en saté kambing
en saté kambing
en pempek
'Toen mijn zus en ik vorig jaar op de Tong Tong
Fair madumongso aten, waren we weer twee
kinderen die bij moeder aan de keukentafel
zaten. Dit snoepje is heel bewerkelijk: eerst
vijf dagen de ketan hitam laten fermenteren,
daarna de ketan mengen met dikke kokosmelk
en gula djawa. Ondanks dat mijn moeder niet
vaak madumongso maakte, kwam de smaak-
herinnering weer helemaal terug. Op de fair
vind ik smaken, geuren en klanken - krontjong!
- waar ik heimwee van krijg en die ik bij me wil
houden. Net als vroeger, toen ik er met mijn
ouders en zussen naartoe ging, zoek ik vooral
naar saté kambing; medium gegrild goed
gekruid mals vlees dat iets rood vanbinnen
mag zijn. Een zoete, iets pittige kleverige ket-
japsaus met limoen erbij en lontong of tahoe
ketoprak.'
Maureen Tan geeft met haar bedrijf Anak Bungsu
Amsterdam Indonesische kookworkshops in Amster
dam. Ze gebruikt daarvoor de authentieke recepten
van haar Indische moeder en Chinese vader. In
het kader van 'boktober' geeft ze in oktober een
kambing-workshop. Zie de Facebook-pagina van
haar bedrijf.
22 MOESSON
'Dit jaar ga ik weer op de Tong Tong Fair
werken. Ik sta in een van de horecaplekken
van de organisatie. Koffle schenken, bezoekers
uitleggen wat je op de fair kunt eten. Vroeger
ging ik met mijn moeder, die uit Palembang
komt, op zoek naar spullen die ze toen nog
niet in de toko kon vinden, zoals abon sapi.
Als ik er nu kom, ga ik altijd naar Waroeng I.
Djaja. De kok rolt het martabakdeeg op een
speciale manier uit. Hij maakt er een showtje
van. Welke martabak ik daar ook eet, met
groente, lam of kip, het smaakt altijd goed.
Van alle hapjes op de markt is dat de snack die
me het meest aan Indonesië doet denken. Ook
ga ik standaard langs bij Elysha, een vrouw die
de trots van Palembang verkoopt: pempek,
een viskoek van tapioca en kruiden. Die koek
verveelt nooit. Er zijn ontelbare versies van.'
Helena Smit reist door Europa en Azië en schrijft
daar reis- en foodverhalen over op haar blog Eating
Habits (voorheen: IndoRotterdammert). Met haar
bedrijf Visibilitas verbetert ze de (online) zichtbaar
heid van bedrijven in de culinaire, reis- en gezond
heidszorgsector.
'Vorig jaar waren de ingrediënten die ik wilde
uitverkocht. Daarom kom ik dit jaar op de
eerste dag van de Tong Tong Fair en hoop ik
wél met roa, kenari en asem kandis naar huis
te gaan. Van roa, een gedroogde vis uit Mana-
do, maak ik graag sambal. De Molukse noten
kenari zijn onder meer lekker in atjar kuning.
Asem kandis, een asem uit Java, maakt je
rendang mooi zwart. Ook krijgt het een zuurtje
dat net even anders is dan wanneer je 'gewo
ne' asem gebruikt. Ik kwam als kind al op de
fair. Mijn vader, die uit Makassar komt, had een
financieringsbedrijf en stond er geregeld met
een stand. Ik heb een zwak voor het eten van
zijn geboorte-eiland Sulawesi, maar op de fair
vind je vooral Javaanse gerechten. Ik eet altijd
baso bij Sari Soenda. Op saté kambing ben
ik ook gek. Daarnaast koop ik altijd martabak
bij Waroeng I. Djaja. Geweldig, hoe de kok het
deeg en de eieren in de lucht gooit. Veel koks
maken martabak van loempiavellen, maar zijn
deeg is lekkerder.'
Clourinda Verhage deelt haar liefde voor de
Indische keuken via Instagram. Dat doet ze onder de
naam Cloufood, oftewel 'Clou loves food'.
