Robert van Raalte (1986)
LIFESTYLE
per dag bidt, en een grote reeks van dingen
die niet mogen, ook echt niet doet. Voor mij
is de Islam een zoektocht naar een zacht hart.
Door goede daden en door te reflecteren op je
gedrag, houd je het zacht en onderhoud je de
connectie met Allah.'
'Ik ben opgegroeid in Wilnis, een klein dorp
met 6.000 inwoners. Mijn moeder is Indisch en
mijn vader Nederlands. Ze is geboren en opge
groeid in Semarang; in 1958 kwam ze op haar
negende met haar familie naar Nederland.
Ze behoorden tot de groep spijtoptanten en
kwamen terecht in een pension in Den Haag.
Religie speelde geen rol bij mijn vaders familie,
mijn moeder heeft een katholieke achtergrond.
Ze heeft op een nonnenschool gezeten, zowel
in Semarang als hier in Nederland, maar als
volwassene religie losgelaten. Als mijn ouders
allebei moesten werken, ging ik naar een
familie die op mij paste. Ze waren evangelisch
georiënteerd, maakten deel uit van de Pink
stergemeente. Zo kwam ik voor het eerst in
aanraking met het idee van een Schepper. Ook
later, toen ik als jongvolwassene in Amster
dam ging wonen, kwam ik in aanraking met
verschillende subculturen waarin spiritualiteit
een rol speelde.
Een paar jaar geleden ontmoette ik iemand die
mij kennis liet maken met de Islam, waardoor
ik er meer over wilde weten. Ik ben daarop
documentaires gaan kijken en boeken gaan
lezen over de religie. Vanaf mijn 23ste ga ik
al in mijn eentje op reis naar Indonesië. Het
land is voor mij een spiritual safe space, waar
ik op een heel andere manier kan zijn wie ik
wil zijn. Ik zit er niet vast in mijn hoofd, leef
er meer vanuit mijn hart, maak op een andere
manier beslissingen. Op Java hebben ze al
duizenden jaren lang een eigen cultuur en
levensbeschouwing, dus waarom zijn ze eigen
lijk moslim geworden? Ik ben naar Indonesië
gegaan in een zoektocht naar een antwoord
hierop. Vanaf het moment dat ik het vliegtuig
instapte, sprak ik met mezelf af: dit wordt een
serieuze trip, ik ga me niet bezighouden met
partyen of whatever. Op Java zijn dingen zich
gaan openen voor me. Toen ik op een van
de oudste archeologische vindplaatsen van
West-Java een zeer sterk gevoel en de behoef
te kreeg om samen met mijn chauffeur te gaan
bidden, heb ik de shahadah, de Islamitische
geloofsgetuigenis, uitgesproken, en ben ik zo
bekeerd.
Ik bekijk mijn geloof rationeel, maar het is ook
een gevoelskwestie. Voor mij is waarheid niet
alleen een kwestie van weten, maar ook iets
wat zich in je hart afspeelt. Dit merk je pas
naarmate je bekend raakt met de regels van
een religie en je je hieraan onderwerpt, zodra
je je aan de principes houdt. Dat je vijf keer
