'Als ik naar Tante Lien keek op tv zag ik die warmte. Dan dacht ik: is dit wat ik mis?' ZIJN NEVEN SPELEN ALLEMAAL gitaar, zijn kinderen spelen gitaar, zijn twee broers spe len gitaar. Eentje in een deathmetal band. 'Niet echt mijn ding', zegt Remko Willems. Hijzelf speelt gipsy, jazz, blues, Spaans en klassiek. 'Ik ben met gitaarspelen begonnen toen ik drie was. Op mijn tiende kon ik al echt goed spelen. Van Harry Bela- fonte tot Bach. Mijn broer en ik zaten met gitaartjes op schoot voor de televisie een wedstrijdje te doen wie het eerste een reclamejingle kon naspelen. Daardoor heb ik ontzettend goed op gehoor leren spelen. Of ik ging een half uur een bluesschema inspelen op een cassettere corder en dan ging ik daarna improviseren. Vier, vijf uur per dag.' Of hij een autodidact is? herhaalt Remko Willems (49). 'Ik heb wel les gehad op trompet en viool, maar eigenlijk nooit op gitaar. Het conservatorium had voor mij niet zo'n meerwaar de, omdat ik al zo lang speelde.' Het muziektijdschrift Gitarist nomineerde hem in de categorie beste akoestische gitarist in de Benelux. Vorig jaar stond hij op nummer 10; dit jaar eindigde hij op nummer 7. Thuis maakten ze altijd muziek met elkaar. Zijn moeder speelde dwarsfluit. 'Ik kom uit een artistieke familie. Mijn moeder is keramiste. Haar vader was kunstschilder. Mijn ouders zaten in de kunstenaarskring van Dick en Joke, een ouder echtpaar waar alle hippies bij elkaar kwamen om muziek te maken. Dick is inmiddels 93 jaar en treedt nog altijd op als troubadour. Ik speel nog wel eens met hem samen. Dat kunstenaarsleven van toen was geweldig. Iedereen deed mee, dat zie je ook bij zigeu nerfamilies: iedereen mag meedoen. Indische families hebben dat ook, al ben ik niet Indisch opgevoed, want mijn ouders scheidden toen ik vijf was. Als ik naar Tante Lien keek op tv zag ik die warmte. Dan dacht ik: is dit wat ik mis? Mijn vader is van Indische afkomst. Hij is na de oorlog geboren. Hij komt van Java, net zoals de ouders van mijn vrouw Morena. Mijn jeugdliefde. Wij kennen elkaar vanaf ons zevende van de lagere school. In de puberteit zijn we een tijdje met elkaar opgetrokken. Toen we achter in de dertig waren, kwamen we elkaar weer tegen. In 2010 zijn we met elkaar getrouwd. Kwam er meteen een hele Indische familie bij. Vroeger ging het thuis alleen over muziek; nu ben je vijf minuten bij elkaar en dan gaat het al snel over eten.' Morena vertelt dat ze een heel andere opvoeding heeft gehad dan Remko. Haar vader Hermann Rohde was commando bij de groene baretten. 'Dat zijn de echte diehards.' Leon Willems, de opa van Remko, was ook militair. Rem ko: 'Hij was boordschutter en heeft het eerste Japanse vliegtuig neergehaald in Indië. Na de capitulatie heeft hij drieënhalf jaar in het kamp gezeten. Daar moest hij aan de Pakanbaroe-spoorweg werken. Uiteindelijk is hij luitenant-ter-zee bij de marine geworden.' Remko heeft het uit een boek dat hij van een tante kreeg. Een boek dat zijn opa zelf heeft geschreven. 'Ik had het al een hele tijd, maar ben er weer in gaan lezen toen ik de film Klanken van oorsprong had gezien.' Veel Indische jongeren zijn gek van gitaarmuziek. Ze zijn ermee opgegroeid, merkt hij op zijn eigen gitaarschool aan huis. Bij zijn Indische leerlingen swingt het vaak. 'Maar je hebt ook zigeunerkinderen die virtuoos spelen.' Hij laat zijn leerlingen vaak zijn favoriete nummer Black Eyes van The Tielman Brothers spelen, een nummer dat ook bekend is als Lesyeux noirs van Django Reinhardt. Of het Russische Ociciornie. 'Mijn versie is een men geling van Django Reinhardt, Andy Tielman en Remko Willems.' Maar liever nog laat hij zijn leerlingen muziek spelen die ze zelf leuk vinden. Daarbij laat hij ze al heel snel improviseren. Zo speelt hij zelf namelijk ook. Met Fritz Schremmer, een vriend van zijn ouders, richtte hij een muziekcollectief op. 'We waren wars van commercie, wilden alleen maar in kunstgaleries en op culturele festivals spelen. Maar in 1999 kreeg je ook de eerste sites waar je muziek kon downloaden en één van die sites was mp3.com. Dat zat in Amerika. Ze vonden onze muziek zo leuk dat ze ons op de homepage hadden gezet. Ons groepje heette Gipsy Music Social Club. We kwamen er tegelijk op met Red Hot Chili Peppers, Prince en David Bowie. We wer den meer gedownload dan zij.' Met Fritz ging hij op bedevaart naar de zigeuners in Zuid-Frankrijk. 'Ik kon niet met ze praten. Ik spreek geen 14 MOESSON

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2019 | | pagina 14