Ramona VOORWOORD Moesson #4 oktober 2017.indd 5 Afgelopen maand werden we opgeschrikt door de dood van Riem de Wolff. Zo plotseling. En we waren nog niet eens bekomen van het overlijden van Sandra Reemer. Uit veel IM's van mainstreammedia bleek dat ze geen flauw idee hadden wat Riem (en de Blue Diamonds) nu eigenlijk voor de Indische gemeenschap heeft betekend. Gewoon door er te zijn, door herkenbaar te zijn, benaderbaar te zijn, door succesvol te zijn. Werden de Blue Diamonds toch afgeschilderd als muzikanten die niets spannenders dan 'Ramona' hadden durven uitproberen. Iets wat Riem zichzelf ook wel verweet. Er werd wat neerbuigend over gedaan. Maar er is toch helemaal niks mis met 'Ramona'? De roman Ramona uit 1884 van activiste Helen Hunt Jackson was hét boek van de negentiende eeuw en werd destijds vergeleken met Unc/e Tom's Cabin. Ramona was een aanklacht tegen de rechteloosheid van de oorspronkelijke Amerikanen met in de hoofdrol het mengbloedmeisje Ramona (Iers/Native American) dat met haar man slachtoffer wordt van geweld en vernedering. Maar tot verdriet van Helen Hunt Jackson, had Ramona niet het beoogde effect. Het boek werd zwaar geromantiseerd en iedereen wilde op bedevaart naar 'the mission be//s' en 'the water fain het mooie Californische landschap. Perfect voor Hollywood en perfect voor een heerlijke wals. En zo werd het liedje over een mengbloedmeisje het bekendste liedje uit de jaren zestig van twee mengbloedjongens. Marjolein van Asdonck Hoofdredacteur OKTOBER 05 27-09-17 17:42

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2017 | | pagina 5