THEATER
Hoe krijgen deze thema's vorm in jullie
voorstelling?
Hoe zijn jullie eigenlijk met elkaar in
contact gekomen?
ma's van onze ouders, is genetisch verklaar
baar. Een stofje dat angst aanmaakt, kan gene
tisch overgedragen worden van ouder op kind.
En dit gebeurt niet alleen bij Indische mensen,
maar bij alle mensen die een tik van de oorlog
hebben gekregen.'
Nynke: 'We hebben kendang gekozen als
contrast tegenover het zwijgen. De trommels
zullen een wezenlijk onderdeel worden van de
voorstelling. Het wordt sowieso een muzikale
voorstelling. We spelen allebei piano, en gaan
ook op zoek naar de grenzen tussen de zoete
Indische liedjes, de Indorock en de Nederland
se hits.'
Klemens: 'De voorstelling is eigenlijk begon
nen met korte scenes. Die gaan we ontwikke
len, zodat ze het anekdotische overstijgen.'
Nynke: 'Klemens en ik, zijnde derde generatie
Indo's, vormen de basis, maar we switchen
naar de rol van een Indische oom en tante,
naar een Indonesische vrijheidsstrijder en een
jap.'
Klemens: 'En wat we niet künnen spelen,
benoemen we. We gaan tijdens de voorstel
ling in gesprek met elkaar, misschien zelfs in
discussie.'
Nynke: 'Het mooie van theater is: het hoeft
allemaal niet één kleur te zijn. Je kan het ene
moment de waarheid preken van de Indonees
of de KNIL-militair, en het andere moment kun
je je persoonlijke visie ertegenover zetten. We
zullen geen visies opdringen aan het publiek,
want wij weten het ook niet. Maar we kunnen
wel zoveel mogelijk perspectieven, al die
kleuren, laten zien.'
Klemens: 'En misschien komen we er wel bij
uit dat zwijgen lang zo gek niet is. Dat dit
juist verstandig is. In elk geval voor ons, want
we willen ervoor waken ons het leed toe te
eigenen van onze voorouders. We willen niet
gaan dwepen met de pijn van een ander. Maar
het Indische leed is op een universele manier
wel geleden.'
Nynke: 'En anderzijds is het mooi en een rijk
dom om Indisch bloed in je te hebben. Ik heb
het normaal en gewoon gevonden, maar nu
ga ik het onderzoeken, ervan genieten, en die
Indische kant in het zonnetje zetten.'
Klemens: 'Indisch zijn is zoiets als een super
kracht hebben. Indische mensen zijn lenig, ze
hebben een strakke lichaamsbouw, ze kunnen
stil bewegen. En dan die sluimerende, geheime
muzikaliteit, die ik ook zie bij mijn neefjes en
nichtjes. Waar komt die vandaan? Voor een
muzikale opvoeding bij ons thuis was er geen
geld. Ik vind mensen die een beetje gado-
gado zijn aantrekkelijke mensen. Iedereen wil
toch bijzonder gevonden worden? Aan mij zie
je niks, ik ben een aardappelkop.'
Nynke: 'Ik zat aan de bar met regisseur Jos
van Kan, waarmee ik samenwerkte aan Bridges
of Madison County en die nu ook SENANG
zal regisseren. Ik deed mijn Indische tante na
DECEMBER 15
