HET WORDT MEER EN MEER
BEKEND DAT DE INDISCHE
MENS OOK LICHAMELIJK HEEL
ANDERS REAGEERT DAN
DE BLANKE WESTERSE MENS.
BIJ HET OUDER WORDEN, OF
BIJ DEMENTIE KOMEN ER
HERINNERINGEN VAN
VROEGER NAAR BOVEN
VANUIT INDONESIË'
Sanders herinnert zich: 'Aanvankelijk had ik er
wel aan gedacht om Buitenzorg ook meteen
als een organisatie voor thuiszorg op te zetten,
maar dan had ik meteen zestien mensen fte
nodig voor zeven dagen per week, en dat
vond ik te complex. Eerst dit maar eens goed
op poten zetten, dacht ik. En met het ouder
worden van onze doelgroep, nu zelfs al de
tweede generatie, groeit de behoefte enorm.
We zitten hier in een gebied met 6.500 men
sen met een Indische of Molukse achtergrond;
en in een straal van 15 km rond de stad wonen
ongeveer vijftienduizend die een achtergrond
in Nederlands-Indië of Indonesië hebben. Op
een dag zal een aanzienlijk percentage daar
van niet meer helemaal zelfstandig kunnen
leven, zo gaat dat.
In die zin ben ik wel blij dat we met Nusantara
in contact zijn gekomen. Want zij willen hier in
het zuiden juist met thuiszorg een voet aan de
grond krijgen. Dan heb je de infrastructuur al,
de professionaliteit, en we hebben afgespro
ken dat ieder zijn eigen autonomie behoudt.
Maar wat belangrijker is: toen we daar op be
zoek waren, voelden we meteen de overeen
komst met hoe wij het doen. De warmte, de
betrokkenheid, de menselijkheid ook. Trouwens
ook: de geur! En iedereen heeft contact met
iedereen, er is empathie en belangstelling.'
Aan de mogelijke samenwerking met Nusantara
zit nog een ander aspect, dat wordt toege
licht door Hans Bommezijn, voorzitter van het
Indisch Netwerk Eindhoven, die bij ons gesprek
is aangeschoven. Buitenzorg maakt deel uit van
dit netwerk.
Voor zijn pensionering (alweer geruime tijd
geleden) is Hans Bommezijn jarenlang werk
zaam geweest bij de militaire gezondheidszorg,
waar hij een systeem bedacht om alle medische
bijzonderheden van al het militaire personeel
op te slaan, zodat als er ergens op de wereld
iemand iets overkomt, alle gegevens direct
uit de database oproepbaar zijn. Het systeem
werkt nog steeds.
Logisch dat nu, na zijn pensionering, de
gezondheidskant van de Indische mens hem
boeit. Ook hij denkt dat het goed is om een
samenwerkingsverband aan te gaan met
Nusantara, met name vanwege de ontwikke
ling van het expertisecentrum, in het kader
van hun deelname aan het plan van aanpak
van WVS: Waardigheid en Trots'. Liefdevolle
zorg voor onze ouderen.
'Het wordt meer en meer bekend dat de
Indische mens ook lichamelijk heel anders
reageert dan de blanke westerse mens. Bij
het ouder worden, of bij dementie komen er
herinneringen van vroeger naar boven vanuit
Indonesië. Mantelzorgers weten dan vaak niet
wat er aan de hand is, ook al doen zij nog zo
hun best. Die herinneringen zijn in het Maleis.
Maar waarom wordt er weer Maleis gespro
ken? En nog frappanter: Hoe komt het, zoals
bij mijn schoonmoeder die zich niets meer
herinnerde en stil bleef, dat zij zich weer volop
ging uiten, na het horen van een Maleis liedje?
Moesson #8 februari 2017.indd 47
FEBRUARI 47
25-01-17 13:51
