DUBBELINTERVIEW
OVER YA, DAT IS IETS INDISCH.
Ricky: 'Martijn Los van De Poorterij in Zalt-
bommel, waar we driemaal onse theatershow
Ya, dat is iets Indisch... gaan spelen, fraag mij:
"Heb je al een titel voor de show?" Ik sèg: "Ya,
dat is iets Indisch.." Hij sèg: "Oh leuk, wat
dan?" Ik zeg wéér: "Ya, dat is iets Indisch.."
Hij sèg: "Ja, wat dan? Want we moeten wel
even kijken dat het woord niet TE Indisch
is, dat mensen het niet begrijpen... Dus kèn
je gewoon sèggen wat de titel is dan? Dan
kunnen we deze beoordelen." Toen wist ik: de
titel perfèk lho! Wil je een stèrkere relatie of
wil je af van je partner, neem sè mee naar m'n
theatershow!'
OVER LAURENS VAN WESSEL
Wieteke: 'De muzikale steun en toeverlaat
van Ricky. En een heel begaafd musicus. Maar
weinig mensen weten dat hij ook de producent
en tekstschrijver is van Frans Bauer. En hij kan
toch lekker koken.'
Ricky: 'De muzikale spil. Hij gaat onsè show
begeleiden. Qua instrumèn, ik kèn alléén maar
spelen twééde viool, tapi Laurens kèn letter
lijk alles bespelen. Piano, gitaar, trombone,
ex-vriendinnen. In de één zit hij iets beter dan
de ander, tapi allemaal ge-wèl-dig lho.'
OVER LATE LATE LIEN SHOW
Wieteke: 'De VARA heeft het in 1979 uitgezon
den op televisie. Twee jaar eerder hadden we
het al opgenomen. Ik had De Stratemakerop-
zeeshow gemaakt met Frans Boelen als regis
seur. Dus voor mij voelde het heel vertrouwd.
Maar in die tijd was het totaal iets nieuws.
Toen het eenmaal werd uitgezonden vonden
de mensen het geweldig.
Ricky: 'Kom weer terug! Hèb je nog niet ge
hoord? Yaa... in mijn theatershow!'
OVER 'GORDEL VAN SMARAGD'
Wieteke: 'Het begin van de samenwerking tus
sen Tante Lien en Ricky Risolles. Daarvoor za
ten we wel samen in de kleedkamer omdat we
na elkaar optraden, maar met het lied "Gordel
van Smaragd" is onze serieuze samenwerking
pas echt begonnen.'
Ricky: '"Gordel van smaragd", geschreven
door mijn goede teman Kenny Kentut, was
mijn éérste muzikale samenwerking mèt Tante
Lien èn is mij tot op de dag van vandaag nog
steeds èèèrugg dierbaar!'
OVER INDONESIË
Wieteke: 'Mijn geboorteland. Ik heb als kind de
jonge staat Indonesia meegemaakt. Ondanks
dat mijn vader daar tijdens de Bersiap is om
gekomen, hebben mijn moeder en mijn nieuwe
vader mij altijd voorgehouden dat je de
Indonesiërs niet hoeft te haten. Het is oorlog,
zei mijn moeder, dan gebeuren zulke dingen.
Ik maak nu alweer voor de zesde keer een
rondreis met Pelita. Je ziet het land werkelijk
opbloeien. Het is schoon geworden. Je ziet
geen vuilnis meer op straat.'
Ricky: 'Het land van mijn mama èn family.
Géén ander land bezoek ik só vaak als Indone
sia. Ik loop daar hèt liefst sonder mijn vriendin,
want dan krijg ik méér aandacht van de lokale
meiden.'
OVER GUILTY PLEASURES
Ricky: 'In één rumah opgroeien mèt vijf zus-
sèn èn alléén een mama, maak dat ik graag
onmannèluk dans op songs van ABBA, Cyndi
Lauper, Wham, My little Pony theme, Grease
èn Dirty Dancing. Daarnaast speelde ik graag
mèt mijn zus' Dufty speelgoed èn luister ik tot
op vandaag nog dagelijks de oude country
music van mijn family.'
Wieteke: 'Ik hou van jodelen. Niet om het zelf
te doen maar om naar te luisteren. Ik lees
graag sciencefiction. En ik speel graag stiekem
canasta op de iPad.'
OVER JE FAVORIETE INDISCHE KOEKJE
Wieteke: 'Krêmês. Een soort vogelnestje, dat is
gemaakt van geraspte ketela met gula jawa. Je
kan het bijna nergens meer krijgen. Ook niet in
Indonesië.'
Ricky: 'Mijn mama's risolles. Zij kèn de allèr-
beste risolles maken van de hélè wéreld, ik
durf te sèggen! Vandaar mijn naam! Mènsen
fragèn mij vaak: "Ricky Risolles, is dat jouw
èchte naam?" Dan sèg ik: "Niet ach, óór-
spronkèluk mijn naam Robert-Jan Ribut-Ribut
Rendang Risolles, tapi Ricky bek lekkerder
tog?"'
OVER JE FAVORIETE EILAND
Wieteke: 'Java en dan vooral Oost-Java,
ik ben geboren in Soerabaja.'
Ricky: 'Nog laaaaang niet overal gewees, tapi
Java heeft mijn hart (hati) èn Gili Trawangan
mijn lever (ati).'
OVER MOESSON
Wieteke: 'Moesson had het heel lang geleden
niet zo op Tante Lien. Maar nu is dat heel
anders. En moet je zien wat Ricky allemaal in
Moesson mag zeggen. Het is een belangrijk
blad dat moet blijven bestaan, want het laat
zien wat wij Indische mensen samen hebben.'
Ricky: 'Verantwóórdèluk voor mijn groeien als
schrijver, mijn maandèlukse dosis Indo-kennis
èn het rècht blijven staan van mijn koffietafel!'
OVER SAMBAL
Ricky: 'Die van Fat Kee, die zwarte. Oeh, ik
kijk altijd éérst in mijn agenda wat ik de fol-
gende dag hèb staan, anders ik eet niet!'
Wieteke: 'Ik hou niet van sambal. Ik kan niet
tegen pedis.'
OVER POEKOEL TEROES
Ricky: 'Toen ik oom Riem de Wolff froeg of
hij mee wilde werken aan een song voor mijn
oma, hij sei dirèk ya! Hij wilde géén uang, géén
reiskostenvergoeding, sèlfs géén RIJST-kosten-
vergoeding. Het enige wat hij wilde, was dat ik
hem zou beloven dat ik nóóit sou stoppen met
mijn Indisch-hart uit te dragen. Hoewèl ik hem
éérst froeg of ik hèm niet gewoon reiskosten
vergoeding kon betalen, heb ik hem daarna de
belofte gemaak. Pukul terus!
Wieteke: 'Dat motto geldt voor alle Indische
Nederlanders. Toen ze in Nederland kwamen
waren ze alles kwijt. Ze zijn niet bij de pakken
gaan neerzitten, maar zijn gewoon opnieuw
begonnen.'
KIND VAN TWEE CULTUREN door
Hans Visser Uitgeverij Conserve 256
pagina's ISBN 9789054294665 19,99
YA, DAT IS IETS INDISCH... 18 en 25
november en 8 december De Poorterij in
Zaltbommel www.de-poorterij.nl
OKTOBER27
