Fotografe
Ilona Langbroek
studeerde cum
laude af met een
project over haar
eigen Indische
familiegeschiedenis.
LIFESTYLE
26 MOESSON
DOOR JANNA TER MEULEN
zwirn
en
vernes
Kimono (foto Moesson cover)
In het Indische bloed zitten veel
versmeltingen, zoals met Japan, China en
Armenië. Deze foto staat ook voor het feit
dat mijn opa krijgsgevangene was in Japan.
Vandaar mijn interesse in dat land. Wat heeft
hij daar allemaal gezien?
Ilona Langbroek (1970) deed de secretares
seopleiding, werd daarna skilerares en ging
uiteindelijk toch de kunstacademie doen. Na
jarenlang als styliste te hebben gewerkt, besloot
ze om nog één keer het roer om te gooien: ze
koos voor de Fotoacademie, waar ze afgelopen
mei cum laude afstudeerde met haar fotoserie
Stilzwijgend verlies.
'Ik zocht een afstudeerproject dat dicht bij
mezelf stond, dus koos ik voor mijn Indische
verleden als thema. Mijn oma was een Indo-Chi
nese vrouw en mijn opa was een Nederlandse
KNIL-militair. Hij is in de oorlog krijgsgevangen
genomen, moest aan de Birma-spoorlijn werken
en werd daarna met een hell ship naar Japan
vervoerd, waar hij tot de capitulatie in een kamp
gezeten heeft. Mijn oma werkte intussen als ver
pleegkundige in een malariakliniek. Na de oor
log hebben ze elkaar teruggevonden, maar toen
moesten ze al snel repatriëren naar Nederland.'
Ilona's fotoserie gaat over haar familiegeschie
denis en daardoor ook over verlies: haar oma
moest haar thuisland en familie achterlaten,
haar opa had zichzelf verloren; hij kwam gebro
ken en psychisch beschadigd uit de oorlog.
