'De traag opstijgende blekok
en in de verte een zich nog
trager voortbewegende gètèk,
waarvandaan ijle flarden
van stemgeluiden kwamen
overwaaien.
Gelukkig is 'bijna maar vergeten' een van onze vele
merkwaardige uitdrukkingen, die net zo min als 'bijna
maar dood, dese' bij het struikelen over een stoeprand,
te maken heeft met het werkelijke doodgaan, maar
veel eerder een onderkoelde aanduiding is van een
niet plaats hebbend gebeuren. 'Bijna maar vergeten' is
dus: niet vergeten. En 'bijna maar dood, dese' valt ook
meestal wel mee.
Als ik een goede griep gehad heb en de laatste uitdruk
king weleens door mijn hoofd spookt, ga ik met wat
christelijk weer meestal voor de geopende schuifdeur
zitten om naar onze tuin te kijken. Onze tuin ziet er
weliswaar schandalig uit, maar er zitten altijd veel vogels
in. Geen blekoks natuurlijk, maar als ik daar maar lang
genoeg met mezelf zit te dongeng beginnen de mussen
vanzelf op glatiks te lijken en als het een beetje wil de
eksters op blekoks. Soms, maar dan moet het wel erg
mooi weer zijn, komt Toetoet ook weer over dat hol
uitgesleten paadje aangereden, met achter hem aan
Dorothy Lamour. Lenggang natuurlijk.
Bent u net als wij ook zo verdrietig dat Jack stopt?
U kunt hem een kaartje sturen. Het adres: Jack Poirrié,
p/a Redactie Moesson, Postbus 2074, 3800 CB
Amersfoort. E-mail: redactie@moesson.com.
POIB.ME's
perikelen
'Bijna maar vergeten' is het voorwoord
van Poirrié's Perikelen, de bloemlezing
uit het werk van Jack Poirrié,
verkrijgbaar via www.moesson.nl.
JULI 19
Moesson #1 juli 2018.indd 19
27-06-18 14:51
