'Als ik een feestje geef, sta ik gerust drie dagen in de keuken. Saté van kippendijen maken, gado-gado, pangsit' REPORTAGE Scheepsbel TEKST PATRICIA JACOB FOTOGRAFIE SERGE LIGTENBERG 'Het ruikt hier net als in een supermarkt in Jakarta. Lekker, iets exotisch. Een best lastig te omschrijven geur', zegt Claudia van den Broek als ze door supermarkt Amazing Oriental in Den Haag-Ypenburg loopt. De winkel ging in augustus 2016 open en staat te boek als het grootste filiaal uit de supermarktketen (zie ka der). Het is de grootste Aziatische supermarkt van het land. Op 1.800 vierkante meter vind je alle ingrediënten voor de Chinese, Japan se, Koreaanse, Vietnamese en Indonesische keuken - meer dan tienduizend artikelen in totaal. Deze vestiging heeft ook een restau rant; op 300 vierkante meter kunnen ongeveer honderdtwintig gasten terecht. 'De zaak doet me denken aan van die Franse hypermarchés a la Carrefour. Ik ben gek op zulke zaken. Net een soort musea. Ik kom geregeld in deze ves tiging van Oriental. Ze hebben hier werkelijk alles. Ideaal voor als ik een feestje geef.' Claudia woont er op kruipafstand vandaan, in Rijswijk. Ze geeft economie aan de Dalton Scholengemeenschap in Voorburg en studeert daarnaast voor haar eerstegraads lesbevoegd heid. Ze is gescheiden en woont samen met haar twee kinderen: Loek van zeventien en Illy van zeven. Vandaag slaan ze met z'n drieën de boodschappen voor de komende week in. Sambal peteh Ze passeren balen rijst, een winkelwagen inclusief vermoeide peuter en vier Indo's die vier keer achterelkaar 'sama-sama' zeggen. Via de pakjes met poeder voor fluorescerende gelatinepuddingen koersen ze naar de rekken met thee. Jasmijnthee voor Loek, gemberthee met citroen voor Claudia. Daarna zijn ze klaar om soep te scoren. 'Onze bamisoep is op. Ik neem een hele doos mee. We kunnen er dan zó een pakje uithalen. Kokend water erbij en klaar. Lekker makkelijk. Loek eet hartstikke veel. Die pakjes soep zijn gewoon niet aan te slepen. Ik zag verderop ook nog van die pakjes kant-en-klare bami. Iets water erbij, even roerbakken en eten maar. Die bami lijkt me wel wat voor jou, Loek.' Diepvriesgarnalen en peteh heeft ze ook standaard op voorraad. 'Peteh doe ik in de nasi goreng, de sajoer lodeh. Ach, in eigenlijk alles wat ik maak. Ik merk dat ik qua eten veel Indischer ben geworden dan me lief is. Om de een of andere reden schopte ik daar vroeger altijd tegen aan. Dat doe ik nu niet meer. Of mijn kinderen ook van peteh houden? Jazeker! En eet Illy een Turkse pizza, dan doet ze er altijd wat sambal bovenop. Laat ik maar een potje meenemen.' Visballen Bij de diepvries haalt Claudia herinneringen op aan het eten dat ze als kind kreeg. 'In de auto op weg naar ons vakantieadres snoepten we altijd van de kippenmaagjes die mijn oma had gebakken. Op die manier hadden we iets hartigs. Hé bah, kijk, daar liggen visballen. Die zaten bij ons altijd overal in; in de soep, in de sajoer lodeh. Ik heb daar helemaal niets mee.' Een Chinese dame pakt een zak met visballen. Claudia kan het niet laten. 'Mevrouw, wat vindt u van die ballen? Hoe eet u die dingen?' De vrouw legt uit dat zij ze meestal in een soep doet, maar dat zij ze ook vaak in eigeel wen telt en vervolgens frituurt. 'Aha, op die manier. Dat moet ik een keer proberen', zegt Claudia, die daarna een groot pak dim sum pakt. 'Lek ker voor in de frituur.' Loek vraagt om bapao, Illy wil lemper. Claudia neemt de twee mee naar het schap met zakjes boemboe. Illy huppelt verder. 'Mam, dit wil ik', zegt ze als ze terugkomt. Ze laat een pakje pop tarts zien, Amerikaanse koekjes die in verschillende sma ken te koop zijn. Illy gaat voor het pak met de vanille-variant en het logo van Dunkin' Donuts. 'Jij vraagt altijd van alles, maar als ik het koop laat je het liggen. Nee, dit krijg je niet. Ik weet niet waarom, maar jij en je broer willen altijd van die gore dingen. Je mag wél die kleine koekjes die daar liggen: egg white biscuits met felgekleurde crème. Die at ik zelf als kind ook. Pure nostalgie. Jullie willen ook snoep? Oké, maar deze keer geen Nerds. We nemen de Hot Tamales.' Plens pindasaus Vervolgens pakt Claudia zakjes boemboe voor soto en rendang. 'Als ik een feestje geef, sta ik gerust drie dagen in de keuken. Saté van kippendijen maken, gado-gado, pangsit, sambal goreng boontjes. Altijd veel te veel. Door de week maak ik het liefst gerechten die binnen een half uur klaar zijn. Superhandig, die boemboes. Als ik een zakje gebruik, doe ik er ook altijd iets van mezelf in, zoals knoflook, sereh en djeroekpoeroet in de soto. Nasi en bami goreng maak ik ook vaak. Toen we bin nenkwamen, heb ik pakjes Japanse noedels in mijn winkelwagen gedaan. Erg handig. Ze zijn klaar voor gebruik. Met reepjes rundvlees uit de wok, wokgroenten en oestersaus smaken ze erg goed.' Behalve Aziatisch kookt ze geregeld Hollands. 'Lekker, stamppot als het zo koud is.' Ameri kaanse en Italiaanse gerechten staan ook af en toe op tafel. 'We zijn dol op kip van Kentucky Fried Chicken. Bij Oriental heb je zakjes met de ingrediënten om zelf zo'n heerlijk krokante korstje te maken.' Haar favoriete Italiaanse gerecht is spaghetti met knoflook, olijfolie en pepertjes. 'Italianen zijn erg precies. Parme zaanse kaas over de spaghetti met vis? Dat zouden ze nooit doen. Het is eigenlijk hetzelf de als een plens pindasaus over nasi of bami gooien. Ook dat is iets wat je niet moet doen. Het is raar en het hóórt niet.' Claudia hoort vaak dat ze goed kookt, maar één ding weet ze zeker: 'Ik ben geen ech te kok. Ik ben niet zoals die koks van tv. Zij experimenteren net zo lang tot een gerecht perfect is. Ik heb liever dat iemand me laat zien hoe je iets moet maken. Vervolgens FEBRUARI 29

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2018 | | pagina 29