LARAS Made by Ayo Guave REPORTAGE Romée: 'We spraken over onze Indische fami lies, hoe de verhoudingen hierin zijn, de dingen die je hierin tegenkomt. We vonden herkenning bij elkaar.' Vanuit hun interesse naar hun achtergrond en hun nog altijd aanhoudende liefde voor kleding, kregen ze steeds meer interesse in Indonesische patronen en batik. Ze begonnen kleding voor zichzelf te maken en kregen hier positieve reacties op. Precies een jaar geleden schreven ze zich in bij de Kamer van Koop handel met hun bedrijf. Myrthe: 'Wij hadden er behoefte aan onze Indische identiteit uit te dragen. Ook vonden we het zonde dat batik niet meer in het straatbeeld voorkomt.' Romée: 'Alleen al het textiel zelf vertelt een hele migra tiegeschiedenis.' Romée en Myrthe ontwerpen en maken de kledingstukken zelf met de naaimachine in hun atelier in Duivendrecht, de batik komt uit Indonesië. Door onderzoek te doen naar batik, de patronen en geschiedenis ervan kregen ze hier meer kennis over. Connecties zoals Lara (LARAS) en Sabine Bolk droegen bij aan con tacten in Indonesië om echte batik in te kopen die onder goede omstandigheden voor een eerlijke prijs met de hand wordt gemaakt. In de ontwerpen van Guave komt zowel batik cap als batik tulis voor. Bij batik cap wordt een koperen stempel door de wax gehaald en op het textiel gedrukt. Bij batik tulis wordt een klein kannetje door de wax gehaald en met het tuitje teken je op de stof. Het duo is voorstander van de slow en fair fashion movement. Ze vinden een gelijk waardige samenwerking met de batikmakers belangrijk. Ook duurzaamheid staat hoog op hun lijstje. Romée: 'Kleding is vanzelfspre kend geworden, terwijl het een luxeproduct zou moeten zijn. Mensen zijn zich er niet van bewust hoeveel handen er aan één kledingstuk hebben gezeten. Maar als je bij jouw product een goed verhaal kan vertellen, zoals het geval is bij batik, dan heb je een ingang om mensen het verhaal van de mode-industrie te vertellen.' www.shop.helloguave.com Lara's ouders hebben elkaar in Nederland leren kennen, tijdens de stageperiode van haar moeder. Ze trouwden en zijn in Neder land blijven wonen. De oma van haar moeder bleek zelf te hebben gebatikt. De batik stoffen die terugkomen in haar producten, zijn veelal stoffen die in de familie bewaard zijn gebleven en waarmee Lara als kind is opgegroeid. Zes jaar geleden is ze LARAS begonnen met het idee meer bewustzijn te kweken onder generatiegenoten met een Indische of Indo nesische achtergrond. Tot nu toe verkoopt ze vooral tassen. Ze ontwerpt de tassen niet zelf, maar werkt samen met (tassen)ontwerpers, die ze soms van te voren nog niet kent. Met haar producten wil ze vooral de stoffen en de beginnende ontwerpers promoten. Batik krijgt in een ontwerp altijd de hoofdrol. 'Mijn producten moeten echt iemands roots uitdragen en dus ook duidelijk zichtbaar zijn.' Praten over de stoffen, over de geschiedenis en de betekenis, zet aan tot een bredere dia loog. 'Zo weten veel mensen bijvoorbeeld niet dat ook de geweven ikat zijn oorsprong vindt in Indonesië, en niet alleen de batik.' Ze heeft veel congressen bijgewoond over duurzaamheid, eco en fair fashion. 'Je kunt niet alles goed doen, je moet één ding kiezen.' Lara koos voor het menselijke aspect; iedereen die bij de productie betrokken is moet zich senang voelen. En uiteindelijk gaat het om verbonden heid en herkenning: 'De kopers voelen allemaal dat het Indische of Indonesische onderdeel is van hun identiteit. Ik reik met mijn tassen een manier aan om hierover na te denken en dit te ontdekken.' www.larasbags.com www.indoness.nl Op een dag, toen ze met een vriend langs de oever liep, merkte ze op dat de rivier hele maal rood zag. Haar vriend vertelde dat dit kwam door de chemische verf die veelal wordt gebruikt in de werkplaatsen. 'Dit kan niet goed zijn, dacht ik. Even verderop zag ik mensen zichzelf wassen in hetzelfde water.' In haar eigen ontwerpen, vooral accessoires zoals bandana's, clutches en tassen, gebruikt Pleun alleen natuurlijke verf, die moeilijk te verkrijgen is. De producten worden gemaakt door een tassenmaker, voor sommige produc ten batikt ze zelf de stof. Haar eigen bedrijf Made by Ayo kwam pas echt van de grond toen ze op vakantie naar Bali ging. Tijdens een start-up festival voor jonge creatieven, merkte ze dat Bali de juiste plek was om haar merk verder te ontwikkelen. Ze verhuisde voor een half jaar naar het eiland. 'Op Bali heb ik me een slag in de rondte gewerkt. Mijn geld begon op te raken. Ik dacht: het kan best zo zijn dat ik voorlopig niet meer terugkom. Dit was eind 2017, nog niet zo lang geleden. Ik wilde dat alle producten en de website af waren voor het Kerst werd.' Nu, terug in Nederland, houdt ze zich voorna melijk bezig met de branding en probeert ze een balans te vinden tussen het ontwerpen van nieuwe producten en het verbreden van de naamsbekendheid. Sinds ze Ayo is begon nen, is Pleun naar eigen zeggen veel bewuster gaan leven, zo koopt ze bijna nooit meer nieu we kleding, alleen als ze écht iets nodig heeft. Ze wil eigenlijk het liefst zo snel mogelijk weer terug naar Indonesië, het mooiste aan de cultuur vindt ze het respectvolle en gastvrije. 'Ayo is een stukje Indonesië op een eerlijke en duurzame manier.' www.madebyayo.shop JULI 17 Moesson #1 juli 2018.indd 17 27-06-18 14:51

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2018 | | pagina 17