HEIMWEEREIS Moesson-medewerkster Maaike Boersma groeide op in een klein dorpje in Papua. Een maand geleden reisde ze terug. thuis TEKST FOTOGRAFIE MAAIKE BOERSMA Met samengeknepen billen zit ik achterop de crossmotor. Dit is met recht de gevaarlijkste ojek te noemen die ik ooit heb gehad. De motor is snel, de ondergrond blub- berig en hobbelig en de bestuurder onverschrokken. Hij scheurt letterlijk door poelen van rode blubber - waarbij we gevaarlijk slippen - over 'bruggetjes' die slechts uit één plankje bestaan en geeft vol gas om een volgende helling te trotseren. Het geloei van de motor als hij extra gas geeft galmt door de jungle. Ik vervloek mijn avontuurlijkheid, we hadden ook gewoon kunnen vliegen. Maar nee, de 24 uur durende reis over land van Merauke naar Boma, per jeep, met de speedboot over de rivier en dit laatste stuk op de cross motor, leek me aanlokkelijker. En dat is het ook, maar op dit moment even niet. Dit deel van de jalan trans-Papua is zo goed als onbegaanbaar voor auto's, maar met een crossmotor kom je in het droge seizoen een heel eind. Als hij nou wat rustiger zou rijden zou ik misschien kun nen genieten van de immense groene muren van jungle aan weerszijden van de 'weg'. Ik hoor bekende krekelge- luiden en ook de dampige warmte die uit het oerwoud komt, ruikt bekend. Ik kijk achter me, waar mijn vriend breed grijnzend achterop een andere motor zit. Hij vindt het prachtig. Na twee uur doodsangsten te hebben uitgestaan wijkt de jungle en doemt in de verte een heuvel op. We zijn er bijna! Mijn hart gaat tekeer. Als de eerste huizen van het dorp in zicht komen kan ik mijn tranen niet langer tegenhouden. We zijn in Boma! Mijn Boma! De grond van mijn jeugd. De aarde waar mijn mooiste herinneringen bezegeld liggen. Ik ben thuis. Hoogblond meisje Als mensen mij vragen waar ik vandaan kom, vertel ik over dit kleine dorpje diep in het oerwoud van het voor malige Nieuw-Guinea. Het is een lastige vraag, want mijn moederland is dit niet. Drieëndertig jaar geleden werd ik geboren op een schapenboerderij in Groningen. Als hoogblond meisje van vijf verhuisde ik samen met mijn kleine broertje en ouders naar wat toen nog Irian Jaya JULI I 13 Moesson #1 juli 2017.indd 13 23-06-17 1804

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2017 | | pagina 13