Wiebe van der Werf LIFESTYLE (1989) APRIL 31 'Mijn interesse in zingeving kwam al best vroeg, toen ik 14 of 15 was. Mijn ouders en ik bezochten tijdens vakanties vaak katho lieke kerken. Toen geloofde ik al dat er 'iets' was, een entiteit die meekeek. Vanaf die tijd begon ik af en toe naar de kerk te gaan, ook al had mijn familie er niets mee. Ik geloofde in profeet Jezus en profeet Mohammed. Door de jaren heen ben ik me meer gaan verdie pen. Ik had een Koran gekocht en sprak over spiritualiteit met mensen uit mijn omgeving. Uiteindelijk ben ik op mijn 26ste verjaardag, op de dag zelf, bekeerd. Ik sprak de shahada uit op mijn kamer in Terschelling. Ik heb het niet meteen openlijk gedeeld met de mensen in mijn omgeving. Ik was erg huiverig voor de reacties. Gaandeweg heb ik het meer mensen verteld. Mijn ouders zagen in die periode wel een Koran liggen tussen mijn spullen, maar ze vroegen er niet naar. Het heeft officieel wel jaren geduurd voordat ik ze over mijn bekering vertelde. Ik vertelde het ze uiteindelijk een dag voor de ramadan waaraan ik mee wilde doen. Het verbaasde ze niet. Mijn moeder is Indisch. Mijn opa kwam van Java en heeft gewerkt bij de BPM (Bataafse Petroleum Maatschappij), op Sumatra in Pladjoe, daar was een woonwijk voor werknemers. Mijn moeder is daar gebo ren, als jongste van het gezin dat midden jaren '50 naar Nederland kwam. Het is best een zelfstandige zoektocht ge weest, mijn bekering, waarbij ik in mijn eentje verschillende moskeeën bezocht en vooral contact had met gelovigen uit Noord-Afrika of het Midden-Oosten. Maar ook bezocht en bezoek ik nog steeds Indonesische moskeeën op een dag. Als je daar niet mee bent opge groeid, heeft dat natuurlijk best wat effect op je leven. Je hebt de kans dat er gek wordt gekeken als je moet bidden in een niet-Islami- tische omgeving. Toch heb ik tot nu toe geen negatieve reacties gehad. Ook het halal eten, het eten van ritueel geslacht vlees, is iets waar ik voor mijn bekering geen rekening mee hoef de te houden. Leuk is dat mijn ouders, hoewel ze geen moslims zijn, door mij ook halal zijn gaan eten.' Mijn vriendengroep is deels protestants en van Molukse afkomst, en het andere deel is niet met religie bezig. Ik geloof dat de Islam, het verhaal van de Koran, de waarheid is. De wortels van het Jodendom en Christendom zijn nagenoeg hetzelfde, maar de Koran vertelt het volledige verhaal. Het is een gevoel dat ik niet helemaal kan duiden. Sinds ik ben bekeerd leef ik een stuk bewuster. Ik houd me aan de vijf zuilen, en bid vijf keer

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 2019 | | pagina 31