Op hun elfde wonnen ze het Junior Songfestival. Nu staan ze aan de vooravond van de volwassen versie en vertegenwoordigen ze ons land in mei in Kiev: de drie zingende zussen van OG3NE. Lisa, de goedlachse blondine, Shelley, de bijdehante brunette en Amy, wisselend van haarkleur, de beheerste van de drie. DOOR RUBEN DINGEMANS FOTOGRAFIE ARMANDO ELLO In 2014 stond OG3NE met Sjors van der Panne in de finale van The Voice. Het bleek een Indische finale. OG3NE's opa werd op tv gespot en dat maakte de Indi sche kijkers extra trots. Opa Malee (aan moederskant) is een echte Indische jongen uit Medan. Als ik zeg Indisch, waar denken jullie dan aan? Shelley: 'Ja dan denken we meteen...' Lisa: 'Opa en eten!' Amy: 'Ja, lekker en veel eten, veel sambal.' Lisa: 'Opa heeft o-ve-ral sambal op, boterhammen met pindakaas, noem maar op.' Shelley: 'Amy en ik houden ook van lekker pittig, maar Lisa helemaal niet.' Lisa: 'Ik heb het echt vaak geprobeerd, maar ik kan er gewoon niet goed tegen.' Wat betekent Indisch-zijn nog meer voor jullie? Shelley: 'Het staat wel wat verder van ons vandaan, al horen we van opa verhalen, maar die was vrij jong toen hij naar Nederland kwam. Soms leert hij ons Indische liedjes.' De drie meiden zetten heel snel en onverstaanbaar een Maleis liedje in en lachen er meteen heel hard overheen... Shelley: 'Ik weet niet hoe mijn uitspraak is. ha ha ha!' Lisa: 'We krijgen het vooral via opa mee en veel Indische trekjes komen in de familie voor.' Lisa: 'Oma is oerhollands en heeft haar koken aangepast voor opa en altijd lekker Indisch gekookt.' Shelley: 'Ja, en zoveel dat ze het nu niet meer doet.' Lisa: 'Soms maakt ze nog wel iets apart voor hem of opa maakt het zelf.' Of hij smeert gewoon ergens sambal op Amy: 'Ha! Ja, precies!' Hebben jullie een gevoel bij het Indisch zijn? Lisa: 'Zeker! Ik zou naar Indonesië willen, vanwege opa's verhalen. We zijn er nog nooit geweest en opa is zelf maar één keertje terug gegaan.' Shelley: 'Het zou mij heel leuk lijken om daar samen met opa heen te gaan.' Amy: 'Ik denk dat we dan meer feeling krijgen met het Indische. We proberen veel te vragen en te achterhalen.' Lisa: 'Opa heeft van die verhalen dat je een mus vangt om te eten of..' Amy: '.dat er opeens een krokodil aan je schenen hangt.' Lisa: '.dat er een slang in de woonkamer was.' Shelley: 'Hij heeft als kind in een jappenkamp gezeten, dus hij heeft niet een hele leuke jeugd gehad.' Lisa: 'Hij praat er eigenlijk sinds kort pas wat meer over.' Shelley: 'Ook aan oma of mam vertelde hij weinig, maar ik weet dat hij probeert dingen op te schrijven, zodat als hij er niet meer is, we kunnen lezen wat hij heeft meegemaakt.' Dat stille, introverte, hebben jullie helemaal niet. Lisa: 'We staan al van jongs af aan in de spotlight; dan word je automatisch gedwongen om naar buiten te treden. Al waren we nooit echt bang om op een podium te staan, we zochten het juist op.' Jullie treden dit jaar ook op verschillende pasarfestivals op, voelt dat anders? Shelley: 'Het is ontzettend leuk dat mensen zich met ons verbonden voelen, omdat we dezelfde achtergrond delen.' Amy: 'Het is beetje hetzelfde als we in Dordrecht optre den, waar we geboren zijn, dat mensen denken: Yes, ze zijn van ons!' Lisa: 'Dat hebben we ook met Indische mensen, je voelt meteen een band.' Jullie willen graag internationaal. In koor: 'JA!' Lisa: 'Je moet altijd doelen hebben, het hoeft niet allemaal meteen, maar het zou wel leuk zijn als we die stap konden maken. Touren vinden we fantastisch, het is superleuk om met de theatertour het land door te gaan. Als we dat straks op grotere schaal kunnen doen, nog grotere zalen, nog verder weg. Seizoen 2017-2018 gaan we verder met touren door Nederland.' Amy: 'De theatertour heeft ons hart gestolen. Het is in- 12 MOESSON Moesson #8 februari 2017.indd 12 25-01-17 13:50

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2017 | | pagina 12