COLUMN
NIET SÓ LANG GELEEËN SCHREEF DÉSÈ
RickyRisolles
MAART 11
fènt nog over dat Indisch niet uit is, tapi aan.
Genoeg lui van alle leeftijën die nog op hun
eigen manier besig sijn om onse budaya, ofwèl
cultuur, in leven te houwen. Tidak omdat moet,
tidak omdat hoort, tapi gewoon omdat sè wil
len. Èn of de drijfveer nou is om te weten waar
jesèlf vandaan kom - of je buitenèchtelukke
kinderen soals in mijn geval - wie schrijf die
blijf èn wie praat bestaat. Kommunikasie yang
penting, lui! Communicatie is belangrijk!
Dus toen Leo Blokhuis de muziekjournalis
(van De Werèl Draai Dorr) voor een nieuw
KRO-NCRV-programma mij de fraag froeg:
'Wat is eigenlijk Indisch?' God, ik blokkeer...
Hoewèl dit misschien wel de méést geantipi-
ceerde èn bekendste fraag is om te krijgen als
Indo, overviel désè fraag mij tog ten zeerste.
Tèrwijl ik begon te brabbelen over de stan
daard kenmerken als makan, gesèlligheid,
niet over emosies kènnen praten, etcetera je
kèn wèl, hoorde ik die stem in mijn kepala al
sèggen: Nee, Rèkk, dat klop niet helemaal voor
iedereen. Èn je wil geloven of niet, tapi wéér
had die vervelende stem gelijk.
Na het interview bleef die fraag in mijn hoofd
donderen. 'Wat is nou Indisch?' Èn eerluk
gesèg, ik hèb géén idee. Indisch bloed, ya
mengerti. Indisch makanan, ya ik begrijp ook
èn pasti, zeker, hebben wij kènmerken die
velen bekend voorkomen, maar of dat nou
ècht te definiëren is als iets ècht Indisch, nggak
tahu. Weet niet. Hier sit ik dan, èlke maand
een column te schrijvèn in het bekendste èn
langstlopende Indisch maandblad over mijn
escapades, danwèl herinneringen èn kèn ik niet
ééns die fraag beanwoorden. Hoe tolol is dat!
('Heel tolol Rick!' hoor ik de Moesson-redactie
al anwoorden.)
En dus hoor ik u al denken, even-even-even
even (maar dan heel cepat), hoe kèn je dan
sèggen: 'Indisch is AAN!' als je Indisch niet
ééns kèn definiëren? Goed punt. Dus froeg
ik mijsèlf de fraag: heb ik mijsèlf die fraag
www.rickyrisolles.nl
facebook.com/RRisolles
weleens ècht gestèld? Èn toen kwam ik tot de
conclusie: nee.
Tidakpernah, nooit, heb ik mijsèlf ècht afge-
fraag: wat is Indisch? Hooguit: wat is Indisch
voor mij? Èn dat lieve mensen, is weer een
hele and're fraag. Èn een veel veiligere fraag
om te beanwoorden, want eerluk is eerluk,
nieman kèn mij sèggen dat wat voor mij Indisch
voel, niet Indisch is. Hèt is mijn gevoel tog? Èn
hoewel iedereen van zichsèlf vindt dat ie gelijk
heeft, heeft tegelijkertijd nieman een monopo
lie op de waarheid.
'Mijn vader heeft wel Indisch bloed, maar hij
doet er niks mee en je merkt het totaal niet aan
hem hoor.' Mijn vriend Steffen hij vertel over sijn
vader, die ik kort daarna voor het eerst zou ont
moeten op sijn verjaardagsfeest. Tapi wanneer
ik sijn vaders hand schud, zie ik een man met
blouse uit broek met bovenste knopen open,
over een gestreken pantalon. Haar waarvan het
model afstam uit de Indorock periode, waarbij
de donkere lokken hebben plaatsgemaak voor
grijze, maar model yang sama. Wanneer sijn
vader begin te spreken, ben ik 100 pèrcent
overtuigd. De klèm-TOON, het tempo van spre
ken en de bescheidenheid, désè meneer is zó
Indisch als maar sijn kan. Althans voor mij! Niet
voor Steffen, voor hem is sijn vader só Hollands
als wat. Hoewel kijkend naar désèlfde persoon,
sien we allebei wat anders. Wie heef gelijk?
Allebei en geen van twee. Je ziet alleen wat
je kent èn juist daardoor is het belangrijk dat
we elkaar steeds meer laten zien, wat Indisch
allemaal kèn sijn.
Sampai jumpa lagi!
Ricky Risolles
