Een diep verlangen om herkend en erkend te worden voor wie je eigenlijk bent. Ik denk dat dit bij alle immigranten, iedereen met andere roots, herkenbaar is9 INTERVIEW wereld van het grote geld terecht, als een self made man. In deze wereld voelt hij zich toch een beetje een buitenstaander. Hij leest romans om zijn vrouw beter te begrijpen, maar heeft toch het gevoel dat hij niet door haar en haar omgeving wordt geaccepteerd. Daarin zit een diep verlangen om herkend en erkend te worden voor wie je eigenlijk bent. Ik denk dat dit sentiment bij alle immigranten, iedereen met andere roots, herkenbaar is. Je weet dat je anders bent, maar toch doe je veel moeite je aan te passen. Veel Indische mensen hebben dit in het begin gedaan, ze hebben veel moeite ge daan te assimileren, waarbij ze soms voorbijgingen aan zichzelf, en pas later terug gingen grijpen naar hun eigen identiteit. Wie ben ik nou echt?' Wat voor rol zie jij voor jezelf weggelegd als multicul turele schrijver? 'Ik ben een van de weinige Molukse schrijvers en ik denk dat ik hiermee een inspiratie kan zijn voor Molukse jon geren die van schrijven houden. Molukse jongeren, daar zit veel creativiteit en talent in, maar ze kiezen vaak voor andere media, met name voor muziek. In mijn vorige roman Ego Faber (2010) was het hoofdpersonage Ego Faber van Indische afkomst. Ook in Een tragedie in New York is er een personage dat te maken heeft met twee culturen. Leonard is een zwarte, succesvolle man, zoals Barack Obama, en een buitenstaander in zijn sociale context. Hij werkt in de reclame, iets wat toch vaak met de blanke wereld wordt geassocieerd.' Waarom speelt de roman zich af in de V.S.? 'Dat heeft een technische reden: het boek had ik in eerste instantie gesitueerd in een anonieme stad. Mijn toenmalige redacteur interpreteerde het als een Amster dams boek. Toen dacht ik: ik wil juist geen Amsterdams boek, dus laten we dan maar een bestaande locatie be denken. Het werd New York, de stad der steden, moeder van de metropool. In de Verenigde Staten kun je andere vraagstukken behandelen, daar kun je alles uitvergro ten. Je kunt een hele la opentrekken aan Amerikaanse geschiedenis, literatuur, muziek, films, alles wat je van de invloedrijke Amerikaanse cultuur weet. En toen kwam de politieke laag; als romanschrijver was de opkomst van Trump een heel interessante ontwikkeling die ik kon gebruiken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik tijdens de nacht van de verkiezingen wat tranen heb moeten laten, ik was doodsbang. Ik denk dat iedereen uit een minder heidsgroep zich op een of andere manier tot Obama kon verhouden, misschien ook wel veel Indische mensen van wege zijn jeugdjaren in Indonesië. Obama is onkreukbaar gebleken, en dat is een grote verdienste in tijden waarin leiders moreel gezien fluïde blijken te zijn, dan ben je echt een groot voorbeeld. Trump is het tegenoverge stelde: zijn morele kern is gecorrumpeerd. Waar Obama een community builder was en voor de publieke zaak is gegaan, is Trump duidelijk voor het grote geld gegaan, en voor hem is het presidentschap toch een soort trofee op zijn schouw.' Tot slot, is Een tragedie in New York een politieke roman? 'Ik maak me druk om wat er maatschappelijk en politiek gebeurt en kan me voorstellen dat alles wat ik nu doe in de periferie, in het kader van mijn werk, nog eens een politieke rol zou kunnen krijgen. In het geval van Een tragedie in New York: het is in eerste plaats een roman over de tijdsgeest en de mensen. Het is geen politieke roman, er is wel een politieke onderstroom aanwezig. Zo werkt het in het dagelijks leven, voor mensen zoals jij en ik, immers ook: we zijn in eerste plaats met onze eigen sores bezig, de politiek vindt plaats op de achtergrond. De personages in het boek hebben het over Trump, maar daar blijft het ook bij. Ze zouden een actiegroep kunnen opzetten maar dat doen ze niet. Dit is hoe mensen nu eenmaal in elkaar zitten; wat dat betreft is de roman een kritiek op de personages, maar ook op de lezers en op mijzelf. In de roman vraagt een van de personages zich af: hoe kan Trump zijn verkozen? Zou het misschien kunnen komen omdat we teveel bezig waren met onze eigen shit?' MAART 17 Moesson #9 maart 2018 V2.indd 17 22-02-18 12:28

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2018 | | pagina 17