tl
IIIMI
0
0
INTERVIEW
Het KolonieJinis
heeft ze me verteld dat ze als vijfjarig meisje in het
evacuatiekamp is misbruikt. Dat heb ik ook in Familieziek
gestopt. Dat is die man die ballonnen en vlaggetjes ver
koopt. Mijn moeder is met hem meegegaan en daarna
wordt het zwart in haar herinnering. Tot ze wakker wordt
in het hospitaal met allemaal mensen om haar heen en
ze bloedt van onderen. Haar moeder stelt haar gerust
dat het een blaasontsteking is. Maar als vijfjarige voelde
ze dat er iets niet klopte.
Adriaan: We mogen niet aan de haal gaan met de oorlog
van de ouders. Wij zijn geen slachtoffers. Maar het feit
dat je vertelt dat je moeder misbruikt is, doet wel iets
met je. Dat heeft een kras bij je achtergelaten. Het be
paalt je kijk op de wereld.
Peter: Het deed me wel wat dat mijn moeder dat aan
mij vertelde. Ze zag dat ik geïnteresseerd was in haar ge
boorteland. En daardoor zag ik dat zij altijd haar emoties
heeft onderdrukt.
Familieziek (3)
Peter: In de eerste scenarioversie was ik te veel van het
boek afgedwaald.
Adriaan: Toen zat er misschien nog te veel van je eigen
familie in.
Peter: Ik was eerst wel gepikeerd toen dat je dat zei,
maar achteraf had je gelijk, want ik deed beide verhalen
tekort door alles erin te willen proppen. En uiteindelijk
zijn er veel overeenkomsten. Ik ken de dreigende sfeer
van Familieziek.
Adriaan: Onze eethoek moest om de zes weken behan
gen worden, omdat mijn vader weer een bord met eten
tegen de muur had gegooid. Mijn tante Aagje werkte bij
Goedewaagen in Gouda en bracht met regelmaat een
nieuw servies. Wij hadden kapotgooiservies thuis.
Peter: Bij ons vlogen er ook borden, vorken en messen
door de lucht en ik sloeg ze eruit, want ik stond ertussen.
Adriaan: Toen ik later met een meisje samenwoonde
en ik ook met servies ging gooien, heb ik me onder
behandeling laten stellen. Ik dacht: godverdomme ik zit
in hetzelfde patroon.
Peter: Ik heb dat nooit gedaan. Met deuren smijten wel.
Maar ik heb nooit een vrouw geslagen.
Adriaan: Ik ook niet. Maar wel een hele rijsttafel, wrraaat-
ttsssch, van tafel geveegd, dat is zo lekker.
Peter: Mijn moeder heeft ons alleen opgevoed. Nadat
mijn vader was vertrokken, had ze een relatie op afstand
met mijn stiefvader. Eigenlijk gelukkig maar, want hij was
iemand met losse handjes. Ik heb op een gegeven mo
ment mijn stiefvader het huis uit gezet. Ik heb nooit met
hem gevochten. Ik kon me altijd beheersen. Ik deed het
altijd met praten. Mijn vader sloeg mijn moeder ook. Ik
weet hoe het is om als kind met dreiging te leven. Maar
voor mij zijn het nu gewoon verhalen. Ze maken deel uit
van wie ik ben. Ik kan er gemakkelijk over praten. Het
rare is dat mijn vader twee keer daarna is hertrouwd en
nog meer kinderen heeft verwekt en in zijn twee andere
huwelijken heeft hij zich voorbeeldig gedragen. Toen ik
dit aan mijn halfbroers en halfzus vertelde, vielen hun
monden open. Zij kunnen zich niet voorstellen dat mijn
vader zo is geweest.
Adriaan: Familie, je krabt eraan en de smurrie spat in je
gezicht.
Peter: Mijn vader is na de scheiding een beste man
geweest. Ik heb nooit een wrok tegen hem gekoesterd.
Ik wilde al heel lang mijn moeders verhaal in een strip
vertellen. Ik had schetsen gemaakt en archiefonderzoek
gedaan, maar toen werd Milan geboren en zat ik tussen
de luiers. En daarna mailde Adriaan.
Adriaan: Mijn moeder heeft altijd geprobeerd om mijn
zusjes en mij van Indië weg te houden. Maar inmiddels
heeft mijn familie zich onder mijn schedeldak genesteld
en blijven ze lawaaien. En nu heeft mijn familie ook al
zijn familie verdrongen. Kassian.
Familieziek Peter van Dongen, Adriaan van Dis
Scratchbooks 27,90 Luxe-editie (gesigneerd en
genummerd): 150,-
PETER VAN DONGEN
DECEMBER 19
Moesson #6 december 2017 CC18 V2.indd 19
23-11-17 09:24
