e www.rickyrisolles.nl
facebook.com/RRisolles
COLUMN
AANGEKOMÈN OP KOH SAMUI Thai
land Peace Resort, word ik begèleid naar de
hut die ik kómende week mijn rumah, mijn huis,
sal noemen. Een luxe four star resort waar désè
fènt kèn bijkomen van sijn drukke 20-urige
wèrkweken van de afgèlópèn tijd. Hèt was een
gekkènhuis. Tapi wanneer ik mijn hut inspèktéér
val mij op dat mijn douche alléén of te panas
of te dingin is, mijn twalètbril rusak (ofwèl
kapot) is èn als kèlapper op de vuurpijl èr een
grootscheepse verbouwing plaatsfin pal naas
mijn kamer. Waardoor ik in plaats van door een
golvende zee, wakker word gemaak door een
golvende plaat, die bewerk wordt door een
cirkelzaag yang bot. Tijd om mèt de manager te
ngobrol! Het resultaat: ik krijg pèr dirèk excuses,
een grótere bungalow èn dua, twee, massages
helemaal gratis èn voor nèks.
Moesson #7 januari 2017.indd 11 23-12-16 16:30
Ricky Risolles
IPERSEBflVAl
Assèrtief, of soals Belanda's sèggen 'gewoon
aangeven wat je wil!' bèn ik van nature nooit
gewees. Stèrker nog, ik sèg vaak nog eerder
pèrsies hèt tegenovergestèlde van wat ik eigen-
luk wil. Folgens mijn vele (Belanda) ex-vrien
dinnen só vermoeiend als wat! De zinnen: 'Ja,
jij zegt toch is goed!' èn 'Wat bedoel je dan?!'
flógèn mij dan óók geregèl om de orèn. De
brutalèn hèbben de halve wereld èn ik dacht
sèlf de nette lui hèbben die and'rè hèlf, maar
daar moet ik helaas van terug kómèn. Kenapa?
Waarom? Nou, als je sèg nèks, je krijg nèks!
Dus désè fènt hééf óók moeten erkènnen
waar de kink in mijn eigen kabel sit èn ik kèn
u sèggen, dat is niet de kabèl waarvan de kink
linksdragènd is! Afijn, dit is nog steeds niet mijn
stèrkste kant, tapi... babysteps. En mijn grótere
bungalow is daar een dirèk resultaat van.
Dan hoor ik u pikir, denken: Iho hoezo babystèps?
Je kèn tog?! Je sèg nèt self, je heb grotere kamer
gekregen, excuses en twee massages!
Tèrwijl ik op de massagetafel lig van de gratis
massage die ik kreeg van het resort, begint mijn
rug pelan-pelan sijn gevoel te verliezen en geef
mijn ruggengraat een prikkel naar mijn brein met
de boodschap: sèt maar helemaal uit hoor! De
pijnscheuten die ik in mijn rug voel in combinasie
mèt een extréme vorm van prikkeldraad over
mijn hele lijf, die door een jonge meid van 22
worden geïnisieerd, nemen de overhand èn het
enige wat ik kèn denken is: waarom, waarom ik
nou weer moes antwoorden mèt: 'No it's ok, it is
not too strong.' Ik kèn de tranen nog maar nèt
bedwingen èn concèntréér mij alléén nog maar
vollédig op mijn ademhaling. Sal ik haar tog maar
sèggen dat se me nu écht pijn doet? Ach sudah...
laat maar. Nog maar 18 minutèn...
Sampai jumpa lagi!
Ricky Risolles
JANUARI 11
