COLUMN
f^77>
Patricia Jacob
's middags de koffie en thee moest verzorgen
voor de leraren, wist ik al dat ze elke dag op koek
zouden kunnen rekenen. Ook al was daar helemaal
geen budget voor. Vanaf dag één van mijn dienst
gaf mijn moeder mij geld om te trakteren. In een
schriftje hield ik bij wanneer ik welk koekje had
geserveerd.
Eerst waren de leraren verbaasd - dit hadden ze
nooit eerder meegemaakt - maar al snel vonden
ze hun traktatie vanzelfsprekend. Ze begonnen te
denken dat ze er recht op hadden. Dat bleek toen
ik een keer aanbelde nadat ik al op de middelbare
school zat. De schooldirecteur deed open, maar
weigerde mij binnen te laten. Ik was toch al van
school? Zijn houding veranderde toen hij zag dat ik
koekjes bij me had. Hij griste het pak weg en mom
pelde: 'Nou, vooruit.' 'Onbeschoft', zei mijn moeder
toen ik het vertelde. 'We zijn wel goed, maar niet
gek. Hij krijgt nooit meer iets van ons.'
Patricia Jacob is culinair journalist en blogger. o
Op www.amsterdambitestodiefor.com o
beschrijft zij de beste pittige, hartige en zoete
hapjes van haar woonplaats Amsterdam. o
Drie keer per jaar rijden mijn vriend en ik van
Amsterdam naar Parijs. Op de terugreis stop
pen we altijd bij een van die fenomenale hy-
permarchés die Frankrijk telt: de Carrefour, een
supermarkt zo groot dat je er met rolschaatsen
doorheen wil glijden.
Citroenmayonaise van Bénédicta inslaan,
gekonfijte uien én pakken met crêpes den
telles, stapeltjes ragfijne koekjes gewikkeld
in goudkleurig papier. Ze doen mijn moeder
denken aan kue semprong, wafelrolletjes van
kokosmelk en kaneel. Vegter's rolletjes komen
er ook bij in de buurt, maar mama vindt de
Franse variant beter. Haar ogen glimmen als ze
de gouden wikkel er afhaalt. Ik hoor de koekjes
knisperen in haar mond. Tussendoor komt Indië
tot leven. 'Die Chinezen. Geweldig, hun kue
semprong. Echt precisiewerk! Ze zijn ook goed
in ananaskoekjes, kattentongen en kuping
gadjah, olifantenoortjes.'
Bij gebrek aan beter eet ze in Nederland frou
frou bij de koffie of Brusselse kermis, kaakjes
met kokos en suiker. In ieder geval iéts, want:
koffie zonder koekje is 'vrekkig'. En, u weet,
dat is zo'n beetje het ergste wat je kunt zijn.
Dus toen ik op de lagere school een jaar lang
JUNI I 45
