Als Molukkers wat te vieren hebben, mag kue
cucur niet ontbreken. Deze gefrituurde koeken
van rijstmeel met kaneel en gula djawa lijken
op ufo's en zijn bijna onvindbaar bij toko's.
Mijn vader bestelde ze altijd bij een vrouw uit
de Molukse wijk achter ons huis in Alphen aan
den Rijn. Hij glunderde als hij zijn bestelling
had opgehaald: twee grote witte taartdozen
vol. Deed je het deksel open, dan waren ze
nog warm en kwam de prikkelende, mierzoete
geur je tegemoet. Mijn ouders hadden meer
van dat soort adresjes die je niet in de Gouden
Gids vond. Voor feestjes bestelde mijn moeder
vaak chocoladetaarten met rum bij mevrouw
Monterie, die trouwens ook prima kaasstengels
maakte. Loempia's bestelde mijn vader bij een
Chinese vrouw. Maar dat stopte toen mijn moe
der ontdekte hoe ze aan haar groente kwam.
Na afloop van de markt op zaterdag raapte ze
achtergebleven kolen en taugé van de grond
en propte die in een zak. 'We zijn geen varkens,
wég met die loempia's.'
Mijn moeder woont inmiddels in Amsterdam.
In haar Indische verzorgingshuis woont een
APRIL 41
vrouw die aardig haar weg weet in het verborgen eetcircuit
van Amsterdam. Tante Wil laat een Indonesische vrouw gere
geld kue lapis met koffiesmaak maken. Eens per maand laat
ze haar knapperige sambalgoreng kentang bakken - zakken
vol, uiteraard. Mijn moeder heeft inmiddels ook de smaak te
pakken en bestelt ook af en toe wat bij haar, zoals ketan unti.
'Alles beter dan ontbijten met brood.'
Tante Wil verkocht vroeger zelf ook allerlei lekkers vanuit huis.
Als ze vertelt over de bloemkoolkoekjes die ze maakte, de
pisang goreng, bapao en de loempia's dan waan ik me in de
lekkerste toko van het land. Ongelooflijk dat ze dat allemaal
deed, terwijl ze een baan had én voor haar gezin met vier
kinderen moest zorgen. Respect! Ik jank al als ik na een
werkdag bami voor twee moet maken. Haar eten was
ook nog eens knetterlekker volgens haar kinderen. Zelf
vindt ze dat ook. Pas vroeg ik haar waar ze trek in had.
Ze aarzelde geen moment: 'Ik heb zin in risolles. Niet
van toko Makassar, maar mijn eigen risolles.'
Patricia Jacob is culinair journalist en blogger. o
Op www.amsterdambitestodiefor.com o
beschrijft zij de beste pittige, hartige en zoete
hapjes van haar woonplaats Amsterdam.
april 2018.indd 41
28-
