ZENI: OOG VOOR ALLEN
NUSANTARA introduceert een service van
advies of begeleiding tot zorg en behandeling
HET BESTE UIT
TWEE WERELDEN
DOOR PETER HUIJS, BTH-THINKPICTURES
In de Nederlandse maatschappij boort ook
de ouderenzorg nieuwe wegen aan. Het is
gedaan met de verzorgingsstaat; leve de
participatiesamenleving, klinkt het nieuwe
adagium. Bij Nusantara is er oog voor een
groep, die net tussen de kieren van deze
transformatie dreigt te vallen. En Nusantara
wil daarbij actief voorop lopen.
Het landschap van de ouderenzorg is sterk
veranderd. In de naaste toekomst zullen 800
locaties voor bejaarden en ouderen verdwij
nen. Waar men vroeger dacht dat het beter
was om oudere mensen de lasten van een ei
gen huis en de eigen verzorging van de schou
ders te nemen - men noemde dat: 'Recht
op een vast aanbod van zorg voor ouderen'
- ziet de samenleving het nu als waardiger
en respectvoller om de oudere medemens
zo lang mogelijk zelfstandig te laten blijven.
Ook daarvoor is een frase: 'Het versterken
van de eigen kracht en de directe omgeving
van senioren'. Voorwaarde daarbij, zo kunt u
zich voorstellen, is dan wel dat de betreffende
senior een netwerk heeft.
De overheid geeft daarbij de richting aan. Be
jaardenhuizen en zorgvoorzieningen worden
niet meer gestimuleerd, maar er komt meer
geld en aandacht voor verpleeghuizen. Als het
echt niet meer gaat, is daar de professionele
hulp en begeleiding voor de oudere bejaar
de, die hulpbehoevend is geworden, bij wie
alzheimer en dementie wordt vastgesteld, en
die op waardige wijze en met de juiste zorg
de gelegenheid ontvangt het laatste deel van
de levensweg af te leggen. Bij Nusantara is die
zorg bovendien cultuurspecifiek, hetgeen zeg
gen wil dat de aandacht en zorg zijn toegerust
met de kennis van het rijke verleden van onze
medemensen die uit de Oost of de West naar
ons land zijn gekomen, of die daar aansluiting
en affiniteit mee hebben. Ziedaar een korte
positieomschrijving.
Probleem is echter dat misschien wel een
vijfde (25 procent zelfs, volgens de Algemene
Nederlandse Bond voor Ouderen) van onze
ouderen geen sociaal netwerk heeft, en nog
eens 10 procent maar een heel zwakke kring
van mensen om zich heen heeft waarop zij een
beroep zouden kunnen doen. Zo dreigt een
groot deel van de Nederlandse ouderen letter
lijk buiten de (zorg-)boot te vallen. We hebben
het hier natuurlijk niet over de actieve senior,
die fietstochten maakt en nog een dag in de
week de kleinkinderen verzorgt. Het gaat om
mensen die nauwelijks meer buiten komen, die
geen idee hebben waar ze moeten aankloppen
als ze met de overheid te maken krijgen, als
er iets niet lukt met pensioen of AOW, zorg of
huishoudelijke hulp. Mensen voor wie de parti
cipatiemaatschappij een partiële samenleving
dreigt te worden: 'zij wel, ik niet'. Die niet we
ten hoe je die ingewikkelde formulieren van de
nieuwe WMO moet invullen. Oudere mensen
die schrikken van belastingenveloppen - en
die bovendien eenzaam zijn.
Met name voor Nusantara's Oost-West
doelgroep van Indische, Javaans-Surinaam
se en Molukse ouderen wil de instelling hier
hulp bieden. Ik spreek met Marjolein van de
Wagen, Jerry Bochem en Shirley Coenraad,
het kernteam van ZENI. Hoe is die zorgelijke
positie van een aantal ouderen jullie bewust
geworden?, vraag ik.
'We zijn eerst vanuit het experiment gestart',
legt Jerry Bochem van locatie Rumah Saya
te Apeldoorn uit. 'Eigenlijk was het eerst
niet meer dan een wat uitgebreidere vorm
van ondersteuning in de thuissituatie. Maar
50 MOESSON
Moesson #6 december.indd 50
23-11-16 12:13
