van Robert Zwanepol, een kleinzoon
van de bassist van Brown's Sugar Babies, Tjoh
Tomassouw. Naar aanleiding van mijn oproep
in Moesson schrijft hij:
Uw initiatief om een lezing te houden over de
jazzwereld in Indië, bracht wel enige emotie te
weeg bij mij en mijn familie. Mijn opa is name
lijk omgebracht in Ambarawa door de Japanse
bezetter, net voor de capitulatie. Het voelt als
een grote eer dat deze muzikanten anno 2016
door u weer de aandacht krijgen die zij destijds
ook kregen.
46 MOESSON
Moesson #5 november.indd 46
26-10-16 13:02
Ludwig ca 1970
