'ZELFS ALS HET HUWELIJK VOORBIJ IS, BLIJFT ER DE HERINNERING. MAAR VOORBIJ IS WEL VOORBIJ' De Balie sprak ze over de verhouding tussen voormalige kolonie en voormalig moederland in de termen van een huwelijk, net als onder meer Rob Nieuwenhuys en Ellen Derksen voor haar deden. Reden genoeg voor een gesprek in Salihara. In je Inleiding In De Balie vertelde je dat de ver houding tussen Indonesië en Nederland als een huwelijk is met alles wat daarbij komt kijken. 'Ik vind het van belang om voorbij de simpele zwart-wit beelden te kijken. En dat we oog krijgen voor de nuance. Dat is in een relatie zoals een huwelijk ook zo. Het is niet alleen allemaal jubel, maar ook niet alleen kommer en kwel. Zoals ik in mijn inleiding in De Balie probeerde te laten zien, zijn er constant mis verstanden, gebruiken mensen soms dezelfde woorden terwijl ze iets anders bedoelen en verandert de relatie door de tijd. En soms komt er een einde aan een relatie. Maar zelfs als het huwelijk voorbij is, blijft er de herinne ring. Maar voorbij is wel voorbij. Dus terugver langen naar iets dat is geweest, is misschien wel een leuk tijdverdrijf maar heeft uiteindelijk weinig zin. Je kunt toch beter vooruit kijken zonder het verleden te vergeten.' Hoe zou dat vooruitkijken er volgens jou uit moeten zien? 'In 2020 is het vijfenzeventig jaar geleden dat de Tweede Wereldoorlog eindigde en Indonesië onafhankelijk werd. Het zou mooi zijn om te werken aan een plan en programma over dat inwoners van Indonesië en Nederland een gezamenlijke geschiedenis en erfenis met elkaar delen, of ze dat nu leuk vinden of niet. En dat we, ook de jongere generatie, ervan bewust zijn dat die band bestaat en dat we er ons in zouden moeten verdiepen, omdat het ook betekenis geeft aan hoe we onze toekomst zien. Daar wil ik me samen met vrienden en relaties in Nederland de komende jaren voor inzetten.' Je laatste grote roman Bilangan Fu dateert van 2008. Ben je op dit moment bezig met nieuw werk? 'Ja, maar dat moet tussen allerlei bedrijven door (lacht). Wat ik de afgelopen jaren veel heb gedaan, is om literatuur en filosofie bij een groter publiek te brengen. Wanneer je bezig bent met literatuur en filosofie bestaat altijd het risico dat je dat vooral doet voor een be perkte groep van hoger opgeleiden en in lite ratuur geïnteresseerden. Daar is helemaal niets mis mee, maar ik heb de afgelopen tijd ook de behoefte gehad om op een andere manier met literatuur en filosofie om te gaan. Zo geef ik nu in de zomer een tienweekse schrijfcursus en organiseer ik in de oneven jaren de literaire biënnale van Salihara, die overigens vanaf dit jaar een bredere opzet heeft gekregen.' Hoe ziet een schrijfcursus van Ayu Utami er uit en wie doen er aan mee? 'In de cursus die ik geef, komen verschillende aspecten aan bod. Natuurlijk de technische kanten van het schrijverschap, maar het gaat me ook vooral om de deelnemers inzicht te geven in hun eigen creativiteit. De cursus is voor iedereen vanaf een jaar of 15 en ik zie een heel breed palet van deelnemers langs komen; van huisvrouwen, studenten, ambte naren en aspirant schrijvers tot journalisten 22 MOESSON Moesson #7 januari 2018 KOPIE2.indd 22 23-12-17 15:23

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2018 | | pagina 22